< 箴言 知恵の泉 8 >

1 智慧は呼はらざるか 聰明は聲を出さざるか
[Qulaq sal, ] danaliq chaqiriwatmamdu? Yoruqluq sada chiqiriwatmamdu?
2 彼は路のほとりの高處また街衢のなかに立ち
Yollarning égiz jayliridin, Doqmushlardin u orun alidu,
3 邑のもろもろの門 邑の口および門々の入口にて呼はりいふ
Sheherge kiridighan qowuqlarning yénida, Herqandaq derwaza éghizlirida u murajiet qilmaqta: —
4 人々よわれ汝をよび 我が聲をもて人の子等をよぶ
«I mötiwerler, silerge murajet qilimen, Hey, adem baliliri, sadani siler üchün qilimen,
5 拙き者よなんぢら聰明に明かなれ 愚なる者よ汝ら明かなる心を得よ
Gödek bolghanlar, zéreklikni öginiwélinglar, Exmeq bolghanlar, yoruqluqqa érishinglar!
6 汝きけ われ善事をかたらん わが口唇をひらきて正事をいださん
Manga qulaq sélinglar, Chünki güzel nersilerni dep bérimen, Aghzimni échip, durus ishlarni [silerge] yetküzimen.
7 我が口は眞實を述べ わが口唇はあしき事を憎むなり
Éytqanlirim heqiqettur, Aghzim rezilliktin nepretlinidu;
8 わが口の言はみな義し そのうちに虚偽と奸邪とあることなし
Sözlirimning hemmisi heq, Ularda héchqandaq hiyligerlik yaki egitmilik yoqtur.
9 是みな智者の明かにするところ 知識をうる者の正とするところなり
Ularning hemmisi chüshen’genler üchün éniq, Bilim alghanlar üchün durus-toghridur.
10 なんぢら銀をうくるよりは我が敎をうけよ 精金よりもむしろ知識をえよ
Kümüshke érishkendin köre, nesihetlirimni qobul qilinglar, Sap altunni élishtin köre bilimni élinglar.
11 それ智慧は眞珠に愈れり 凡の寳も之に比ぶるに足らず
Chünki danaliq leel-yaqutlardin ewzel, Herqandaq etiwarliq nersengmu uninggha teng kelmestur.
12 われ智慧は聰明をすみかとし 知識と謹愼にいたる
Men bolsam danaliqmen, Zéreklik bilen bille turimen, Istiqamettin kélip chiqqan bilimni ayan qilimen.
13 ヱホバを畏るるとは惡を憎むことなり 我は傲慢と驕奢 惡道と虚偽の口とを憎む
Perwerdigardin eyminish — Yamanliqqa nepretlinish démektur; Tekebburluq, meghrurluq, yaman yol hem shum éghizni öch körimen.
14 謀略と聰明は我にあり 我は了知なり 我は能力あり
Mende obdan meslihetler, pishqan hékmet bar; Men dégen yoruqluq, qudret mendidur.
15 我に由て王者は政をなし 君たる者は義しき律をたて
Padishahlar men arqiliq höküm süridu, Mensiz hakimlar adil höküm chiqarmas.
16 我によりて主たる者および牧伯たちなど凡て地の審判人は世ををさむ
Men arqiliqla emirler idare qilidu, Aliyjanablar, yer yüzidiki barliq soraqchilar [toghra] höküm qilidu.
17 われを愛する者は我これを愛す 我を切に求むるものは我に遇ん
Kimki méni söyse, menmu uni söyimen, Méni telmürüp izdigenler méni tapalaydu;
18 富と榮とは我にあり 貴き寳と公義とも亦然り
Mende bayliq, shöhret, Hetta konirimas, köchmes dölet we heqqaniyetmu bar.
19 わが果は金よりも精金よりも愈り わが利は精銀よりもよし
Mendin chiqqan méwe altundin, Hetta sap altundin qimmetliktur, Mendin alidighan daramet sap kümüshtinmu üstündur.
20 我は義しき道にあゆみ 公平なる路徑のなかを行む
Men heqqaniyet yoligha mangimen; Adalet yolining otturisida yürimenki,
21 これ我を愛する者に貨財をえさせ 又その庫を充しめん爲なり
Méni söygenlerni emeliy nersilerge miras qildurimen; Ularning xezinilirini toldurimen.
22 ヱホバいにしへ其御わざをなしそめたまへる前に その道の始として我をつくりたまひき
Perwerdigar ishlirini bashlishidila, Qedimde yasighanliridin burunla, Men uninggha tewedurmen. Ezeldin tartipla — muqeddemde, Yer-zémin yaritilmastila, Men tiklen’genmen.
23 永遠より元始より地の有ざりし前より我は立られ
24 いまだ海洋あらず いまだ大なるみづの泉あらざりしとき我すでに生れ
Chongqur hanglar, déngiz-okyanlar apiride bolushtin awwal, Men meydan’gha chiqirilghanmen; Mol su urghup turidighan bulaqlar bolmastinla,
25 山いまださだめられず 陵いまだ有ざりし前に我すでに生れたり
Égiz taghlar öz orunlirigha qoyulmastinla, töpilikler shekillenmestinla, [Perwerdigar] bipayan zémin, keng dalalarni, Alemning esliydiki topa-changlirinimu téxi yaratmastinla, Men meydan’gha chiqirilghanmen.
26 即ち神いまだ地をも野をも地の塵の根元をも造り給はざりし時なり
27 かれ天をつくり海の面に穹蒼を張たまひしとき我かしこに在りき
U asmanlarni bina qiliwatqinida, Déngiz yüzige upuq siziqini siziwatqinida, Ershte bulutlarni orunlashturup, Chongqur déngizdiki bulaq-menbelerni mustehkemlewatqinida, Déngiz sulirini békitken dairidin éship ketmisun dep perman chüshüriwatqinida, Bipayan zéminning ullirini quruwatqinida, Men u yerde idim;
28 彼うへに雲氣をかたく定め 淵の泉をつよくならしめ
29 海にその限界をたて 水をしてその岸を踰えざらしめ また地の基を定めたまへるとき
30 我はその傍にありて創造者となり 日々に欣び恒にその前に樂み
Shu chaghda goya usta bir hünerwendek Uning yénida turghanidim, Men herdaim Uning aldida shadlinattim, men Uning kündilik dil’arami idim;
31 その地にて樂み又世の人を喜べり
Men Uning alimidin, yer-zéminidin shadlinip, Dunyadiki insanlardin xursenlik tépip yürettim,
32 されば小子等よ いま我にきけ わが道をまもる者は福ひなり
Shunga i balilar, emdi manga qulaq sélinglar; Chünki yollirimni ching tutqanlar neqeder bext tapar!
33 敎をききて智慧をえよ 之を棄ることなかれ
Alghan nesihetke emel qilip, Dana bolghin, uni ret qilma.
34 凡そ我にきき 日々わが門の傍にまち わが戸口の柱のわきにたつ人は福ひなり
Sözümge qulaq sélip, Herküni derwazilirim aldidin ketmey, Ishiklirim aldida méni kütidighan kishi neqeder bextliktur!
35 そは我を得る者は生命をえ ヱホバより恩寵を獲ればなり
Kimki méni tapsa hayatni tapidu, Perwerdigarning shepqitige nésip bolidu.
36 我を失ふものは自己の生命を害ふ すべて我を惡むものは死を愛するなり
Lékin manga gunah qilghan herkim öz jénigha ziyan keltüridu, Méni yaman körgenler ölümni dost tutqan bolidu».

< 箴言 知恵の泉 8 >