詩篇 11

1 われヱホバに依賴めり なんぢら何ぞわが霊魂にむかひて鳥のごとくなんぢの山にのがれよといふや

Hvernig getið þið sagt: „Flýðu til fjallanna og leitaðu skjóls!?“Vitið þið ekki að ég treysti því að Drottinn muni hjálpa mér.

2 視よあしきものは暗處にかくれ心なほきものを射んとて弓をはり絃に矢をつがふ

Óguðlegir leggja ör á streng, spenna boga sína og miða úr launsátri á lýð Guðs.

3 基みなやぶれたらんには義者なにをなさんや

Menn segja: „Lögin hafa verið afnumin! Hinir réttlátu verða að forða sér.“

4 ヱホバはその聖宮にいます ヱホバの寳座は天にありその目はひとのこを鑒 その眼瞼はかれらをこころみたまふ

En, Drottinn er enn í sínu heilaga musteri. Hann ríkir enn frá himnum. Hann fylgist grannt með öllu sem gerist á jörðu.

5 ヱホバは義者をこころむ そのみこころは惡きものと強暴をこのむ者とをにくみ

Hann prófar bæði trúaða og vantrúaða. Hann fyrirlítur þá sem elska ofbeldi.

6 羂をあしきもののうへに降したまはん火と硫磺ともゆる風とはかれらの酒杯にうくべきものなり

Hann mun senda eld og brennistein yfir illgjörðamennina og svíða þá með glóheitum vindi.

7 ヱホバはただしき者にして義きことを愛したまへばなり 直きものはその聖顔をあふぎみん

Því að Guð er réttlátur og hefur mætur á góðum verkum. Hinir hjartahreinu munu sjá auglit hans.