哀歌 3
1 我はかれの震怒の笞によりて艱難に遭たる人なり
Ako ang tawo nga nakakita sa kaalaotan sa bunal sa kapungot ni Yahweh.
2 かれは我をひきて黑暗をあゆませ光明にゆかしめたまはず
Gipahilayo niya ako ug gipalakaw sa kangitngit kay sa kahayag.
3 まことに屢々その手をむけて終日われを攻なやまし
Sigurado gayod nga gihimo niya ako nga kaaway; gidagmalan niya ako sa iyang kamot sa tibuok adlaw.
4 わが肉と肌膚をおとろへしめ わが骨を摧き
Gikuniskunis niya ang akong kaunoran ug akong panit; gidugmok niya ang akong mga bukog.
5 われにむかひて患苦と艱難を築きこれをもて我を圍み
Nagtukod siya ug mga babag alang kanako, ug gipaalirongan ako sa kapaitan ug kalisdanan.
6 われをして長久に死し者のごとく暗き處に住しめ
Gipapuyo niya ako sa mangitngit nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 我をかこみて出ること能はざらしめわが鏈索を重くしたまへり
Nagtukod siya ug pader libot kanako, ug dili ako makaikyas. Gipabug-atan niya ang akong mga gapos.
8 我さけびて助をもとめしとき彼わが祈禱をふせぎ
Bisan tuod nagtawag ug nagsinggit ako alang sa pakitabang, wala niya tagda ang akong mga pag-ampo.
9 斫たる石をもてわが道を塞ぎわが途をまげたまへり
Gibabagan niya ang akong agianan sa mga pader sa mga bato nga sinapsapan; baliko ang matag dalan nga akong agian.
10 その我に對することは伏て伺がふ熊のごとく潜みかくるる獅子のごとし
Sama siya sa usa ka oso nga naghulat sa paghasmag kanako, usa ka liyon nga nagtago.
11 われに路を離れしめ 我をひきさきて獨くるしましめ
Gipatipas niya ang akong mga agianan. Gikuniskunis niya ako ug gibiyaan.
12 弓を張りてわれを矢先の的となし
Gibinat niya ang iyang pana ug gitumong niya ako nga ig-onon alang sa udyong.
13 矢筒の矢をもてわが腰を射ぬきたまへり
Gipana niya ang mga udyong sa iyang baslayan aron mosulod sa akong mga kidni.
14 われはわがすべての民のあざけりとなり 終日うたひそしらる
Nahimo akong kataw-anan sa tanan nakong katawhan, ang ulohan sa ilang biaybiay nga alawiton adlaw-adlaw.
15 かれ我をして苦き物に飽しめ茵蔯を飮しめ
Gipuno niya ako sa kapait ug gipugos ako pag-inom sa panyawan.
16 小石をもてわが齒を摧き灰をもて我を蒙ひたまへり
Gigupok niya ang akong mga ngipon sa graba, ug gimu-mo niya ako ngadto sa abog.
17 なんぢわが靈魂をして平和を遠くはなれしめたまへば我は福祉をわすれたり
Gikuhaan mo ako ug kalinaw sa akong kinabuhi; dili na ako makahinumdom sa bisan unsa nga kalipay.
18 是において我みづから言り わが氣力うせゆきぬ ヱホバより何を望むべきところ無しと
Busa miingon ako, “Ang akong paglahutay nahanaw na, ug ang akong paglaom diha kang Yahweh nawala na.”
19 ねがはくは我が艱難と苦楚茵蔯と膽汁とを心に記たまへ
Nahunahunaan ko ang akong kasakitan ug akong pagkahisalaag sa panyawan ug sa kapaitan.
20 わがたましひは今なほ是らの事を想ひてわが衷に鬱ぐ
Nahunahunaan ko gayod kini, ug moyukbo ako nga wala nay paglaom.
21 われこの事を心におもひ起せり この故に望をいだくなり
Apan nahunahunaan ko kini, ug mao kini ang hinungdan nga ako aduna pay paglaom:
22 われらの尚ほろびざるはヱホバの仁愛によりその憐憫の盡ざるに因る
Pinaagi kini sa matinud-anon nga kasabotan ni Yahweh mao nga wala kita gilaglag, kay ang maluloy-on niya nga mga buhat dili matapos.
