< 詩篇 107 >

1 ヱホバに感謝せよ ヱホバは惠ふかくましましてその憐憫かぎりなし
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.۱
2 ヱホバの救贖をかうぶる者はみな然いふべきなり
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.۲
3 ヱホバは敵の手よりかれらを贖ひもろもろの地よ東西北南よりとりあつめたまへり
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.۳
4 かれら野にてあれはてたる路にさまよひその住ふべき邑にあはざりき
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.۴
5 かれら饑また渇きそのうちの霊魂おとろへたり
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.۵
6 斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりたすけいだし
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۶
7 住ふべき邑にゆかしめんとて直き路にみちびきたまへり
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.۷
8 願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.۸
9 ヱホバは渇きしたふ霊魂をたらはせ饑たるたましひを嘉物にてあかしめ給へばなり
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.۹
10 くらきと死の蔭とに居るもの患難とくろがねとに縛しめらるるもの
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.۱۰
11 神の言にそむき至高者のをしへを蔑しめければ
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.۱۱
12 勤勞をもてその心をひくうしたまへり かれら仆れたれど助くるものもなかりき
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.۱۲
13 斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりすくひ
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۳
14 くらきと死のかげより彼等をみちびき出してその械をこぼちたまへり
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.۱۴
15 願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۱۵
16 そはあかがねの門をこぼち くろがねの關木をたちきりたまへり
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.۱۶
17 愚かなる者はおのが愆の道により己がよこしまによりて惱めり
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.۱۷
18 かれらの霊魂はすべての食物をきらひて死の門にちかづく
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.۱۸
19 かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりすくひたまふ
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۹
20 その聖言をつかはして之をいやし之をその滅亡よりたすけいだしたまふ
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.۲۰
21 願くはすべての人ヱホバのめぐみにより人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۲۱
22 かれらは感謝のそなへものをささげ喜びうたひてその事跡をいひあらはすべし
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.۲۲
23 舟にて海にうかび大洋にて事をいとなむ者は
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.۲۳
24 ヱホバのみわざを見また淵にてその奇しき事跡をみる
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.۲۴
25 ヱホバ命じたまへばあらき風おこりてその浪をあぐ
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.۲۵
26 かれら天にのぼりまた淵にくだり患難によりてその霊魂とけさり
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.۲۶
27 左た右たにかたぶき酔たる者のごとく踉蹌てなす所をしらず
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.۲۷
28 かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりたづさへいで
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۲۸
29 狂風をしづめて浪をおだやかになし給へり
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.۲۹
30 かれらはおのが靜かなるをよろこぶ 斯てヱホバはかれらをその望むところの湊にみちびきたまふ
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.۳۰
31 願くはすべての人ヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۳۱
32 かれら民の會にてこれをあがめ長老の座にてこれを讃稱ふべし
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.۳۲
33 ヱホバは河を野にかはらせ泉をかわける地に變らせ
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.۳۳
34 また豊かなる地にすめる民の惡によりてそこを鹵の地にかはらせ給ふ
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.۳۴
35 野を池にかはらせ乾ける地をいづみにかはらせ
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.۳۵
36 ここに餓たるものを住はせたまふ されば彼らは己がすまひの邑をたて
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.۳۶
37 畠にたねをまき葡萄園をまうけてそのむすべる實をえたり
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.۳۷
38 ヱホバはかれらの甚くふえひろごれるまでに惠をあたへ その牲畜のへることをも許したまはず
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.۳۸
39 されどまた虐待くるしみ悲哀によりて減ゆき且うなたれたり
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.۳۹
40 ヱホバもろもろの君に侮辱をそそぎ道なき荒地にさまよはせたまふ
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.۴۰
41 然はあれど貧しきものを患難のうちより擧てその家族をひつじの群のごとくならしめたまふ
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.۴۱
42 直きものは之をみて喜びもろもろの不義はその口をふさがん
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.۴۲
43 すべて慧者はこれらのことに心をよせヱホバの憐憫をさとるべし
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.۴۳

< 詩篇 107 >