マタイの福音書 22
1 イエスまた譬をもて答へて言ひ給ふ
και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν εν παραβολαις αυτοις λεγων
2 『天國は己が子のために婚筵を設くる王のごとし。
ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου
3 婚筵に招きおきたる人々を迎へんとて僕どもを遺ししに、來るを肯はず。
και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν
4 復ほかの僕どもを遣すとて言ふ「招きたる人々に告げよ、視よ、晝餐は既に備りたり。我が牛も肥えたる畜も屠られて、凡ての物 備りたれば、婚筵に來れと」
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
5 然るに人々 顧みずして、或 者は己が畑に、或 者は己が商賣に往けり。
οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου
6 また他の者は僕を執へて、辱しめかつ殺したれば、
οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν
7 王 怒りて軍勢を遣し、かの兇行者を滅して其の町を燒きたり。
ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν
8 かくて僕どもに言ふ「婚筵は既に備りたれど、招きたる者どもは相應しからず。
τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
9 されば汝ら街に往きて、遇ふほどの者を婚筵に招け」
πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
10 僕ども途に出でて、善きも惡しきも遇ふほどの者をみな集めたれば、婚禮の席は客にて滿てり。
και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας ους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο {VAR1: νυμφων } {VAR2: γαμος } ανακειμενων
11 王、客を見んとて入り來り、一人の禮服を著けぬ者あるを見て、
εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου
12 之に言ふ「友よ、如何なれば禮服を著けずして此處に入りたるか」かれ默しゐたり。
και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη
13 ここに王、侍者らに言ふ「その手 足を縛りて外の暗黒に投げいだせ、其處にて哀哭・切齒することあらん」
τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
14 それ招かるる者は多かれど、選ばるる者は少し』
πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
15 ここにパリサイ人ら出でて、如何にしてかイエスを言の羂に係けんと相 議り、
τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω
16 その弟子らをヘロデ黨の者どもと共に遺して言はしむ『師よ、我らは知る、なんじは眞にして、眞をもて神の道を教へ、かつ誰をも憚りたまふ事なし、人の外貌を見 給はぬ故なり。
και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων {VAR1: λεγοντας } {VAR2: λεγοντες } διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων
17 されば我らに告げたまへ、貢をカイザルに納むるは可きか、惡しきか、如何に思ひたまふ』
{VAR1: ειπον } {VAR2: ειπε } ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
18 イエスその邪曲なるを知りて言ひたまふ『僞善者よ、なんぞ我を試むるか。
γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται
19 貢の金を我に見せよ』彼らデナリ一つを持ち來る。
επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
20 イエス言ひ給ふ『これは誰の像、たれの號なるか』
και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη
21 彼ら言ふ『カイザルのなり』ここに彼らに言ひ給ふ『さらばカイザルの物はカイザルに、神の物は神に納めよ』
λεγουσιν {VAR2: αυτω } καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
22 彼ら之を聞きて怪しみ、イエスを離れて去り往けり。
και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθαν
23 復活なしといふサドカイ人ら、その日みもとに來り問ひて言ふ
εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
24 『師よ、モーセは「人もし子なくして死なば、其の兄弟かれの妻を娶りて、兄弟のために世嗣を擧ぐべし」と云へり。
λεγοντες διδασκαλε μωυσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
25 我らの中に七人の兄弟ありしが、兄めとりて死に、世嗣なくして其の妻を弟に遺したり。
ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου
26 その二その三より、その七まで皆かくの如く爲し、
ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
27 最後にその女も死にたり。
υστερον δε παντων απεθανεν η γυνη
28 されば復活の時、その女は七人のうち誰の妻たるべきか、彼ら皆これを妻としたればなり』
εν τη αναστασει ουν τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
29 イエス答へて言ひ給ふ『なんぢら聖書をも神の能力をも知らぬ故に誤れり。
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
30 それ人よみがへりの時は、娶らず嫁がず、天に在る御使たちの如し。
εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ ως αγγελοι εν τω ουρανω εισιν
31 死人の復活に就きては、神なんぢらに告げて、
περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
32 「我はアブラハムの神、イサクの神、ヤコブの神なり」と言ひ給へることを未だ讀まぬか。神は死にたる者の神にあらず、生ける者の神なり』
εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν [ο] θεος νεκρων αλλα ζωντων
33 群衆これを聞きて其の教に驚けり。
και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
34 パリサイ人ら、イエスのサドカイ人らを默さしめ給ひしことを聞きて相 集り、
οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο
35 その中なる一人の教法師、イエスを試むる爲に問ふ
και επηρωτησεν εις εξ αυτων {VAR1: νομικος } {VAR2: [νομικος] } πειραζων αυτον
36 『師よ、律法のうち孰の誡命が大なる』
διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω
37 イエス言ひ給ふ『「なんぢ心を盡し、精神を盡し、思を盡して主なる汝の神を愛すべし」
ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη {VAR2: τη } καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
38 これは大にして第一の誡命なり。
αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτη εντολη
39 第二もまた之にひとし「おのれの如くなんぢの隣を愛すべし」
δευτερα {VAR2: δε } ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
40 律法 全體と預言者とは此の二つの誡命に據るなり』
εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος κρεμαται και οι προφηται
41 パリサイ人らの集りたる時、イエス彼らに問ひて言ひ給ふ
συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους
42 『なんぢらはキリストに就きて如何に思ふか、誰の子なるか』かれら言ふ『ダビデの子なり』
λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ
43 イエス言ひ給ふ『さらばダビデ御靈に感じて何 故かれを主と稱ふるか。曰く
λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ εν πνευματι καλει αυτον κυριον λεγων
44 「主わが主に言ひ給ふ、われ汝の敵を汝の足の下に置くまでは、我が右に坐せよ」
ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου
45 斯くダビデ彼を主と稱ふれば、爭でその子ならんや』
ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν
46 誰も一言だに答ふること能はず、その日より敢へて復イエスに問ふ者なかりき。
και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτω λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι
