箴言 知恵の泉 10
1 ソロモンの箴言 智慧ある子は父を欣ばす 愚なる子は母の憂なり
Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
2 不義の財は益なし されど正義は救ひて死を脱かれしむ
Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
3 ヱホバは義者の霊魂を餓ゑしめず 惡者にその欲するところを得ざらしむ
Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
4 手をものうくして動くものは貧くなり 勤めはたらく者の手は富を得
Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
5 夏のうちに斂むる者は智き子なり 収穫の時にねむる者は辱をきたす子なり
Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
6 義者の首には福祉きたり 惡者の口は強暴を掩ふ
Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
7 義者の名は讃られ 惡者の名は腐る
Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
8 心の智き者は誡命を受く されど口の頑愚なる者は滅さる
Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
9 直くあゆむ者はそのあゆむこと安し されどその途を曲ぐる者は知らるべし
Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
10 眼をもて眴せする者は憂をおこし 口の頑愚なる者は亡さる
Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
11 義者の口は生命の泉なり 惡者の口は強暴を掩ふ
Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
12 怨恨は爭端をおこし 愛はすべての愆を掩ふ
Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
13 哲者のくちびるには智慧あり 智慧なき者の背のためには鞭あり
Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
14 智慧ある者は知識をたくはふ 愚かなる者の口はいまにも滅亡をきたらす
Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
15 富者の資財はその堅き城なり 貧者のともしきはそのほろびなり
Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
16 義者が動作は生命にいたり 惡者の利得は罪にいたる
Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
17 敎をまもる者は生命の道にあり懲戒をすつる者はあやまりにおちいる
Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
18 怨をかくす者には虚偽のくちびるあり 誹謗をいだす者は愚かなる者なり
Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
19 言おほけれぼ罪なきことあたはず その口唇を禁むるものは智慧あり
Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
20 義者の舌は精銀のごとし 惡者の心は値すくなし
Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
21 義者の口唇はおほくの人をやしなひ 愚なる者は智慧なきに由て死ぬ
Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
22 ヱホバの祝福は人を富す 人の勞苦はこれに加ふるところなし
Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
23 愚かなる者は惡をなすを戯れごとのごとくす 智慧のさとかる人にとりても是のごとし
Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
24 惡者の怖るるところは自己にきたり 義者のねがふところはあたへらる
Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
25 狂風のすぐるとき惡者は無に歸せん 義者は窮なくたもつ基のごとし
Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
26 惰る者のこれを遣すものに於るは酢の歯に於るが如く煙の目に於るが如し
Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
27 ヱホバを畏るることは人の日を多くす されど惡者の年はちぢめらる
Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
28 義者の望は喜悦にいたり惡者の望は絶べし
Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
29 ヱホバの途は直者の城となり 惡を行ふものの滅亡となる
Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
30 義者は何時までも動かされず 惡者は地に住むことを得じ
Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
31 義者の口は智慧をいだすなり 虚偽の舌は抜るべし
Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
32 義者のくちびるは喜ばるべきことをわきまへ 惡者の口はいつはりを語る
Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
