< 箴言 知恵の泉 22 >
1 嘉名は大なる富にまさり恩寵は銀また金よりも佳し
Khuehtawn a yet lakah ming then tuek lah. Tangka lakah, sui lakah, mikdaithen ni aka then.
2 富者と貧者と偕に世にをる 凡て之を造りし者はヱホバなり
Hlanglen neh khodaeng khaw humcuiuh. Amih boeih te khaw BOEIPA long ni a saii.
3 賢者は災禍を見てみづから避け 拙者はすすみて罰をうく
Aka thaai long tah a thae a hmuh vaengah thuh la thuh uh. Tedae hlangyoe long tah a paan dongah lai a sah van.
4 謙遜とヱホバを畏るる事との報は富と尊貴と生命となり
Kodonah neh BOEIPA hinyahnah kah thapang tah, khuehtawn, thangpomnah neh hingnah la om.
5 悖れる者の途には荊棘と罟とあり 霊魂を守る者は遠くこれを離れん
Voeldak kah longpuei ah pael phoh neh a hling a hang om. A hinglu aka ngaithuen long tah te te a lakhla tak.
6 子をその道に從ひて敎へよ 然ばその老たる時も之を離れじ
Camoe te a long rhai ah nawn laeh. Te daengah ni a. patong vaengah te lamkah te a nong pawt eh ni.
Hlanglen loh khodaeng a ngol thil tih cangpu aka rhong khaw cangpu aka hlah hlang kah sal la om.
8 惡を播くものは禍害を穡り その怒の杖は廢るべし
Dumlai aka soem loh boethae te a ah rhoela a ah. Tedae amah kah thinpom caitueng loh a khah bitni.
9 人を見て惠む者はまた惠まる 此はその糧を貧者に與ふればなり
A mik aka then loh a buh te tattloel taengah a tael pah tih a yoethen bitni.
10 嘲笑者を逐へば爭論も亦さり 且闘諍も恥辱もやむ
Hmuiyoi te haek lamtah olpungkacan te phuei saeh. Te vaengah dumlai neh a yah neh kangkuen saeh.
11 心の潔きを愛する者はその口唇に憐憫をもてり 王その友とならん
Lungbuei cim aka lungnah hlang tah a hmuilai khaw mikdaithen la om tih, manghai kah a paya la poeh.
12 ヱホバの目は知識ある者を守る 彼は悖れる者の言を敗りたまふ
BOEIPA kah mik loh mingnah te a kueinah tih, hnukpoh kah olka te a paimaelh pah.
13 惰者はいふ獅そとにあり われ衢にて殺されんと
Kolhnaw long tah, “Kawtpoeng neh toltung lakli kah sathueng loh ng'ngawn ni ta,” a ti.
14 妓婦の口は深き坑なり ヱホバに憎まるる者これに陷らん
Kholong nu kah a ka ngawn tah vaam a dung la om. BOEIPA kah kosi a sah thil te tah pahoi cungku rhoe cungku ni.
15 痴なること子の心の中に繋がる 懲治の鞭これを逐いだす
Camoe kah lungbuei ah anglat a hlaengtang pah. Thuituennah caitueng loh a taeng lamkah a lakhla sak bitni.
16 貧者を虐げて自らを富さんとする者と富者に與ふる者とは遂にかならず貧しくなる
Amah kah rhoeng sak ham tattloel aka hnaemtaek, hlanglen taengla aka pae khaw, a tloelnah la rhep poeh ni.
17 汝の耳を傾ぶけて智慧ある者の言をきき且なんぢの心をわが知識に用ゐよ
Na hna kaeng lamtah aka cueih rhoek kah olka te hnatun, kai kah mingnah he na lungbuei ah dueh lah.
18 之を汝の腹にたもちて 盡くなんぢの口唇にそなはらしめば樂しかるべし
Te te na ngaithuen atah na bung khuiah khaw dingsuek vetih, na hmuilai dongah khaw boeih cikngae ni.
19 汝をしてヱホバに倚賴ましめんが爲にわれ今日これを汝に敎ふ
Tihnin ah namah khaw, na pangtungnah te BOEIPA dongah khueh sak ham ni, nang kan kam ming sak.
20 われ勸言と知識とをふくみたる勝れし言を汝の爲に録ししにあらずや
Hlavai kah cilkhih neh mingnah sawmthum te nang hamla kan daek moenih a?
21 これ汝をして眞の言の確實なることを暁らしめ 且なんぢを遣しし者に眞の言を持歸らしめん爲なり
Oltak ol te a tiktam la nang ming sak ham, oltak ol neh na thuung ham neh na tueih ham dae ni.
22 弱き者を弱きがために掠むることなかれ 艱難者を門にて壓つくること勿れ
Tattloel tah a tattloel oeh dongah rheth boeh. Mangdaeng te khaw vongka ah phop boeh.
23 そはヱホバその訴を糺し且かれらを害ふものの生命をそこなはん
BOEIPA loh amih kah tuituknah te a rhoe pah vetih, amih aka mom rhoek te a hinglu a mom pah ni.
24 怒る者と交ること勿れ 憤ほる人とともに往ことなかれ
Thintoek hlang te luem puei boeh. Sue la aka om hlang taengah khaw mop boeh.
Anih kah caehlong, caehlong ah na cang vetih, na hinglu te hlaeh dongah na man sak ve.
26 なんぢ人と手をうつ者となることなかれ 人の負債の保證をなすこと勿れ
Kut yut rhoek lakli ah, laiba dongah rhi aka khang rhoek lakli ah khaw, om boeh.
27 汝もし償ふべきものあらずば人なんぢの下なる臥牀までも奪ひ取ん 是豈よからんや
A thuung ham na khueh pawt atah, balae tih, namah yueng la na thingkong te khuen saeh ne.
Khosuen kah khorhi, na pa rhoek loh a suem te rhawt boeh.
29 汝その業に巧なる人を見るか 斯る人は王の前に立ん かならず賤者の前にたたじ
Hlang ke na hmuh vaengah a bisai thai nen ni manghai rhoek kah mikhmuh ah a pai eh. Hlang mailai tah a mikhmuh ah pai mahpawh.