< ミカ書 7 >

1 我は禍なるかな 我の景况は夏の菓物を採る時のごとく遺れる葡萄を斂むる時に似たり 食ふべき葡萄あること無く我が心に嗜む初結の無花果あること無し
‌ʻOiau ʻeku mamahi! He ʻoku ou hangē kuo ʻosi ʻae tānaki ʻoe ngaahi fua ʻoe faʻahitaʻu mafana, hangē ko e toenga kālepi ʻoe toʻukai: ʻoku ʻikai ha fuhinga kālepi ke kai: naʻe holi hoku loto ki he ʻuluaki toʻukai.
2 善人地に絶ゆ 人の中に直き者なし 皆血を流さんと伏て伺ひ各々網をもてその兄弟を獵る
Kuo ʻauha ʻae kau māʻoniʻoni mei māmani: pea ʻoku ʻikai ha kau angatonu ʻi he kakai: ʻoku nau toitoi kotoa pē ki he toto; ʻoku nau taki taha tuli ʻa hono tokoua mo e kupenga.
3 兩手は惡を善なすに急がし 牧伯は要求め裁判人は賄賂を取り力ある人はその心の惡き望を言あらはし斯共にその惡をあざなひ合す
Koeʻuhi ke nau fai fakamātoato ʻi he kovi ʻaki ʻae ongo nima ʻosi pe, ʻoku ʻeke ʻe he houʻeiki, pea ʻeke mo e fakamaau ki he meʻa foaki; pea mo e tangata māʻolunga ʻoku ne fakahā hono loto kovi pea pehē, ʻoku nau ʻufiʻufi ia.
4 彼らの最も善き者も荊棘のごとく最も直き者も刺ある樹の垣より惡し 汝の觀望人の日すなはち汝の刑罰の日いたる 彼らの中に今混亂あらん
Ko e lelei lahi ʻiate kinautolu ʻoku hangē ko e ʻakau talatala pe: ko ia ʻoku fungani angatonu ʻoku māsila ʻi he ʻa talatala: ʻoku hoko mai ʻae ʻaho ʻo ho kau leʻo, pea mo ho ʻaʻahi; ko eni ʻe hoko ʻenau puputuʻu.
5 汝ら伴侶を信ずる勿れ 朋友を恃むなかれ 汝の懐に寢る者にむかひても汝の口の戸を守れ
‌ʻOua naʻa mou falala ki he kaumeʻa, ʻoua naʻa mou falala ki ha takimuʻa: leʻohi ʻae matapā ʻo ho ngutu, meiate ia ʻoku faʻaki ki ho fatafata.
6 男子は父を藐視め女子は母の背き媳は姑に背かん 人の敵はその家の者なるべし
He ʻoku fakaongokoviʻi ʻe he foha ʻa ʻene tamai; ʻoku tuʻu hake ʻae taʻahine ki heʻene faʻē, ʻae taʻahine ʻi he fono, ki heʻene faʻē ʻi he fono; ko e ngaahi fili ʻoe tangata, ʻae kau tangata ʻi hono fale.
7 我はヱホバを仰ぎ望み我を救ふ神を望み俟つ 我神われに聽たまふべし
Ko ia te u hanga kia Sihova; te u tatali ki he ʻOtua ʻo ʻeku fakamoʻui; ʻe fanongo mai kiate au ʻa hoku ʻOtua.
8 我敵人よ我につきて喜ぶなかれ 我仆るれば興あがる 幽暗に居ればヱホバ我の光となりたまふ
‌ʻOua naʻa ke viki kiate au, ʻe hoku fili: ʻo kau ka hinga te u toetuʻu hake: ʻo kau ka nofo ʻi he poʻuli, ʻe hoko ʻa Sihova ko e maama kiate au.
9 ヱホバわが訴訟を理し我ために審判をおこなひたまふまで我は忍びてその忿怒をかうむらん 其は我これに罪を得たればなり ヱホバつひに我を光明に携へいだし給はん 而して我ヱホバの正義を見ん
Te u kātaki ʻae houhau ʻo Sihova, he kuo u fai angahala kiate ia, ke ʻoua ke ne fakamatala maʻaku, mo fai ʻae fakamaau koeʻuhi ko au; te ne ʻomi au ki he maama, pea te u mamata ki heʻene māʻoniʻoni.
