< 箴言 知恵の泉 17 >

1 睦じうして一塊の乾けるパンあるは あらそひありて宰れる畜の盈たる家に愈る
melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum iurgio
2 かしこき僕は恥をきたらする子ををさめ 且その子の兄弟の中にありて產業を分ち取る
servus sapiens dominabitur filiis stultis et inter fratres hereditatem dividet
3 銀を試むる者は坩堝 金を試むる者は鑢 人の心を試むる者はヱホバなり
sicut igne probatur argentum et aurum camino ita corda probat Dominus
4 惡を行ふものは虚偽のくちびるにきき 虚偽をいふ者はあしき舌に耳を傾ぶく
malus oboedit linguae iniquae et fallax obtemperat labiis mendacibus
5 貧人を嘲るものはその造主をあなどるなり 人の災禍を喜ぶものは罪をまぬかれず
qui despicit pauperem exprobrat factori eius et qui in ruina laetatur alterius non erit inpunitus
6 孫は老人の冠弁なり 父は子の榮なり
corona senum filii filiorum et gloria filiorum patres sui
7 勝れたる事をいふは愚なる人に適はず 况て虚偽をいふ口唇は君たる者に適はんや
non decent stultum verba conposita nec principem labium mentiens
8 贈物はこれを受る者の目には貴き珠のごとし その向ふところにて凡て幸福を買ふ
gemma gratissima expectatio praestolantis quocumque se verterit prudenter intellegit
9 愛を追求むる者は人の過失をおほふ 人の事を言ひふるる者は朋友をあひ離れしむ
qui celat delictum quaerit amicitias qui altero sermone repetit separat foederatos
10 一句の誡命の智人に徹るは百囘扑つことの愚なる人に徹るよりも深し
plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum
11 叛きもとる者はただ惡きことのみをもとむ 比故に彼にむかひて殘忍なる使者遣はさる
semper iurgia quaerit malus angelus autem crudelis mittetur contra eum
12 愚なる者の愚妄をなすにあはんよりは寧ろ子をとられたる牝熊にあへ
expedit magis ursae occurrere raptis fetibus quam fatuo confidenti sibi in stultitia sua
13 惡をもて善に報ゆる者は惡その家を離れじ
qui reddit mala pro bonis non recedet malum de domo eius
14 爭端の起源は堤より水をもらすに似たり この故にあらそひの起らざる先にこれを止むべし
qui dimittit aquam caput est iurgiorum et antequam patiatur contumeliam iudicium deserit
15 惡者を義とし義者を惡しとするこの二の者はヱホバに憎まる
et qui iustificat impium et qui condemnat iustum abominabilis est uterque apud Dominum
16 愚なる者はすでに心なし何ぞ智慧をかはんとて手にその價の金をもつや
quid prodest habere divitias stultum cum sapientiam emere non possit
17 朋友はいづれの時にも愛す 兄弟は危難の時のために生る
omni tempore diligit qui amicus est et frater in angustiis conprobatur
18 智慧なき人は手を拍てその友の前にて保證をなす
homo stultus plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo
19 爭端をこのむ者は罪を好み その門を高くする者は敗壞を求む
qui meditatur discordiam diligit rixas et qui exaltat ostium quaerit ruinam
20 邪曲なる心ある者はさいはひを得ず その舌をみだりにする者はわざはひに陷る
qui perversi cordis est non inveniet bonum et qui vertit linguam incidet in malum
21 愚なる者を產むものは自己の憂を生じ 愚なる者の父は喜樂を得ず
natus est stultus in ignominiam suam sed nec pater in fatuo laetabitur
22 心のたのしみは良薬なり 霊魂のうれひは骨を枯す
animus gaudens aetatem floridam facit spiritus tristis exsiccat ossa
23 惡者は人の懐より賄賂をうけて審判の道をまぐ
munera de sinu impius accipit ut pervertat semitas iudicii
24 智慧は哲者の面のまへにあり されど愚なる者は目を地の極にそそぐ
in facie prudentis lucet sapientia oculi stultorum in finibus terrae
25 愚なる子は其父の憂となり 亦これを生る母の煩勞となる
ira patris filius stultus et dolor matris quae genuit eum
26 義者を罰するは善らず 貴き者をその義きがために扑は善らず
non est bonum damnum inferre iusto nec percutere principem qui recta iudicat
27 言を寡くする者は知識あり 心の靜なる者は哲人なり
qui moderatur sermones suos doctus et prudens est et pretiosi spiritus vir eruditus
28 愚なる者も默するときは智慧ある者と思はれ その口唇を閉るときは哲者とおもはるべし
stultus quoque si tacuerit sapiens putabitur et si conpresserit labia sua intellegens

< 箴言 知恵の泉 17 >