ルカの福音書 14
1 イエス安息 日に食事せんとて、或パリサイ人の頭の家に入り給へば、人々これを窺ふ。
அநந்தரம்’ விஸ்²ராமவாரே யீஸௌ² ப்ரதா⁴நஸ்ய பி²ரூஸி²நோ க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும்’ க³தவதி தே தம்’ வீக்ஷிதும் ஆரேபி⁴ரே|
2 視よ、御前に水腫をわづらふ人ゐたれば、
ததா³ ஜலோத³ரீ தஸ்ய ஸம்முகே² ஸ்தி²த: |
3 イエス答へて教法師とパリサイ人とに言ひたまふ『安息 日に人を醫すことは善しや、否や』
தத: ஸ வ்யவஸ்தா²பகாந் பி²ரூஸி²நஸ்²ச பப்ரச்ச², விஸ்²ராமவாரே ஸ்வாஸ்த்²யம்’ கர்த்தவ்யம்’ ந வா? ததஸ்தே கிமபி ந ப்ரத்யூசு: |
4 かれら默然たり。イエスその人を執り、醫して去らしめ、
ததா³ ஸ தம்’ ரோகி³ணம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’த்வா விஸஸர்ஜ;
5 且かれらに言ひ給ふ『なんぢらの中その子あるひは其の牛、井に陷らんに、安息 日には直ちに之を引揚げぬ者あるか』
தாநுவாச ச யுஷ்மாகம்’ கஸ்யசித்³ க³ர்த்³த³போ⁴ வ்ரு’ஷபோ⁴ வா சேத்³ க³ர்த்தே பததி தர்ஹி விஸ்²ராமவாரே தத்க்ஷணம்’ ஸ கிம்’ தம்’ நோத்தா²பயிஷ்யதி?
6 彼 等これに對して物 言ふこと能はず。
ததஸ்தே கதா²யா ஏதஸ்யா: கிமபி ப்ரதிவக்தும்’ ந ஸே²கு: |
7 イエス招かれたる者の上席をえらぶを見、譬をかたりて言ひ給ふ、
அபரஞ்ச ப்ரதா⁴நஸ்தா²நமநோநீதத்வகரணம்’ விலோக்ய ஸ நிமந்த்ரிதாந் ஏதது³பதே³ஸ²கதா²ம்’ ஜகா³த³,
8 『なんぢ婚筵に招かるるとき、上席に著くな。恐らくは汝よりも貴き人の招かれんに、
த்வம்’ விவாஹாதி³போ⁴ஜ்யேஷு நிமந்த்ரித: ஸந் ப்ரதா⁴நஸ்தா²நே மோபாவேக்ஷீ: | த்வத்தோ கௌ³ரவாந்விதநிமந்த்ரிதஜந ஆயாதே
9 汝と彼とを招きたる者きたりて「この人に席を讓れ」と言はん。さらば其の時なんぢ恥ぢて末席に往きはじめん。
நிமந்த்ரயிதாக³த்ய மநுஷ்யாயைதஸ்மை ஸ்தா²நம்’ தே³ஹீதி வாக்யம்’ சேத்³ வக்ஷ்யதி தர்ஹி த்வம்’ ஸங்குசிதோ பூ⁴த்வா ஸ்தா²ந இதரஸ்மிந் உபவேஷ்டும் உத்³யம்’ஸ்யஸி|
10 招かるるとき、寧ろ往きて末席に著け、さらば招きたる者きたりて「友よ、上に進め」と言はん。その時なんぢ同席の者の前に譽あるべし。
அஸ்மாத் காரணாதே³வ த்வம்’ நிமந்த்ரிதோ க³த்வா(அ)ப்ரதா⁴நஸ்தா²ந உபவிஸ², ததோ நிமந்த்ரயிதாக³த்ய வதி³ஷ்யதி, ஹே ப³ந்தோ⁴ ப்ரோச்சஸ்தா²நம்’ க³த்வோபவிஸ², ததா² ஸதி போ⁴ஜநோபவிஷ்டாநாம்’ ஸகலாநாம்’ ஸாக்ஷாத் த்வம்’ மாந்யோ ப⁴விஷ்யஸி|
11 凡そおのれを高うする者は卑うせられ、己を卑うする者は高うせらるるなり』
ய: கஸ்²சித் ஸ்வமுந்நமயதி ஸ நமயிஷ்யதே, கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸ்வம்’ நமயதி ஸ உந்நமயிஷ்யதே|
12 また己を招きたる者にも言ひ給ふ『なんぢ晝餐または夕餐を設くるとき、朋友・兄弟・親族・富める隣 人などをよぶな。恐らくは彼らも亦なんぢを招きて報をなさん。
ததா³ ஸ நிமந்த்ரயிதாரம்’ ஜநமபி ஜகா³த³, மத்⁴யாஹ்நே ராத்ரௌ வா போ⁴ஜ்யே க்ரு’தே நிஜப³ந்து⁴க³ணோ வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணோ வா ஜ்ஞாதிக³ணோ வா த⁴நிக³ணோ வா ஸமீபவாஸிக³ணோ வா ஏதாந் ந நிமந்த்ரய, ததா² க்ரு’தே சேத் தே த்வாம்’ நிமந்த்ரயிஷ்யந்தி, தர்ஹி பரிஸோ²தோ⁴ ப⁴விஷ்யதி|
13 饗宴を設くる時は、寧ろ貧しき者・不具・跛者・盲人などを招け。
கிந்து யதா³ பே⁴ஜ்யம்’ கரோஷி ததா³ த³ரித்³ரஸு²ஷ்ககரக²ஞ்ஜாந்தா⁴ந் நிமந்த்ரய,
