< 箴言 知恵の泉 14 >

1 智慧ある婦はその家をたて 愚なる婦はおのれの手をもて之を毀つ
Mace mai hikima kan gina gidanta, amma da hannunta wawiya takan rushe shi ƙasa.
2 直くあゆむ者はヱホバを畏れ 曲りてあゆむ者はこれを侮る
Wanda tafiyarsa ta aikata gaskiya ce kan ji tsoron Ubangiji, amma wanda hanyoyinsa ba a kan gaskiya ba ne yakan rena shi.
3 愚なる者の口にはその傲のために鞭笞あり 智者の口唇はおのれを守る
Maganar wawa kan kawo sanda a bayansa, amma leɓunan masu hikima kan tsare su.
4 牛なければ飼蒭倉むなし牛の力によりて生產る物おほし
Inda ba shanu, wurin sa wa dabbobi abinci zai kasance ba kome, amma daga ƙarfin saniya ce yalwar girbi kan fito.
5 忠信の證人はいつはらず 虚偽のあかしびとは謊言を吐く
Mashaidi na gaskiya ba ya ruɗu, amma mashaidin ƙarya kan baza ƙarairayi.
6 嘲笑者は智慧を求むれどもえず 哲者は知識を得ること容易し
Mai ba’a kan nemi hikima amma ba ya samun kome, amma sani kan zo a sawwaƙe ga mai basira.
7 汝おろかなる者の前を離れされ つひに知識の彼にあるを見ざるべし
Ka guji wawa, gama ba za ka sami sani a leɓunansa ba.
8 賢者の智慧はおのれの道を暁るにあり 愚なる者の痴は欺くにあり
Hikima masu la’akari shi ne su yi tunani a kan hanyoyinsu, amma wautar wawaye ruɗu ne.
9 おろろかなる者は罪をかろんず されど義者の中には恩惠あり
Wawaye kan yi ba’a a gyaran zunubi, amma fatan alheri yana samuwa a cikin masu aikata gaskiya.
10 心の苦みは心みづから知る其よろこびには他人あづからず
Kowace zuciya ta san ɓacin ranta, kuma babu wani dabam da zai yi rabon jin daɗinsa.
11 惡者の家は亡され 正直き者の幕屋はさかゆ
Za a rushe gidan mugu, amma tentin mai aikata gaskiya zai haɓaka.
12 人のみづから見て正しとする途にしてその終はつひに死にいたる途となるものあり
Akwai hanyar da ta yi kamar tana daidai ga mutum, amma a ƙarshe takan kai ga mutuwa.
13 笑ふ時にも心に悲あり 歓樂の終に憂あり
Ko cikin dariya zuciya takan yi ciwo, kuma farin ciki kan iya ƙarasa a baƙin ciki.
14 心の悖れる者はおのれの途に飽かん 善人もまた自己に飽かん
Marasa bangaskiya za su sami sakamako cikakke saboda hanyoyinsu, kuma mutumin kirki zai sami lada saboda nasa.
15 拙者はすべての言を信ず 賢者はその行を愼む
Marar azanci kan gaskata kome, amma mai la’akari kan yi tunani game da matakinsa.
16 智慧ある者は怖れて惡をはなれ 愚なる者はたかぶりて怖れず
Mai hikima kan ji tsoron Ubangiji ya kuma guji mugunta, amma wawa yana da girman kai yakan yi kome da garaje.
17 怒り易き者は愚なることを行ひ 惡き謀計を設くる者は惡まる
Mutum mai saurin fushi yakan yi ayyukan wauta, akan kuma ƙi mai son nuna wayo.
18 拙者は愚なる事を得て所有となし 賢者は知識をもて冠弁となす
Marar azanci kan gāji wauta, amma mai la’akari kan sami rawanin sani.
19 惡者は善者の前に俯伏し 罪ある者は義者の門に俯伏す
Masu mugunta za su rusuna a gaban masu kirki, mugaye kuma za su yi haka a ƙofofin adalai.
20 貧者はその鄰にさへも惡まる されど富者を愛する者はおほし
Maƙwabta sukan gudu daga matalauta, amma masu arziki suna da abokai da yawa.
21 その鄰を藐むる者は罪あり 困苦者を憐むものは幸福あり
Duk wanda ya rena maƙwabci ya yi zunubi, amma mai albarka ne wanda yake alheri ga mabukata.
22 惡を謀る者は自己をあやまるにあらずや 善を謀る者には憐憫と眞實とあり
Ba waɗanda suke ƙulla mugunta sukan kauce ba? Amma waɗanda suke ƙulla abin da yake mai kyau sukan sami ƙauna da aminci.
23 すべての勤勞には利益あり されど口唇のことばは貧乏をきたらするのみなり
Duk aiki tuƙuru yakan kawo riba, amma zama kana surutu kan kai ga talauci kawai.
24 智慧ある者の財寳はその冠弁となる 愚なる者のおろかはただ痴なり
Dukiyar masu hikima ita ce rawaninsu, amma wautar wawaye kan haifar da wauta ne kawai.
25 眞實の證人は人のいのちを救ふ 謊言を吐く者は偽人なり
Mashaidin gaskiya kan ceci rayuka, amma mashaidin ƙarya mai ruɗu ne.
26 ヱホバを畏るることは堅き依賴なり その兒輩は逃避場をうべし
Duk mai tsoron Ubangiji yana da zaunannen mafaka, kuma ga’ya’yansa zai zama mafaka.
27 ヱホバを畏るることは生命の泉なり 人を死の罟より脱れしむ
Tsoron Ubangiji shi ne maɓulɓular rai yakan juye mutum daga tarkon mutuwa.
28 王の榮は民の多きにあり 牧伯の衰敗は民を失ふにあり
Yawan mutane shi ne ɗaukakar sarki, amma in ba tare da mabiya ba sarki ba kome ba ne.
29 怒を遅くする者は大なる知識あり 氣の短き者は愚なることを顯す
Mutum mai haƙuri yana da fahimi mai yawa, amma mai saurin fushi yakan nuna wautarsa a fili.
30 心の安穩なるは身のいのちなり 娼嫉は骨の腐なり
Zuciya mai salama kan ba jiki rai, amma kishi kan sa ƙasusuwa su yi ciwo.
31 貧者を虐ぐる者はその造主を侮るなり 彼をうやまふ者は貧者をあはれむ
Duk wanda ya zalunci matalauci ya zagi Mahaliccinsu ke nan, amma duk wanda ya yi alheri ga mabukata yana girmama Allah ne.
32 惡者はその惡のうちにて亡され義者はその死ぬる時にも望あり
Sa’ad bala’i ya auku, mugaye kan fāɗi, amma ko a mutuwa masu adalci suna da mafaka.
33 智慧は哲者の心にとどまり 愚なる者の衷にある事はあらはる
Hikima tana a zuciyar mai azanci, kuma ko a cikin wawaye takan sa a santa.
34 義は國を高くし罪は民を辱しむ
Adalci yakan ɗaukaka al’umma, amma zunubi kan kawo kunya ga kowane mutane.
35 さとき僕は王の恩を蒙ぶり 辱をきたらす者はその震怒にあふ
Sarki yakan yi murna a kan bawa mai hikima, amma bawa marar kunya kan jawo fushinsa.

< 箴言 知恵の泉 14 >