詩篇 112

1 ヱホバを讃まつれヱホバを畏れてそのもろもろの誡命をいたく喜ぶものはさいはひなり

Halleluja! Salig er den mann som frykter Herren, som har sin store lyst i hans bud.

2 かかる人のすゑは地にてつよく直きものの類はさいはひを得ん

Hans avkom skal være mektig på jorden; de opriktiges slekt skal velsignes.

3 富と財とはその家にあり その公義はとこしへにうすることなし

Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferdighet står fast evindelig.

4 直き者のために暗きなかにも光あらはる 彼は惠ゆたかに憐憫にみつる義しきものなり

Det går op et lys i mørket for de opriktige, for den som er nådig og barmhjertig og rettferdig.

5 惠をほどこし貸ことをなす者はさいはひなり かかる人は審判をうくるときおのが訴をささへうべし

Lykkelig er den mann som forbarmer sig og låner ut; han hevder all sin sak i dommen.

6 又とこしへまで動かさるることなからん義者はながく忘れらるることなかるべし

For han skal ikke rokkes evindelig; den rettferdige skal være i evig minne.

7 彼はあしき音信によりて畏れず その心ヱホバに依賴みてさだまれり

Han skal ikke frykte for nogen ond tidende; hans hjerte er fast, det setter sin lit til Herren.

8 その心かたくたちて懼るることなく敵につきての願望をつひに見ん

Hans hjerte er trygt; han frykter ikke, inntil han ser med lyst på sine fiender.

9 彼はちらして貧者にあたふ その正義はとこしへにうすることなし その角はあがめをうけて擧られん

Han har strødd ut, han har gitt de fattige; hans rettferdighet står fast evindelig, hans horn skal ophøies med ære.

10 惡者はこれを見てうれへもだえ切歯しつつ消さらん また惡きものの願望はほろぶべし

Den ugudelige skal se det og harmes, han skal skjære tenner og optæres; de ugudeliges attrå blir til intet.