23 これは朝ごとに新なり なんぢの誠實はおほいなるかな
Ang iyang maluloy-on nga mga buhat nganhi kanato bag-o matag buntag. Ang imong pagkamatinud-anon hilabihan!
24 わが靈魂は言ふ ヱホバはわが分なり このゆゑに我彼を待ち望まん
“Si Yahweh mao ang akong panulondon,” miingon ako sa akong kaugalingon, busa molaom ako kaniya.
25 ヱホバはおのれを待ち望む者とおのれを尋ねもとむる人に恩惠をほどこしたまふ
Maayo si Yahweh sa magahulat kaniya, sa kinabuhi nga nangita kaniya.
26 ヱホバの救拯をのぞみて靜にこれを待は善し
Maayo gayod nga maghulat nga hilom sa kaluwasan ni Yahweh.
27 人わかき時に軛を負は善し
Maayo kini alang sa usa ka tawo nga magpas-an ug yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 ヱホバこれを負せたまふなれば獨坐して默すべし
Palingkora siya nga mag-inusara ug maghilom, tungod kay gibutang kini ni Yahweh nganha kaniya.
29 口を塵につけよ あるひは望あらん
Tugoti nga ibutang niya ang iyang baba sa abog, ug tingali mahimong adunay paglaom.
30 おのれを撃つ者に頬をむけ 充足れるまでに恥辱をうけよ
Tugoti nga ihatag niya ang iyang aping sa tawo nga nagsagpa kaniya. Tugoti nga mapuno siya sa kaulawan,
31 そは主は永久に棄ることを爲たまはざるべければなり
kay ang Ginoo dili mosalikway kaniya hangtod sa kahangtoran!
32 かれは患難を與へ給ふといへどもその慈悲おほいなればまた憐憫を加へたまふなり
Kay bisan tuod nagdala siya ug kagul-anan, mopakita usab siya ug kaluoy nga naggikan sa pagkamaayo sa matinud-anon niyang kasabotan.
33 心より世の人をなやましかつ苦しめ給ふにはあらざるなり
Kay dili siya magdaogdaog gikan sa iyang kasingkasing, o pasakitan ang mga anak sa mga tawo.
34 世のもろもろの俘囚人を脚の下にふみにじり
Ang pagdugmok sa tanan nga binihag sa kalibotan ilalom sa iyang tiil,
35 至高者の面の前にて人の理を抂げ
ang dili pagtagad sa hustisya sa mga tawo atubangan sa Labing Taas,
36 人の詞訟を屈むることは主のよろこび給はざるところなり
ang pagbaliwala sa usa ka tawo sa iyang katungod—wala ba nakakita ang Ginoo?
37 主の命じたまふにあらずば誰か事を述んにその事即ち成んや
Kinsa man ang nagasulti ug unya kini mahitabo sa dihang ang Ginoo wala nagmando niini?
38 禍も福もともに至高者の口より出るにあらずや
Dili ba ang katalagman ug kalamposan mogawas man sa baba sa Labing Taas?
39 活る人なんぞ怨言べけんや 人おのれの罪の罰せらるるをつぶやくべけんや
Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo nga buhi? Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo mahitungod sa pagsilot alang sa iyang mga sala?
40 我等みづからの行をしらべかつ省みてヱホバに歸るべし
Sulayan ug susihon nato ang atong mga pamaagi, ug mobalik pag-usab kang Yahweh.
41 我ら天にいます神にむかひて手とともに心をも擧べし
Ipataas nato ang atong mga kasingkasing ug atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan ug mag-ampo:
42 われらは罪ををかし我らは叛きたり なんぢこれを赦したまはざりき
“Nakalapas kami ug misukol batok kanimo, busa wala mo kami pasayloa.
43 なんぢ震怒をもてみづから蔽ひ 我らを追攻め殺してあはれまず
Gitabonan nimo ang imong kaugalingon uban sa kasuko ug nagalutos kanamo. Gipatay mo kami, ug wala mo kami gikaluy-an.
44 雲をもてみづから蔽ひ 祈禱をして通ぜざらしめ
Gitabonan nimo ang imong kaugalingon sa panganod, aron nga walay pag-ampo nga makalahos.
45 もろもろの民の中にわれらを塵埃となしたまへり
Gisalikway mo kami ug gidumilian sa katawhan.
46 敵は皆われらにむかひて口を張れり
Ang tanan namong kaaway nagbuka sa ilang mga baba aron sa pagbiay-biay batok kanamo.
47 恐懼と陷阱また暴行と滅亡我らに來れり
Ang kahadlok sa bung-aw miabot kanamo, ang pagkabiniyaan ug pagkadugmok.”
48 わが民の女の滅亡によりてわが眼には涙の河ながる
Ang akong mata mihilak sama sa tubig sa suba tungod sa pagkadugmok sa anak nga babaye sa akong katawhan.
49 わが目は斷ず涙をそそぎて止ず
Ang akong mga mata wala naghunong sa pagdagayday, kay wala nay kahumanan niini
50 天よりヱホバの臨み見て顧みたまふ時にまで至らん
hangtod nga si Yahweh modungaw ug makakita gikan sa langit.
51 わが邑の一切の女等の故によりてわが眼はわが心をいたましむ
Ang akong mata nagdala ug hilabihan nga kasakit sa akong kinabuhi tungod sa tanang anak nga babaye sa akong siyudad.
52 故なくして我に敵する者ども鳥を追ごとくにいたく我をおひ
Walay hunong ako nga gipangita sa akong mga kaaway sama sa usa ka langgam nga walay kapasikaran.
53 わが生命を坑の中にほろぼし わが上に石を投かけ
Gilaglag nila ang akong kinabuhi sa atabay ug gibutangan ug bato ang akong ulo.
54 また水わが頭の上に溢る 我みづから言り滅びうせぬと
Milapaw ang mga tubig ibabaw sa akong ulo; Miingon ako, “Mamatay na ako!”
55 ヱホバよ われ深き坑の底より汝の名を呼り
Gitawag nako ang imong ngalan, Yahweh, gikan sa kinahiladman sa bung-aw.
56 なんぢ我が聲を聽たまへり わが哀歎と祈求に耳をおほひたまふなかれ
Nadungog nimo ang akong tingog sa dihang miingon ako, “Ayaw tagoi ang imong igdulongog gikan sa akong tawag sa pagpahupay, gikan sa akong hilak sa pagpakitabang.”
57 わが汝を龥たりし時なんぢは近よりたまひて恐るるなかれと宣へり
Giduol mo ako sa adlaw nga mitawag ako kanimo; gisultihan mo ako, “Ayaw kahadlok!”
58 主よなんぢはわが靈魂の訴を助け伸べ わが生命を贖ひ給へり
Ginoo, gipanalipdan mo ako sa dihang nahukman ang akong kinabuhi; giluwas mo ang akong kinabuhi!
59 ヱホバよ なんぢは我がかうむりたる不義を見たまへり 願はくは我に正しき審判を與へたまへ
Yahweh, nakita mo ang ilang pagdaogdaog kanako. Hukmi ang akong kahimtang nga makataronganon.
60 なんぢは彼らが我を怨み われを害せんとはかるを凡て見たまへり
Nakita mo ang tanan nilang mga buhat sa pagpanimalos, ang tanan nilang mga laraw batok kanako.
61 ヱホバよなんぢは彼らが我を詈り 我を害せんとはかるを凡て聞たまへり
Nadungog mo ang ilang pagpanghimaraot, Yahweh, ug ang tanan nilang mga laraw mahitungod kanako.
62 かの立て我に逆らふ者等の言語およびその終日われを攻んとて運らす謀計もまた汝これを聞たまへり
Nadungog nimo ang mga ngabil niadtong nakigbatok kanako; nadungog mo ang halalom nilang mga panghunahuna batok kanako sa tibuok adlaw.
63 ねがはくは彼らの起居をかんがみたまへ 我はかれらに歌ひそしらる
Sa paglingkod man nila o sa ilang pagtindog, tan-awa, Yahweh! Ako mao ang ilang gibiaybiay sa ilang alawiton.
64 ヱホバよ なんぢは彼らが手に爲すところに循がひて報をなし
Balosi sila Yahweh, sama sa kalisod sumala sa nahimo sa ilang mga kamot.
65 かれらをして心くらからしめたまはん なんぢの呪詛かれらに歸せよ
Ihatag ang pagkamahinadlokon sa ilang mga kasingkasing; ihatag ang tunglo kanila.
66 なんぢは震怒をもてかれらを追ひ ヱホバの天の下よりかれらをほろぼし絶たまはん
Gukda sila sa imong kasuko ug laglaga sila bisan asa ilalom sa kalangitan, Yahweh!
