< ヨハネの福音書 8 >

1 イエス、オリブ山にゆき給ふ。
പ്രത്യൂഷേ യീശുഃ പനർമന്ദിരമ് ആഗച്ഛത്
2 夜明ごろ、また宮に入りしに、民みな御許に來りたれば、坐して教へ給ふ。
തതഃ സർവ്വേഷു ലോകേഷു തസ്യ സമീപ ആഗതേഷു സ ഉപവിശ്യ താൻ ഉപദേഷ്ടുമ് ആരഭത|
3 ここに學者・パリサイ人ら、姦淫のとき捕へられたる女を連れきたり、眞中に立ててイエスに言ふ、
തദാ അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനഞ്ച വ്യഭിചാരകർമ്മണി ധൃതം സ്ത്രിയമേകാമ് ആനിയ സർവ്വേഷാം മധ്യേ സ്ഥാപയിത്വാ വ്യാഹരൻ
4 『師よ、この女は姦淫のをり、そのまま捕へられたるなり。
ഹേ ഗുരോ യോഷിതമ് ഇമാം വ്യഭിചാരകർമ്മ കുർവ്വാണാം ലോകാ ധൃതവന്തഃ|
5 モーセは律法に、斯かる者を石にて撃つべき事を我らに命じたるが、汝は如何に言ふか』
ഏതാദൃശലോകാഃ പാഷാണാഘാതേന ഹന്തവ്യാ ഇതി വിധിർമൂസാവ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതോസ്തി കിന്തു ഭവാൻ കിമാദിശതി?
6 かく云へるは、イエスを試みて、訴ふる種を得んとてなり。イエス身を屈め、指にて地に物 書き給ふ。
തേ തമപവദിതും പരീക്ഷാഭിപ്രായേണ വാക്യമിദമ് അപൃച്ഛൻ കിന്തു സ പ്രഹ്വീഭൂയ ഭൂമാവങ്ഗല്യാ ലേഖിതുമ് ആരഭത|
7 かれら問ひて止まざれば、イエス身を起して『なんぢらの中、罪なき者まづ石を擲て』と言ひ、
തതസ്തൈഃ പുനഃ പുനഃ പൃഷ്ട ഉത്ഥായ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം മധ്യേ യോ ജനോ നിരപരാധീ സഏവ പ്രഥമമ് ഏനാം പാഷാണേനാഹന്തു|
8 また身を屈めて地に物 書きたまふ。
പശ്ചാത് സ പുനശ്ച പ്രഹ്വീഭൂയ ഭൂമൗ ലേഖിതുമ് ആരഭത|
9 彼 等これを聞きて良心に責められ、老人をはじめ若き者まで一人 一人いでゆき、唯イエスと中に立てる女とのみ遺れり。
താം കഥം ശ്രുത്വാ തേ സ്വസ്വമനസി പ്രബോധം പ്രാപ്യ ജ്യേഷ്ഠാനുക്രമം ഏകൈകശഃ സർവ്വേ ബഹിരഗച്ഛൻ തതോ യീശുരേകാകീ തയക്ത്തോഭവത് മധ്യസ്ഥാനേ ദണ്ഡായമാനാ സാ യോഷാ ച സ്ഥിതാ|
10 イエス身を起して、女のほかに誰も居らぬを見て言ひ給ふ『をんなよ、汝を訴へたる者どもは何處にをるぞ、汝を罪する者なきか』
തത്പശ്ചാദ് യീശുരുത്ഥായ താം വനിതാം വിനാ കമപ്യപരം ന വിലോക്യ പൃഷ്ടവാൻ ഹേ വാമേ തവാപവാദകാഃ കുത്ര? കോപി ത്വാം കിം ന ദണ്ഡയതി?
