箴言 知恵の泉 18
1 自己を人と異にする者はおのれの欲するところのみを求めてすべての善き考察にもとる
Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.
2 愚なる者は明哲を喜ばず 惟おのれの心意を顯すことを喜ぶ
Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.
3 惡者きたれば藐視したがひてきたり 恥きたれば凌辱もともに來る
Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.
4 人の口の言は深水の如し 湧てながるる川 智慧の泉なり
Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.
5 惡者を偏視るは善らず 審判をなして義者を惡しとするも亦善らず
Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.
6 愚なる者の口唇はあらそひを起し その口は打るることを招く
Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.
7 愚なる者の口はおのれの敗壞となり その口唇はおのれの霊魂の罟となる
Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.
8 人の是非をいふものの言はたはぶれのごとしといへども反つて腹の奧にいる
Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.
9 その行爲をおこたる者は滅すものの兄弟なり
Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.
10 ヱホバの名はかたき櫓のごとし 義者は之に走りいりて救を得
Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.
11 富者の資財はその堅き城なり これを高き石垣の如くに思ふ
Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,
12 人の心のたかぶりは滅亡に先だち 謙遜はたふとまるる事にさきだつ
Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.
13 いまだ事をきかざるさきに應ふる者は愚にして辱をかうぶる
Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.
14 人の心は尚其疾を忍ぶべし されど心の傷める時は誰かこれに耐んや
Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?
15 哲者の心は知識をえ 智慧ある者の耳は知識を求む
Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.
16 人の贈物はその人のために道をひらき かつ貴きものの前にこれを導く
Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.
17 先に訴訟の理由をのぶるものは正義に似たれども その鄰人きたり詰問ひてその事を明かにす
Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.
18 籤は爭端をとどめ且つよきものの間にへだてとなる
Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.
19 怒れる兄弟はかたき城にもまさりて説き伏せがたし 兄弟のあらそひは櫓の貫木のごとし
Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.
20 人は口の徳によりて腹をあかし その口唇の徳によりて自ら飽べし
Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.
21 死生は舌の權能にあり これを愛する者はその果を食はん
Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.
22 妻を得るものは美物を得るなり 且ヱホバより恩寵をあたへらる
Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.
23 貧者は哀なる言をもて乞ひ 富人は厲しき答をなす
Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.
24 多の友をまうくる人は遂にその身を亡す 但し兄弟よりもたのもしき知己もまたあり
Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.