14 彼らは報ゆること能はぬ故に、なんぢ幸福なるべし。正しき者の復活の時に報いらるるなり』
தத ஆஸி²ஷம்’ லப்ஸ்யஸே, தேஷு பரிஸோ²த⁴ம்’ கர்த்துமஸ²க்நுவத்ஸு ஸ்²மஸா²நாத்³தா⁴ர்ம்மிகாநாமுத்தா²நகாலே த்வம்’ ப²லாம்’ லப்ஸ்யஸே|
15 同席の者の一人これらの事を聞きてイエスに言ふ『おほよそ神の國にて食事する者は幸福なり』
அநந்தரம்’ தாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய போ⁴ஜநோபவிஷ்ட: கஸ்²சித் கத²யாமாஸ, யோ ஜந ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே போ⁴க்தும்’ லப்ஸ்யதே ஸஏவ த⁴ந்ய: |
16 之に言ひたまふ『或 人、盛なる夕餐を設けて、多くの人を招く。
தத: ஸ உவாச, கஸ்²சித் ஜநோ ராத்ரௌ பே⁴ஜ்யம்’ க்ரு’த்வா ப³ஹூந் நிமந்த்ரயாமாஸ|
17 夕餐の時いたりて、招きおきたる者の許に僕を遣して「來れ、既に備りたり」と言はしめたるに、
ததோ போ⁴ஜநஸமயே நிமந்த்ரிதலோகாந் ஆஹ்வாதும்’ தா³ஸத்³வாரா கத²யாமாஸ, க²த்³யத்³ரவ்யாணி ஸர்வ்வாணி ஸமாஸாதி³தாநி ஸந்தி, யூயமாக³ச்ச²த|
18 皆ひとしく辭りはじむ。初の者いふ「われ田地を買へり。往きて見ざるを得ず。請ふ、許されんことを」
கிந்து தே ஸர்வ்வ ஏகைகம்’ ச²லம்’ க்ரு’த்வா க்ஷமாம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே| ப்ரத²மோ ஜந: கத²யாமாஸ, க்ஷேத்ரமேகம்’ க்ரீதவாநஹம்’ ததே³வ த்³ரஷ்டும்’ மயா க³ந்தவ்யம், அதஏவ மாம்’ க்ஷந்தும்’ தம்’ நிவேத³ய|
19 他の者いふ「われ五 耜の牛を買へり、之を驗すために往くなり。請ふ、許されんことを」
அந்யோ ஜந: கத²யாமாஸ, த³ஸ²வ்ரு’ஷாநஹம்’ க்ரீதவாந் தாந் பரீக்ஷிதும்’ யாமி தஸ்மாதே³வ மாம்’ க்ஷந்தும்’ தம்’ நிவேத³ய|
20 また他も者いふ「われ妻を娶れり、此の故に往くこと能はず」
அபர: கத²யாமாஸ, வ்யூட⁴வாநஹம்’ தஸ்மாத் காரணாத்³ யாதும்’ ந ஸ²க்நோமி|
21 僕かへりて此 等の事をその主人に告ぐ、家主いかりて僕に言ふ「とく町の大路と小路とに往きて、貧しき者・不具 者・盲人・跛者などを此處に連れきたれ」
பஸ்²சாத் ஸ தா³ஸோ க³த்வா நிஜப்ரபோ⁴: ஸாக்ஷாத் ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ நிவேத³யாமாஸ, ததோஸௌ க்³ரு’ஹபதி: குபித்வா ஸ்வதா³ஸம்’ வ்யாஜஹார, த்வம்’ ஸத்வரம்’ நக³ரஸ்ய ஸந்நிவேஸா²ந் மார்கா³ம்’ஸ்²ச க³த்வா த³ரித்³ரஸு²ஷ்ககரக²ஞ்ஜாந்தா⁴ந் அத்ராநய|
22 僕いふ「主よ、仰のごとく爲したれど、尚ほ餘の席あり」
ததோ தா³ஸோ(அ)வத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வத ஆஜ்ஞாநுஸாரேணாக்ரியத ததா²பி ஸ்தா²நமஸ்தி|
23 主人、僕に言ふ「道や籬の邊にゆき、人々を強ひて連れきたり、我が家に充たしめよ。
ததா³ ப்ரபு⁴: புந ர்தா³ஸாயாகத²யத், ராஜபதா²ந் வ்ரு’க்ஷமூலாநி ச யாத்வா மதீ³யக்³ரு’ஹபூரணார்த²ம்’ லோகாநாக³ந்தும்’ ப்ரவர்த்தய|
24 われ汝らに告ぐ、かの招きおきたる者のうち、一人だに我が夕餐を味ひ得る者なし」』
அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கத²யாமி, பூர்வ்வநிமந்த்ரிதாநமேகோபி மமாஸ்ய ராத்ரிபோ⁴ஜ்யஸ்யாஸ்வாத³ம்’ ந ப்ராப்ஸ்யதி|
25 さて大なる群衆イエスに伴ひゆきたれば、顧みて之に言ひたまふ、
அநந்தரம்’ ப³ஹுஷு லோகேஷு யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ வ்ரஜிதேஷு ஸத்ஸு ஸ வ்யாகு⁴ட்ய தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ,
