箴言 知恵の泉 14

1 智慧ある婦はその家をたて 愚なる婦はおのれの手をもて之を毀つ

௧புத்தியுள்ள பெண் தன்னுடைய வீட்டைக் கட்டுகிறாள்; புத்தியில்லாத பெண்ணோ தன்னுடைய கைகளினால் அதை இடித்துப்போடுகிறாள்.

2 直くあゆむ者はヱホバを畏れ 曲りてあゆむ者はこれを侮る

௨நிதானமாக நடக்கிறவன் யெகோவாவுக்குப் பயப்படுகிறான்; தன்னுடைய வழிகளில் தாறுமாறானவனோ அவரை அலட்சியம்செய்கிறான்.

3 愚なる者の口にはその傲のために鞭笞あり 智者の口唇はおのれを守る

௩மூடன் வாயிலே அவனுடைய அகந்தைக்கு ஏற்ற கோல் உண்டு; ஞானவான்களின் உதடுகளோ அவர்களைக் காப்பாற்றும்.

4 牛なければ飼蒭倉むなし牛の力によりて生產る物おほし

௪எருதுகள் இல்லாத இடத்தில் களஞ்சியம் வெறுமையாக இருக்கும்; காளைகளின் பெலத்தினாலோ மிகுந்த வரத்துண்டு.

5 忠信の證人はいつはらず 虚偽のあかしびとは謊言を吐く

௫மெய்ச்சாட்சிக்காரன் பொய்சொல்லமாட்டான்; பொய்ச்சாட்சிக்காரனோ பொய்களை ஊதுகிறான்.

6 嘲笑者は智慧を求むれどもえず 哲者は知識を得ること容易し

௬பரியாசக்காரன் ஞானத்தைத் தேடியும் கண்டுபிடிக்கமாட்டான்; புத்தியுள்ளவனுக்கோ அறிவு லேசாகவரும்.

7 汝おろかなる者の前を離れされ つひに知識の彼にあるを見ざるべし

௭மூடனுடைய முகத்தைவிட்டு விலகிப்போ; அறிவுள்ள உதடுகளை அங்கே காணமாட்டாய்.

8 賢者の智慧はおのれの道を暁るにあり 愚なる者の痴は欺くにあり

௮தன்னுடைய வழியைச் சிந்தித்துக்கொள்வது விவேகியின் ஞானம்; மூடர்களுடைய வஞ்சனையோ மூடத்தனம்.

9 おろろかなる者は罪をかろんず されど義者の中には恩惠あり

௯மூடர்கள் பாவத்தைக்குறித்துப் பரியாசம்செய்கிறார்கள்; நீதிமான்களுக்குள்ளே தயவு உண்டு.

10 心の苦みは心みづから知る其よろこびには他人あづからず

௧0இருதயத்தின் கசப்பு இருதயத்திற்கே தெரியும்; அதின் மகிழ்ச்சிக்கு அந்நியன் உடந்தை ஆகமாட்டான்.

11 惡者の家は亡され 正直き者の幕屋はさかゆ

௧௧துன்மார்க்கனுடைய வீடு அழியும்; செம்மையானவனுடைய கூடாரமோ செழிக்கும்.

12 人のみづから見て正しとする途にしてその終はつひに死にいたる途となるものあり

௧௨மனிதனுக்குச் செம்மையாகத் தோன்றுகிற வழி உண்டு; அதின் முடிவோ மரணவழிகள்.

13 笑ふ時にも心に悲あり 歓樂の終に憂あり

௧௩சிரிப்பிலும் மனதிற்குத் துக்கமுண்டு; அந்த மகிழ்ச்சியின் முடிவு சஞ்சலம்.

14 心の悖れる者はおのれの途に飽かん 善人もまた自己に飽かん

௧௪பின்வாங்கும் இருதயமுள்ளவன் தன்னுடைய வழிகளிலேயும், நல்ல மனிதனோ தன்னிலே தானும் திருப்தியடைவான்.

15 拙者はすべての言を信ず 賢者はその行を愼む

௧௫பேதையானவன் எந்த வார்த்தையையும் நம்புவான்; விவேகியோ தன்னுடைய நடையின்மேல் கவனமாக இருக்கிறான்.

16 智慧ある者は怖れて惡をはなれ 愚なる者はたかぶりて怖れず

௧௬ஞானமுள்ளவன் பயந்து தீமைக்கு விலகுகிறான்; மதியீனனோ கடுங்கோபம்கொண்டு துணிகரமாக இருக்கிறான்.

17 怒り易き者は愚なることを行ひ 惡き謀計を設くる者は惡まる

௧௭முன்கோபி மதிகேட்டைச் செய்வான்; கெட்டச்சிந்தனைக்காரன் வெறுக்கப்படுவான்.

