< 詩篇 107 >

1 ヱホバに感謝せよ ヱホバは惠ふかくましましてその憐憫かぎりなし
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 ヱホバの救贖をかうぶる者はみな然いふべきなり
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 ヱホバは敵の手よりかれらを贖ひもろもろの地よ東西北南よりとりあつめたまへり
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 かれら野にてあれはてたる路にさまよひその住ふべき邑にあはざりき
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 かれら饑また渇きそのうちの霊魂おとろへたり
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりたすけいだし
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 住ふべき邑にゆかしめんとて直き路にみちびきたまへり
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 ヱホバは渇きしたふ霊魂をたらはせ饑たるたましひを嘉物にてあかしめ給へばなり
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 くらきと死の蔭とに居るもの患難とくろがねとに縛しめらるるもの
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 神の言にそむき至高者のをしへを蔑しめければ
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 勤勞をもてその心をひくうしたまへり かれら仆れたれど助くるものもなかりき
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりすくひ
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 くらきと死のかげより彼等をみちびき出してその械をこぼちたまへり
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 そはあかがねの門をこぼち くろがねの關木をたちきりたまへり
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 愚かなる者はおのが愆の道により己がよこしまによりて惱めり
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 かれらの霊魂はすべての食物をきらひて死の門にちかづく
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりすくひたまふ
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 その聖言をつかはして之をいやし之をその滅亡よりたすけいだしたまふ
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 願くはすべての人ヱホバのめぐみにより人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 かれらは感謝のそなへものをささげ喜びうたひてその事跡をいひあらはすべし
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 舟にて海にうかび大洋にて事をいとなむ者は
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 ヱホバのみわざを見また淵にてその奇しき事跡をみる
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 ヱホバ命じたまへばあらき風おこりてその浪をあぐ
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 かれら天にのぼりまた淵にくだり患難によりてその霊魂とけさり
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 左た右たにかたぶき酔たる者のごとく踉蹌てなす所をしらず
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりたづさへいで
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 狂風をしづめて浪をおだやかになし給へり
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 かれらはおのが靜かなるをよろこぶ 斯てヱホバはかれらをその望むところの湊にみちびきたまふ
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 願くはすべての人ヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 かれら民の會にてこれをあがめ長老の座にてこれを讃稱ふべし
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 ヱホバは河を野にかはらせ泉をかわける地に變らせ
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 また豊かなる地にすめる民の惡によりてそこを鹵の地にかはらせ給ふ
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 野を池にかはらせ乾ける地をいづみにかはらせ
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 ここに餓たるものを住はせたまふ されば彼らは己がすまひの邑をたて
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 畠にたねをまき葡萄園をまうけてそのむすべる實をえたり
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 ヱホバはかれらの甚くふえひろごれるまでに惠をあたへ その牲畜のへることをも許したまはず
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 されどまた虐待くるしみ悲哀によりて減ゆき且うなたれたり
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 ヱホバもろもろの君に侮辱をそそぎ道なき荒地にさまよはせたまふ
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 然はあれど貧しきものを患難のうちより擧てその家族をひつじの群のごとくならしめたまふ
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 直きものは之をみて喜びもろもろの不義はその口をふさがん
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 すべて慧者はこれらのことに心をよせヱホバの憐憫をさとるべし
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?

< 詩篇 107 >