26 『人もし我に來りて、その父 母・妻 子・兄弟・姉妹・己が生命までも憎まずば、我が弟子となるを得ず。
ய: கஸ்²சிந் மம ஸமீபம் ஆக³த்ய ஸ்வஸ்ய மாதா பிதா பத்நீ ஸந்தாநா ப்⁴ராதரோ ப⁴கி³ம்யோ நிஜப்ராணாஸ்²ச, ஏதேப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴யோ மய்யதி⁴கம்’ ப்ரேம ந கரோதி, ஸ மம ஸி²ஷ்யோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
27 また己が十字架を負ひて我に從ふ者ならでは、我が弟子となるを得ず。
ய: கஸ்²சித் ஸ்வீயம்’ க்ருஸ²ம்’ வஹந் மம பஸ்²சாந்ந க³ச்ச²தி, ஸோபி மம ஸி²ஷ்யோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
28 汝らの中たれか櫓を築かんと思はば、先づ坐して其の費をかぞへ、己が所有、竣工までに足るか否かを計らざらんや。
து³ர்க³நிர்ம்மாணே கதிவ்யயோ ப⁴விஷ்யதி, ததா² தஸ்ய ஸமாப்திகரணார்த²ம்’ ஸம்பத்திரஸ்தி ந வா, ப்ரத²மமுபவிஸ்²ய ஏதந்ந க³ணயதி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴ய ஏதாத்³ரு’ஸ²: கோஸ்தி?
29 然らずして基を据ゑ、もし成就すること能はずば、見る者みな嘲笑ひて、
நோசேத்³ பி⁴த்திம்’ க்ரு’த்வா ஸே²ஷே யதி³ ஸமாபயிதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி,
30 「この人は築きかけて成就すること能はざりき」と言はん。
தர்ஹி மாநுஷோயம்’ நிசேதும் ஆரப⁴த ஸமாபயிதும்’ நாஸ²க்நோத், இதி வ்யாஹ்ரு’த்ய ஸர்வ்வே தமுபஹஸிஷ்யந்தி|
31 又いづれの王か出でて他の王と戰爭をせんに、先づ坐して、此の一萬 人をもて、かの二萬 人を率ゐきたる者に對ひ得るか否か籌らざらんや。
அபரஞ்ச பி⁴ந்நபூ⁴பதிநா ஸஹ யுத்³த⁴ம்’ கர்த்தும் உத்³யம்ய த³ஸ²ஸஹஸ்ராணி ஸைந்யாநி க்³ரு’ஹீத்வா விம்’ஸ²திஸஹஸ்ரே: ஸைந்யை: ஸஹிதஸ்ய ஸமீபவாஸிந: ஸம்முக²ம்’ யாதும்’ ஸ²க்ஷ்யாமி ந வேதி ப்ரத²மம்’ உபவிஸ்²ய ந விசாரயதி ஏதாத்³ரு’ஸோ² பூ⁴மிபதி: க: ?
32 もし及かずば、敵なほ遠く隔るうちに、使を遣して和睦を請ふべし。
யதி³ ந ஸ²க்நோதி தர்ஹி ரிபாவதிதூ³ரே திஷ்ட²தி ஸதி நிஜதூ³தம்’ ப்ரேஷ்ய ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்தும்’ ப்ரார்த²யேத|
33 かくのごとく、汝らの中その一切の所有を退くる者ならでは、我が弟子となるを得ず。
தத்³வத்³ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ய: கஸ்²சிந் மத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ ஹாதும்’ ந ஸ²க்நோதி ஸ மம ஸி²ஷ்யோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
34 鹽は善きものなり、然れど鹽もし效力を失はば、何によりてか味つけられん。
லவணம் உத்தமம் இதி ஸத்யம்’, கிந்து யதி³ லவணஸ்ய லவணத்வம் அபக³ச்ச²தி தர்ஹி தத் கத²ம்’ ஸ்வாது³யுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி?
35 土にも肥料にも適せず、外に棄てらるるなり。聽く耳ある者は聽くべし』
தத³ பூ⁴ம்யர்த²ம் ஆலவாலராஸ்²யர்த²மபி ப⁴த்³ரம்’ ந ப⁴வதி; லோகாஸ்தத்³ ப³ஹி: க்ஷிபந்தி| யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ ஸ்²ரோத்ரே ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
