詩篇 105

1 ヱホバに感謝してその名をよび そのなしたまへる事をもろもろの民輩のなかにしらしめよ

Pris HERREN, paakald hans Navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!

2 ヱホバにむかひてうたへヱホバを讃うたへ そのもろもろの妙なる事跡をかたれ

Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;

3 そのきよき名をほこれ ヱホバをたづねもとむるものの心はよろこぶべし

ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;

4 ヱホバとその能力とをたづねもとめよ つねにその聖顔をたづねよ

spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Aasyn;

5 その僕アブラムの裔よヤコブの子輩よ そのえらびたまひし所のものよ そのなしたまへる妙なるみわざと奇しき事跡とその口のさばきとを心にとむれ

kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,

6 その僕アブラムの裔よヤコブの子輩よ そのえらびたまひし所のものよ そのなしたまへる妙なるみわざと奇しき事跡とその口のさばきとを心にとむれ

I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!

7 彼はわれらの神ヱホバなり そのみさばきは全地にあり

Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme naar ud over Jorden;

8 ヱホバはたえずその契約をみこころに記たまへり 此はよろづ代に命じたまひし聖言なり

han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,

9 アブラハムとむすびたまひし契約イサクに與へたまひし誓なり

Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;

10 之をかたくしヤコブのために律法となし イスラエルのためにとこしへの契約となして

han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,

11 言たまひけるは我なんぢにカナンの地をたまひてなんぢらの嗣業の分となさん

idet han sagde: »Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod.«

12 この時かれらの數おほからず甚すくなくしてかしこにて旅人となり

Da de kun var en liden Hob, kun faa og fremmede der,

13 この國よりかの國にゆき この國よりほかの民にゆけり

og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,

14 人のかれらを虐ぐるをゆるし給はず かれらの故によりて王たちを懲しめて

tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger:

15 宣給くわが受膏者たちにふるるなかれ わが預言者たちをそこなふなかれ

»Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!«

16 ヱホバは饑饉たを地にまねき 人の杖とする糧をことごとく碎きたまへり

Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;

17 又かれらの前にひとりを遣したまへり ヨセフはうられて僕となりぬ

han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;

18 かれら足械をもてヨセフの足をそこなひ くろかねの鏈をもてその霊魂をつなげり

de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,

19 斯てそのことばの驗をうるまでに及ぶ ヱホバのみことば彼をこころみたまへり

indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENS Ord stod han Prøven igennem.

20 王は人をつかはしてこれを解き もろもろの民の長はこれをゆるし

Paa Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs;

21 之をその家司となし その財寶をことごとく司どらせ

han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;

22 その心のままにかの國のきみたちを縛しめ 長老たちに智慧ををしへしむ

han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.

23 イスラエルも亦エジプトにゆき ヤコブはハムの地にやどれり

Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.

24 ヱホバはその民を大にましくはへ之をその敵よりも強くしたまへり

Han lod sit Folk blive saare frugtbart og stærkere end dets Fjender;

25 また敵のこころをかへておのれの民をにくましめ おのれの僕輩をあざむき待さしめたまへり

han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.

26 又そのしもべモーセとその選びたまへるアロンとを遣したまへり

Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;

27 かれらはヱホバの預兆をハムの地におこなひ またその國にくすしき事をおこなへり

han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;

28 ヱホバは闇をつかはして暗くしたまへり かれらその聖言にそむくことをせざりき

han sendte Mørke, saa blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;

29 彼等のすべての水を血にかへてその魚をころしたまへり

han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;

30 かれらの國は蛙むれいでて王の殿のうちにまでみちふさがりぬ

af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;

31 ヱホバいひたまへば蝿むらがり蚤そのすべての境にいりきたりぬ

han talede, saa kom der Bremser og Myg i alt deres Land;

32 また雨にかへて霰をかれらに與へもゆる火をかれらの國にふらし

han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;

33 かれらの葡萄の樹といちじくの樹とをうちその境のもろちろの樹ををりくだきたまへり

han slog baade Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;

34 ヱホバいひたまへば算しられぬ蝗と蟊賊きたり

han talede, saa kom der Græshopper, Springere uden Tal,

35 かれらの國のすべての田產をはみつくしその地のすべての實を食つくせり

de aad alt Græs i Landet, de aad deres Jords Afgrøde;

36 ヱホバはかれらの國のすべての首出者をうち かれらのすべての力の始をうちたまへり

alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;

37 しろかね黄金をたづさへて彼等をいでゆかしめたまへり その家族のうちに一人のよわき者もなかりき

han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled;

38 エジプトはかれらの出るをよろこべり かれらをおそるるの念そのうちにおこりたればなり

Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.

39 ヱホバは雲をしきて蓋となし夜は火をもて照したまへり

Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;

40 又かれらの求によりて鶉をきたらしめ天の餅にてかれらを飽しめたまへり

de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;

41 磐をひらきたまへば水ほどばしりいで 潤ひなきところに川をなして流れいでたり

han aabnede Klippen, og Vand strømmed ud, det løb som en Flod i Ørkenen.

42 ヱホバそのきよき聖言とその僕アブラハムとをおもひいでたまひたればなり

Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;

43 その民をみちびきて歓びつついでしめ そのえらべる民をみちびきて謳ひつついでしめたまへり

han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;

44 もろもろの國人の地をかれらに與へたまひしかば 彼等もろもろのたみの勤勞をおのが有とせり

han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.

45 こは彼等がその律にしたがひその法をまもらんが爲なり ヱホバをほめたたへよ

Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!