ヨナ書 2
1 ヨナ魚の腹の中よりその神ヱホバに祈祷て
Og Jonas bad til Herren sin Gud fra fiskens buk
og sa: Jeg kalte på Herren i min nød, og han svarte mig; fra dødsrikets skjød ropte jeg, du hørte min røst. (Sheol h7585)
3 汝我を淵のうち海の中心に投いれたまひて海の水我を環り汝の波濤と巨浪すべて我上にながる
Du kastet mig i dypet, midt i havet, og vannstrømmer omgav mig; alle dine brenninger og dine bølger gikk over mig.
4 われ曰けるは我なんぢの目の前より逐れたれども復汝の聖殿を望まん
Jeg tenkte: Jeg er støtt bort fra dine øine. Men jeg skal atter skue op til ditt hellige tempel.
5 水われを環りて 魂にも及ばんとし淵我をとりかこみ海草わが頭に纒へり
Vannene omringet mig like til sjelen, dypet omgav mig, tang innhyllet mitt hode,
6 われ山の根基にまで下れり 地の關木いつも我うしろにありき しかるに我神ヱホバよ汝はわが命を深き穴より救ひあげたまへり
til fjellenes grunnvoller sank jeg ned, jordens bommer var lukket efter mig for evig. Men du førte mitt liv op av graven, Herre min Gud!
7 わが靈魂衷に弱りしとき我ヱホバをおもへり しかしてわが祈なんぢに至りなんぢの聖殿におよべり
Da min sjel vansmektet i mig, kom jeg Herren i hu, og min bønn kom til dig i ditt hellige tempel.
8 いつはりなる虚き者につかふるものは自己の恩たる者を棄つ
De som holder sig til de tomme avguder, de forlater sin miskunnhet.
9 されど我は感謝の聲をもて汝に獻祭をなし 又わが誓願をなんぢに償さん 救はヱホバより出るなりと
Men jeg vil ofre til dig med takksigelses røst; det jeg har lovt, vil jeg holde; frelsen hører Herren til.
10 ヱホバ其魚に命じたまひければヨナを陸に吐出せり
Så spydde fisken på Herrens bud Jonas ut på det tørre land.