11 女いふ『主よ、誰もなし』イエス言ひ給ふ『われも汝を罪せじ、往け、この後ふたたび罪を犯すな』]
സാവദത് ഹേ മഹേച്ഛ കോപി ന തദാ യീശുരവോചത് നാഹമപി ദണ്ഡയാമി യാഹി പുനഃ പാപം മാകാർഷീഃ|
12 かくてイエスまた人々に語りて言ひ給ふ『われは世の光なり、我に從ふ者は暗き中を歩まず、生命の光を得べし』
തതോ യീശുഃ പുനരപി ലോകേഭ്യ ഇത്ഥം കഥയിതുമ് ആരഭത ജഗതോഹം ജ്യോതിഃസ്വരൂപോ യഃ കശ്ചിൻ മത്പശ്ചാദ ഗച്ഛതി സ തിമിരേ ന ഭ്രമിത്വാ ജീവനരൂപാം ദീപ്തിം പ്രാപ്സ്യതി|
13 パリサイ人ら言ふ『なんぢは己につきて證す、なんぢの證は眞ならず』
തതഃ ഫിരൂശിനോഽവാദിഷുസ്ത്വം സ്വാർഥേ സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാസി തസ്മാത് തവ സാക്ഷ്യം ഗ്രാഹ്യം ന ഭവതി|
14 イエス答へて言ひ給ふ『われ自ら己につきて證すとも、我が證は眞なり、我は何處より來り何處に往くを知る故なり。汝らは我が何處より來り、何處に往くを知らず、
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ യദ്യപി സ്വാർഥേഽഹം സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാമി തഥാപി മത് സാക്ഷ്യം ഗ്രാഹ്യം യസ്മാദ് അഹം കുത ആഗതോസ്മി ക്വ യാമി ച തദഹം ജാനാമി കിന്തു കുത ആഗതോസ്മി കുത്ര ഗച്ഛാമി ച തദ് യൂയം ന ജാനീഥ|
15 なんぢらは肉によりて審く、我は誰をも審かず。
യൂയം ലൗകികം വിചാരയഥ നാഹം കിമപി വിചാരയാമി|
16 されど我もし審かば、我が審判は眞なり、我は一人ならず、我と我を遣し給ひし者と偕なるに因る。
കിന്തു യദി വിചാരയാമി തർഹി മമ വിചാരോ ഗ്രഹീതവ്യോ യതോഹമ് ഏകാകീ നാസ്മി പ്രേരയിതാ പിതാ മയാ സഹ വിദ്യതേ|
17 また汝らの律法に、二人の證は眞なりと録されたり。
ദ്വയോ ർജനയോഃ സാക്ഷ്യം ഗ്രഹണീയം ഭവതീതി യുഷ്മാകം വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതമസ്തി|
18 我みづから己につきて證をなし、我を遣し給ひし父も我につきて證をなし給ふ』
അഹം സ്വാർഥേ സ്വയം സാക്ഷിത്വം ദദാമി യശ്ച മമ താതോ മാം പ്രേരിതവാൻ സോപി മദർഥേ സാക്ഷ്യം ദദാതി|
19 ここに彼ら言ふ『なんぢの父は何處にあるか』イエス答へ給ふ『なんぢらは我をも我が父をも知らず、我を知りしならば、我が父をも知りしならん』
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തവ താതഃ കുത്ര? തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് യൂയം മാം ന ജാനീഥ മത്പിതരഞ്ച ന ജാനീഥ യദി മാമ് അക്ഷാസ്യത തർഹി മമ താതമപ്യക്ഷാസ്യത|
20 イエス宮の内にて教へし時、これらの事を賽錢函の傍らにて語り給ひしが、彼の時いまだ到らぬ故に、誰も捕ふる者なかりき。
യീശു ർമന്ദിര ഉപദിശ്യ ഭണ്ഡാഗാരേ കഥാ ഏതാ അകഥയത് തഥാപി തം പ്രതി കോപി കരം നോദതോലയത്|
21 かくてまた人々に言ひ給ふ『われ往く、なんぢら我を尋ねん。されど己が罪のうちに死なん、わが往くところに汝ら來ること能はず』
