詩篇 106
1 ヱホバをほめたたへヱホバに感謝せよ そのめぐみはふかくその憐憫はかぎりなし
Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
2 たれかヱホバの力ある事跡をかたり その讃べきことを悉とくいひあらはし得んや
Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
3 審判をまもる人々つねに正義をおこなふ者はさいはひなり
Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
4 ヱホバよなんぢの民にたまふ惠をもて我をおぼえ なんぢの救をもてわれに臨みたまへ
Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
5 さらば我なんぢの撰びたまへる者のさいはひを見 なんぢの國の歓喜をよろこび なんぢの嗣業とともに誇ることをせん
Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
6 われら列祖とともに罪ををかせり 我儕よこしまをなし惡をおこなへり
Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
7 われらの列祖はなんぢがエジプトにてなしたまへる奇しき事跡をさとらず 汝のあはれみの豊かなるを心にとめず 海のほとり即ち紅海のほとりにて逆きたり
Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
8 されどヱホバはその名のゆゑをもて彼等をすくひたまへり こは大なる能力をしらしめんとてなり
En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
9 また紅海を叱咤したまひたれば乾きたり かくて民をみちびきて野をゆくがごとくに淵をすぎしめ
Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
10 恨むるものの手よりかれらをすくひ 仇の手よりかれらを贖ひたまへり
Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
11 水その敵をおほひたればその一人だにのこりし者なかりき
Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
12 このとき彼等そのみことばを信じその頌美をうたへり
Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
13 彼等しばしがほどにその事跡をわすれその訓誨をまたず
En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
14 野にていたくむさぼり荒野にて神をこころみたりき
en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
15 ヱホバはかれらの願欲をかなへたまひしかど その霊魂をやせしめたまへり
Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
16 たみは營のうちにてモーセを嫉みヱホパの聖者アロンをねたみしかば
Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
17 地ひらけてダタンを呑みアビラムの黨類をおほひ
Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
18 火はこのともがらの中にもえおこり熖はあしき者をやきつくせり
Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
19 かれらはホレブの山にて犢をつくり鑄たる像ををがみたり
Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
20 かくの如くおのが榮光をかへて草をくらふ牛のかたちに似す
og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
21 救主なる神はエジプトにて大なるわざをなし
Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
22 ハムの地にて奇しき事跡をなし紅海のほとりにて懼るべきことを爲たまへり かれは斯る神をわすれたり
sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
23 この故にヱホバかれらを亡さんと宣まへり されど神のえらみたまへる者モーセやぶれの間隙にありてその前にたちその烈怒をひきかへして滅亡をまぬかれしめたり
Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
24 かれら美しき地を蔑しそのみことばを信ぜず
Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
25 剰さへその幕屋にてつぶやきヱホバの聲をもきかざりき
Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
26 この故に手をあげて彼等にむかひたまへり これ野にてかれらを斃れしめんとし
Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
27 又もろもろの國のうちにてその裔をたふれしめ もろもろの地にかれらを散さんとしたまへるなり
tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
28 彼らはバアルベオルにつきて死るものの祭物をくらひたり
Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
29 斯のごとくその行爲をもてヱホバの烈怒をひきいだしければえやみ侵しいりたり
Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
30 そのときピネハスたちて裁判をなせり かくて疫癘はやみぬ
Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
31 ピネハスは萬代までとこしへにこのことを義とせられたり
Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
32 民メリバの水のほとりにてヱホバの烈怒をひきおこししかば かれらの故によりてモーセも禍害にあへり
Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
33 かれら神の霊にそむきしかばモーセその口唇にて妄にものいひたればなり
– hann reiddist og talaði ógætileg orð.
34 かれらはヱホバの命じたまへる事にしたがはずしてもろもろの民をほろぼさず
Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
35 反てもろもろの國人とまじりをりてその行爲にならひ
heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
36 おのが羂となりしその偶像につかへたり
Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
37 かれらはその子女を鬼にささぐ
Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
38 罪なき血すなはちカナンの偶像にささげたる己がむすこむすめの血をながしぬ 斯てくには血にてけがされたり
til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
39 またそのわざは自己をけがし そのおこなふところは姦淫なり
Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
40 このゆゑにヱホバの怒その民にむかひて起り その嗣業をにくみて
Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
41 かれらをもろもろの國の手にわたしたまへり 彼等はおのれを恨るものに制へられ
og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
42 おのれの仇にしへたげられ その手の下にうちふせられたり
Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
43 ヱホバはしばしば助けたまひしかどかれらは謀略をまうけて逆き そのよこしまに卑くせられたり
Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
44 されどヱホバはかれらの哭聲をききたまひしとき その患難をかへりみ
Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
45 その契約をかれらの爲におもひいだし その憐憫のゆたかなるにより聖意をかへさせ給ひて
Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
46 かれらを己がとりこにせられたる者どもに憐まるることを得しめたまへり
svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
47 われらの神ヱホバよ われらをすくひて列邦のなかより取集めたまへ われらは聖名に謝し なんぢのほむべき事をほこらん
Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
48 イスラエルの神ヱホバはとこしへより永遠までほむべきかな すべての民はアーメンととなふべし ヱホバを讃稱へよ
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
