< 箴言 知恵の泉 12 >
1 訓誨を愛する者は知識を愛す 懲戒を惡むものは畜のごとし
Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.
2 善人はヱホバの恩寵をうけ 惡き謀略を設くる人はヱホバに罰せらる
Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.
3 人は惡をもて堅く立ことあたはず 義人の根は動くことなし
Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.
4 賢き婦はその夫の冠弁なり 辱をきたらする婦は夫をしてその骨に腐あるが如くならしむ
En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.
5 義者のおもひは直し 惡者の計るところは虚偽なり
De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.
6 惡者の言は人の血を流さんとて伺ふ されど直者の口は人を救ふなり
De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.
7 惡者はたふされて無ものとならん されど義者の家は立べし
De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.
8 人はその聰明にしたがひて譽られ 心の悖れる者は藐めらる
En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.
9 卑賤してしもべある者は自らたかぶりて食に乏き者に愈る
Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.
10 義者はその畜の生命を顧みる されど惡者は殘忍をもてその憐憫とす
Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.
11 おのれの田地を耕すものは食にあく 放蕩なる人にしたがふ者は智慧なし
Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.
12 惡者はあしき人の獲たる物をうらやみ 義者の根は芽をいだす
Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.
13 惡者はくちびるの愆によりて罟に陷る されど義者は患難の中よりまぬかれいでん
I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.
14 人はその口の徳によりて福祉に飽ん 人の手の行爲はその人の身にかへるべし
Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.
15 愚なる者はみづからその道を見て正しとす されど智慧ある者はすすめを容る
Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.
16 愚なる者はただちに怒をあらはし 智きものは恥をつつむ
Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.
17 眞實をいふものは正義を述べ いつはりの證人は虚偽をいふ
Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.
18 妄りに言をいだし劍をもて刺がごとくする者あり されど智慧ある者の舌は人をいやす
Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.
19 眞理をいふ口唇は何時までも存つ されど虚偽をいふ舌はただ瞬息のあひだのみなり
Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.
20 惡事をはかる者の心には欺詐あり 和平を謀る者には歓喜あり
Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.
21 義者には何の禍害も來らず 惡者はわざはひをもて充さる
Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.
22 いつはりの口唇はヱホバに憎まれ 眞實をおこなふ者は彼に悦ばる
Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.
23 賢人は知識をかくす されど愚なる者のこころは愚なる事を述ぶ
Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.
24 勤めはたらく者の手は人ををさむるにいたり惰者は人に服ふるにいたる
Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.
25 うれひ人の心にあれば之を屈ます されど善言はこれを樂します
Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.
26 義者はその友に道を示す されど惡者は自ら途にまよふ
Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.
27 惰者はおのれの猟獲たる物をも燔ず 勉めはたらくことは人の貴とき寳なり
Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.
På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.