10 わが敵これを見ん 汝の神ヱホバは何處にをるやと我に言る者恥辱をかうむらん 我かれを目に見るべし 彼は街衢の泥のごとくに踏つけらるべし
Pea ʻe toki mamata ai ʻa hoku fili, pea ʻe ʻufiʻufi ʻi he mā ʻaia naʻe pehē mai kiate au, ‘Komaʻā Sihova ko ho ʻOtua?’ ʻE sio ʻa hoku mata kiate ia: ko eni, ʻe malaki hifo ia ʻo hangē ko e pelepela ʻi he ngaahi hala.
11 汝の垣を築く日いたらん 其日には法度遠く徙るべし
‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe langa ho ngaahi ʻā, ʻi he ʻaho ko ia ʻe hiki ke mamaʻo ʻae fono.
12 その日にはアッスリヤよりエジプトの邑々より人々汝に來りエジプトより河まで海より海まで山より山までの人々汝に來り就ん
‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe haʻu ia, ʻio, kiate koe mei ʻAsilia, pea mei he ngaahi kolo kuo teu, pea mei he potu mālohi ʻo aʻu ki he vaitafe, pea mei he tahi ki he tahi, pea mei he moʻunga ki he moʻunga.
13 その日地はその居民の故によりて荒はつべし 是その行爲の果報なり
Ka neongo ia ʻe lala ʻae fonua koeʻuhi ko kinautolu ʻoku nofo ai, ko e fua ʻo ʻenau faianga.
14 汝の杖をもて汝の民即ち獨離れてカルメルの中の林にをる汝の產業の羊を牧養ひ之をして古昔の日のごとくバシヤンおよびギレアデにおいて草を食はしめたまへ
Fafangaʻi ʻa hoʻo kakai ʻaki ʻae meʻa tā, ʻae kakai ʻo ho tofiʻa, ʻaia ʻoku nofo ngaongao ʻi he vao ʻakau ʻi he lotolotonga ʻo Kameli: tuku ke nau kai ʻi Pesani mo Kiliati, ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa.
15 汝がエジプトの國より出來し日のごとく我ふしぎなる事等を彼にしめさん
“ʻO fakatatau mo e ngaahi ʻaho ʻo hoʻo haʻu mei he fonua ko ʻIsipite, te u fakahā kiate ia, ʻae ngaahi meʻa fakaofo.”
16 國々の民見てその一切の能力を恥ぢその手を口にあてん その耳は聾となるべし
‌ʻE mamata ʻe he ngaahi puleʻanga, pea te nau ofo ʻi heʻenau mālohi kotoa pē: te nau ʻai honau nima ki honau ngutu; ʻe tuli ʻa honau telinga.
17 彼らは蛇のごとくに塵を餂め地に匍ふ者の如くにその城より振ひて出で戰慄て我らの神ヱホバに詣り汝のために懼れん
Te nau ʻemo ʻae efu, hangē ha ngata, te nau ngaolo mei honau ngaahi luo hangē ko e kelemutu ʻoe fonua: te nau manavahē kia Sihova ko hotau ʻOtua, pea te nau ilifia koeʻuhi ko koe.
18 何の神か汝に如ん 汝は罪を赦しその產業の遺餘者の愆を見過したまふなり 神は憐憫を悦ぶが故にその震怒を永く保ちたまはず
Ko hai ha ʻOtua ʻoku hangē ko koe, ke fakamolemole ʻae hia, pea ke laka atu ʻi he angahala ʻi he toenga ʻo hono tofiʻa? ʻOku ʻikai te ne maʻu ʻa hono houhau ʻo taʻengata, he ʻoku ne fiefia ʻi he ʻaloʻofa.
19 ふたたび顧みて我らを憐み我らの愆を踏つけ我らの諸の罪を海の底に投しづめたまはん
‌ʻE toe foki mai ia, te ne manavaʻofa kiate kitautolu; te ne ikuʻi ʻetau ngaahi hia; pea te ke lī ʻenau ngaahi angahala kotoa pē, ki he loloto ʻoe tahi.
20 汝古昔の日われらの先祖に誓ひたりし其眞實をヤコブに賜ひ憐憫をアブラハムに賜はん
Te ke fakapapau ʻae moʻoni kia Sēkope, pea mo e ʻaloʻofa kia ʻEpalahame, ʻaia naʻa ke fuakava ki heʻemau ngaahi tamai talu mei he ngaahi ʻaho ʻi muʻa.

< ミカ書 7 >