詩篇 112

1 ヱホバを讃まつれヱホバを畏れてそのもろもろの誡命をいたく喜ぶものはさいはひなり

Halleluja! Salig er den, der frygter HERREN og ret har Lyst til hans Bud!

2 かかる人のすゑは地にてつよく直きものの類はさいはひを得ん

Hans Æt bliver mægtig paa Jord, den Oprigtiges Slægt velsignes;

3 富と財とはその家にあり その公義はとこしへにうすることなし

Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.

4 直き者のために暗きなかにも光あらはる 彼は惠ゆたかに憐憫にみつる義しきものなり

For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig, retfærdig.

5 惠をほどこし貸ことをなす者はさいはひなり かかる人は審判をうくるときおのが訴をささへうべし

Salig den, der ynkes og laaner ud og styrer sine Sager med Ret;

6 又とこしへまで動かさるることなからん義者はながく忘れらるることなかるべし

thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;

7 彼はあしき音信によりて畏れず その心ヱホバに依賴みてさだまれり

han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid til HERREN;

8 その心かたくたちて懼るることなく敵につきての願望をつひに見ん

fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;

9 彼はちらして貧者にあたふ その正義はとこしへにうすることなし その角はあがめをうけて擧られん

til fattige deler han rundhaandet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.

10 惡者はこれを見てうれへもだえ切歯しつつ消さらん また惡きものの願望はほろぶべし

Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og gaar til Grunde; de gudløses Attraa bliver til intet.