< 箴言 知恵の泉 16 >
1 心に謀るところは人にあり 舌の答はヱホバより出づ
Hlang taengah lungbuei kah rhoekbahnah om dae olka hlatnah he BOEIPA lamkah ni.
2 人の途はおのれの目にことごとく潔しと見ゆ 惟ヱホバ霊魂をはかりたまふ
Hlang kah a longpuei boeih he amah mikhmuh ah khui dae, BOEIPA long tah a mueihla ni a. khiinglang pah.
3 なんぢの作爲をヱホバに託せよ さらば汝の謀るところ必ず成るべし
Na bibi te BOEIPA taengah hal lamtah, na kopoek cikngae bitni.
4 ヱホバはすべての物をおのおのその用のために造り 惡人をも惡き日のために造りたまへり
Soeprhaep boeih he amah kah a hlatnah ham BOEIPA loh a saii. Te dongah halang pataeng yoethae hnin kah ham a hlun.
5 すべて心たかぶる者はヱホバに惡まれ 手に手をあはするとも罪をまぬかれじ
Kut neh kut hlaengtang tih lungbuei aka oek boeih BOEIPA kah a tueilaehkoi la a om dongah hmil mahpawh.
6 憐憫と眞實とによりて愆は贖はる ヱホバを畏るることによりて人惡を離る
Sitlohnah neh oltak loh thaesainah a dawth tih, BOEIPA hinyahnah loh boethae lamkah a nong sak.
7 ヱホバもし人の途を喜ばば その人の敵をも之と和がしむべし
Hlang kah khosing te BOEIPA loh a moeithen vaengah a thunkha rhoek pataeng amah taengah a rhong sak.
8 義によりて得たるところの僅少なる物は不義によりて得たる多の資財にまさる
Duengnah neh yol mai cakhaw, a tiktam mueh canghum cangpai lakah then.
9 人は心におのれの途を考へはかる されどその歩履を導くものはヱホバなり
Hlang kah lungbuei loh amah longpuei te a moeh tih, BOEIPA loh a khokan a cikngae sak.
10 王のくちびるには神のさばきあり 審判するときその口あやまる可らず
Manghai ka dongkah bihma tah laitloeknah ham ni, te dongah a ka vikvawk boel saeh.
11 公平の權衡と天秤とはヱホバのものなり 嚢にある法馬もことごとく彼の造りしものなり
Tiktamnah cooi neh coilung tah BOEIPA taeng lamkah ni, sungsa coilung boeih khaw amah kah a bibi ni.
12 惡をおこなふことは王の憎むところなり 是その位は公義によりて堅く立ばなり
Duengnah loh ngolkhoel a cikngae sak dongah, manghai rhoek loh halangnah a saii ham tah tueilaehkoi la om.
13 義しき口唇は王によろこばる 彼等は正直をいふものを愛す
Duengnah hmuilai tah manghai rhoek kah kolonah om tih, a thuem aka thui te a lungnah.
14 王の怒は死の使者のごとし 智慧ある人はこれをなだむ
Manghai kah kosi tah dueknah puencawn ni. Te dongah hlang cueih long ni kosi a daeh sak thai eh.
15 王の面の光には生命あり その恩寵は春雨の雲のごとし
Manghai kah maelhmai khosae dongah hingnah tih, a kolonah tah tlankhol vaengkah khomai banghui ni.
16 智慧を得るは金をうるよりも更に善らずや 聰明をうるは銀を得るよりも望まし
Cueihnah lai he sui lakah bahoeng then tih, yakmingnah lai he khaw tangka n'tuek lakah then.
17 惡を離るるは直き人の路なり おのれの道を守るは霊魂を守るなり
Boethae lamloh aka nong hamla a thuem longpuei om tih, a hinglu aka ngaithuen loh a longpuei a kueinah.
Pocinah kah a hmaiah hoemdamnah om tih, cungkunah kah a hmaiah ah mueihla oeknah a lamhma pah.
19 卑き者に交りて謙だるは驕ぶる者と偕にありて贓物をわかつに愈る
Thinthah neh kutbuem n'tael lakah kodo mangdaeng neh mueihla kunyun te then.
20 愼みて御言をおこなふ者は益をうべし ヱホバに倚賴むものは福なり
Olka neh aka cangbam long tah hnothen a dang tih, BOEIPA dongah aka pangtung tah a yoethen pai.
21 心に智慧あれば哲者と稱へらる くちびる甘ければ人の知識をます
Lungbuei aka cueih te aka yakming la a khue uh tih, hmuilai dongkah olding loh rhingtuknah a thap.
22 明哲はこれを持つものに生命の泉となる 愚なる者をいましむる者はおのれの痴是なり
Lungmingnah te a kungmah la aka khueh long tah hingnah thunsih la om tih, aka ang rhoek kah thuituennah tah anglat la poeh.
23 智慧ある者の心はおのれの口ををしへ 又おのれの口唇に知識をます
Aka cueih kah lungbuei tah a ka a cangbam tih, a hmuilai dongah rhingtuknah a thap.
24 こころよき言は蜂蜜のごとくにして 霊魂に甘く骨に良薬となる
Ol then tah, hinglu ham khoitui khoitak bangla didip tih, rhuh hamla hoeihnah la om.
25 人の自から見て正しとする途にして その終はつひに死にいたる途となるものあり
Hlang mikhmuh ah longpuei te thuem dae a hmailong ah dueknah longpuei la om.
26 勞をるものは飮食のために骨をる 是その口おのれに迫ればなり
Thakthaekung kah a hinglu loh amah hamla thakthae tih a ka te a kamcah sak.
27 邪曲なる人は惡を掘る その口唇には烈しき火のごときものあり
Hlang muen loh boethae a vueh tih, a hmuilai dongah hmai bangla rhangto.
28 いつはる者はあらそひを起し つけぐちする者は朋友を離れしむ
Calaak hlang loh olpungkacan a haeh tih, hlang aka thet loh boeihlum a pamhma sak.
29 強暴人はその鄰をいざなひ 之を善らざる途にみちびく
Kuthlahnah hlang loh a hui a hloeh tih, longpuei a then pawt la a caeh puei.
30 その目を閉て惡を謀り その口唇を蹙めて惡事を成遂ぐ
Calaak te moeh hamla a mik aka him tih, a hmui saibaeh loh boethae a cung sak.
Sampok he boeimang rhuisam la om tih, duengnah longpuei kah aka om loh a dang.
32 怒を遅くする者は勇士に愈り おのれの心を治むる者は城を攻取る者に愈る
Thintoek aka ueh tah hlangrhalh lakah, a mueihla aka taem khaw khopuei aka ta lakah then.
33 人は籤をひく されど事をさだむるは全くヱホバにあり
A rhang dongah hmulung khoh cakhaw a laitloeknah boeih tah BOEIPA lamkah ni a om.