箴言 知恵の泉 11
1 いつはりの權衝はヱホバに惡まれ 義しき法馬は彼に欣ばる
Falsk vekt er en vederstyggelighet for Herren, men fullvektige lodder er ham til velbehag.
2 驕傲きたれば辱も亦きたる謙だる者には智慧あり
Med overmot følger skam, men de ydmyke har visdom.
3 直者の端荘は己を導き悖逆者の邪曲は己を亡す
De opriktiges rettsinn leder dem, men de troløses forvendte sinn ødelegger dem.
4 寳は震怒の日に益なし されど正義は救ふて死をまぬかれしむ
Gods hjelper ikke på vredens dag, men rettferdighet frir fra døden.
5 完全者はその正義によりてその途を直くせられ 惡者はその惡によりて跌るべし
Den ustraffeliges rettferdighet gjør hans vei jevn, men den ugudelige faller ved sin ugudelighet.
6 直者はその正義によりて救はれ 悖逆者は自己の惡によりて執へらる
De opriktiges rettferdighet frelser, men de troløse fanges i sin egen ondskap.
7 惡人は死るときにその望たえ 不義なる者の望もまた絶べし
Når et ugudelig menneske dør, blir hans håp til intet, og med det som de onde stunder efter, er det forbi.
8 義者は艱難より救はれ 惡者はこれに代る
Den rettferdige utfries av trengsel, og den ugudelige kommer i hans sted.
9 邪曲なる者は口をもてその鄰を亡す されど義しき者はその知識によりて救はる
Med munnen ødelegger den gudløse sin næste, men ved sin kunnskap utfries de rettferdige.
10 義しきもの幸福を受ればその城邑に歓喜あり 惡きもの亡さるれば歓喜の聲おこる
Når det går de rettferdige godt, jubler byen, og når de ugudelige omkommer, lyder fryderop.
11 城邑は直者の祝ふに倚て高く擧られ 惡者の口によりて亡さる
Ved de opriktiges velsignelse blir en by ophøiet, men de ugudeliges munn bryter den ned.
12 その鄰を侮る者は智慧なし 聰明人はその口を噤む
Den som taler foraktelig om sin næste, er uten forstand; men en forstandig mann tier.
13 往て人の是非をいふ者は密事を洩し 心の忠信なる者は事を隱す
Den som går omkring som baktaler, åpenbarer hemmeligheter; men den som er trofast i ånden, skjuler saken.
14 はかりごとなければ民たふれ 議士多ければ平安なり
Hvor det intet styre er, faller folket; men hvor det er mange rådgivere, der er frelse.
15 他人のために保證をなす者は苦難をうけ 保證を嫌ふ者は平安なり
Ille går det den som går i borgen for en fremmed; men den som skyr å gi håndslag, er sikker.
16 柔順なる婦は榮譽をえ 強き男子は資財を得
En yndig kvinne vinner ære, og voldsmenn vinner rikdom.
17 慈悲ある者は己の霊魂に益をくはへ 殘忍者はおのれの身を擾はす
En godgjørende mann gjør vel mot sig selv, men en hårdhjertet mann ødelegger sig.
18 惡者の獲る報はむなしく 義を播くものの得る報賞は確し
Den ugudelige vinner en lønn som svikter, men den som sår rettferdighet, får en lønn som varer.
19 堅く義をたもつ者は生命にいたり 惡を追もとむる者はおのれの死をまねく
Den som står fast i rettferdighet, ham blir det til liv; men den som jager efter ondt, volder sin egen død.
20 心の戻れる者はヱホバに憎まれ 直く道を歩む者は彼に悦ばる
En vederstyggelighet for Herren er de hvis hjerte er forvendt; men til velbehag for ham er de hvis vei er ustraffelig.
21 手に手をあはするとも惡人は罪をまぬかれず 義人の苗裔は救を得
Visselig, den onde blir ikke ustraffet, men de rettferdiges ætt slipper unda.
22 美しき婦のつつしみなきは金の環の豕の鼻にあるが如し
Som en gullring i et svinetryne er en fager kvinne som er uten forstand.
23 義人のねがふところは凡て福祉にいたり 惡人ののぞむところは震怒にいたる
De rettferdiges attrå er bare det som godt er; de ugudelige har vrede i vente.
24 ほどこし散して反りて増ものあり 與ふべきを吝みてかへりて貧しきにいたる者あり
Den ene strør ut og får ennu mere; den andre holder tilbake mere enn rett er, og det blir dog bare fattigdom.
25 施與を好むものは肥え 人を潤ほす者はまた利潤をうく
Den som velsigner, skal trives, og den som lesker andre, han blir selv lesket.
26 穀物を蔵めて糶ざる者は民に詛はる 然れど售る者の首には祝福あり
Den som holder korn tilbake, ham banner folket; men velsignelse kommer over dens hode som selger korn.
27 善をもとむる者は恩惠をえん 惡をもとむる者には惡き事きたらん
Den som søker hvad godt er, søker det som er til behag; men den som higer efter ondt, over ham kommer det onde.
28 おのれの富を恃むものは仆れん されど義者は樹の靑葉のごとくさかえん
Den som setter sin lit til sin rikdom, han skal falle; men de rettferdige skal grønnes som løvet.
29 おのれの家をくるしむるものは風をえて所有とせん 愚なる者は心の智きものの僕とならん
Den som setter sitt hus i ulag, skal arve vind, og dåren blir en tjener for den vise.
30 義人の果は生命の樹なり 智慧ある者は人を捕ふ
Den rettferdiges frukt er et livsens tre, og den vise fanger sjeler.
31 みよ義人すらも世にありて報をうくべし况て惡人と罪人とをや
Se, den rettferdige får sin lønn på jorden, hvor meget mere da den ugudelige og synderen!