18 拙者は愚なる事を得て所有となし 賢者は知識をもて冠弁となす

௧௮பேதையர்கள் புத்தியீனத்தைச் சுதந்தரிக்கிறார்கள்; விவேகிகளோ அறிவினால் முடிசூட்டப்படுகிறார்கள்.

19 惡者は善者の前に俯伏し 罪ある者は義者の門に俯伏す

௧௯தீயோர்கள் நல்லவர்களுக்கு முன்பாகவும், துன்மார்க்கர்கள் நீதிமான்களுடைய வாசற்படிகளிலும் குனிவதுண்டு.

20 貧者はその鄰にさへも惡まる されど富者を愛する者はおほし

௨0தரித்திரன் தன்னைச் சேர்ந்தவனாலும் பகைக்கப்படுகிறான்; செல்வந்தனுக்கோ அநேக நண்பர்கள் உண்டு.

21 その鄰を藐むる者は罪あり 困苦者を憐むものは幸福あり

௨௧பிறனை அவமதிக்கிறவன் பாவம்செய்கிறான்; தரித்திரனுக்கு இரங்குகிறவனோ பாக்கியமடைவான்.

22 惡を謀る者は自己をあやまるにあらずや 善を謀る者には憐憫と眞實とあり

௨௨தீமையை யோசிக்கிறவர்கள் தவறுகிறார்களல்லவோ? நன்மையை யோசிக்கிறவர்களுக்கோ கிருபையும் சத்தியமும் உண்டு.

23 すべての勤勞には利益あり されど口唇のことばは貧乏をきたらするのみなり

௨௩எல்லா உழைப்பினாலும் பயனுண்டு; உதடுகளின் பேச்சோ வறுமையை மட்டும் தரும்.

24 智慧ある者の財寳はその冠弁となる 愚なる者のおろかはただ痴なり

௨௪ஞானிகளுக்கு முடி அவர்களுடைய செல்வம்; மூடர்களின் மதியீனம் மூடத்தனமே.

25 眞實の證人は人のいのちを救ふ 謊言を吐く者は偽人なり

௨௫மெய்ச்சாட்சி சொல்லுகிறவன் உயிர்களைக் காப்பாற்றுகிறான்; வஞ்சனைக்காரனோ பொய்களை ஊதுகிறான்.

26 ヱホバを畏るることは堅き依賴なり その兒輩は逃避場をうべし

௨௬யெகோவாவுக்குப் பயப்படுகிறவனுக்குத் திடநம்பிக்கை உண்டு; அவனுடைய பிள்ளைகளுக்கும் அடைக்கலம் கிடைக்கும்.

27 ヱホバを畏るることは生命の泉なり 人を死の罟より脱れしむ

௨௭யெகோவாவுக்குப் பயப்படுதல் வாழ்வு தரும் ஊற்று; அதினால் மரணக்கண்ணிகளுக்குத் தப்பலாம்.

28 王の榮は民の多きにあり 牧伯の衰敗は民を失ふにあり

௨௮மக்கள் கூட்டம் ராஜாவின் மகிமை; மக்கள்குறைவு தலைவனின் முறிவு.

29 怒を遅くする者は大なる知識あり 氣の短き者は愚なることを顯す

௨௯நீடிய சாந்தமுள்ளவன் மகாபுத்திமான்; முன்கோபியோ புத்தியீனத்தை விளங்கச்செய்கிறான்.

30 心の安穩なるは身のいのちなり 娼嫉は骨の腐なり

௩0சமாதானத்துடன் இருப்பது உடலுக்கு வாழ்வு; பொறாமையோ எலும்புருக்கி.

31 貧者を虐ぐる者はその造主を侮るなり 彼をうやまふ者は貧者をあはれむ

௩௧தரித்திரனை ஒடுக்குகிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை நிந்திக்கிறான்; தரித்திரனுக்குத் தயவு செய்கிறவனோ அவரை மேன்மைப்படுத்துகிறான்;

32 惡者はその惡のうちにて亡され義者はその死ぬる時にも望あり

௩௨துன்மார்க்கன் தன்னுடைய தீமையிலே வாரிக்கொள்ளப்படுவான்; நீதிமானோ தன்னுடைய மரணத்திலே நம்பிக்கையுள்ளவன்.

33 智慧は哲者の心にとどまり 愚なる者の衷にある事はあらはる

௩௩புத்திமானுடைய இருதயத்தில் ஞானம் தங்கும்; மதியீனர்களிடத்தில் உள்ளதோ வெளிப்படும்.

34 義は國を高くし罪は民を辱しむ

௩௪நீதி மக்களை உயர்த்தும்; பாவமோ எந்த மக்களுக்கும் இகழ்ச்சி.

35 さとき僕は王の恩を蒙ぶり 辱をきたらす者はその震怒にあふ

௩௫ராஜாவின் தயவு விவேகமுள்ள பணிவிடைக்காரன்மேல் இருக்கும்; அவனுடைய கோபமோ அவமானத்தை உண்டாக்குகிறவன்மேல் இருக்கும்.