തതഃ പരം യീശുഃ പുനരുദിതവാൻ അധുനാഹം ഗച്ഛാമി യൂയം മാം ഗവേഷയിഷ്യഥ കിന്തു നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ യത് സ്ഥാനമ് അഹം യാസ്യാമി തത് സ്ഥാനമ് യൂയം യാതും ന ശക്ഷ്യഥ|
22 ユダヤ人ら言ふ『「わが往く處に汝ら來ること能はず」と云へるは、自殺せんとてか』
തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രാവോചൻ കിമയമ് ആത്മഘാതം കരിഷ്യതി? യതോ യത് സ്ഥാനമ് അഹം യാസ്യാമി തത് സ്ഥാനമ് യൂയം യാതും ന ശക്ഷ്യഥ ഇതി വാക്യം ബ്രവീതി|
23 イエス言ひ給ふ『なんぢらは下より出で、我は上より出づ、汝らは此の世より出で、我は此の世より出でず。
തതോ യീശുസ്തേഭ്യഃ കഥിതവാൻ യൂയമ് അധഃസ്ഥാനീയാ ലോകാ അഹമ് ഊർദ്വ്വസ്ഥാനീയഃ യൂയമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ അഹമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന|
24 之によりて我なんぢらは己が罪のうちに死なんと云へるなり。汝 等もし我の夫なるを信ぜずば、罪のうちに死ぬべし』
തസ്മാത് കഥിതവാൻ യൂയം നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ യതോഹം സ പുമാൻ ഇതി യദി ന വിശ്വസിഥ തർഹി നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ|
25 彼ら言ふ『なんぢは誰なるか』イエス言ひ給ふ『われは正しく汝らに告げ來りし所の者なり。
തദാ തേ ഽപൃച്ഛൻ കസ്ത്വം? തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ യസ്യ പ്രസ്താവമ് ആ പ്രഥമാത് കരോമി സഏവ പുരുഷോഹം|
26 われ汝らに就きて語るべきこと審くべきこと多し、而して我を遣し給ひし者は眞なり、我は彼に聽きしその事を世に告ぐるなり』
യുഷ്മാസു മയാ ബഹുവാക്യം വക്ത്തവ്യം വിചാരയിതവ്യഞ്ച കിന്തു മത്പ്രേരയിതാ സത്യവാദീ തസ്യ സമീപേ യദഹം ശ്രുതവാൻ തദേവ ജഗതേ കഥയാമി|
27 これは父をさして言ひ給へるを、彼らは悟らざりき。
കിന്തു സ ജനകേ വാക്യമിദം പ്രോക്ത്തവാൻ ഇതി തേ നാബുധ്യന്ത|
28 ここにイエス言ひ給ふ『なんぢら人の子を擧げしのち、我の夫なるを知り、又わが己によりて何事をも爲さず、ただ父の我に教へ給ひしごとく、此 等のことを語りたるを知らん。
തതോ യീശുരകഥയദ് യദാ മനുഷ്യപുത്രമ് ഊർദ്വ്വ ഉത്ഥാപയിഷ്യഥ തദാഹം സ പുമാൻ കേവലഃ സ്വയം കിമപി കർമ്മ ന കരോമി കിന്തു താതോ യഥാ ശിക്ഷയതി തദനുസാരേണ വാക്യമിദം വദാമീതി ച യൂയം ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യഥ|
29 我を遣し給ひし者は、我とともに在す。我つねに御意に適ふことを行ふによりて、我を獨おき給はず』
മത്പ്രേരയിതാ പിതാ മാമ് ഏകാകിനം ന ത്യജതി സ മയാ സാർദ്ധം തിഷ്ഠതി യതോഹം തദഭിമതം കർമ്മ സദാ കരോമി|
30 此 等のことを語り給へるとき、多くの人々イエスを信じたり。
തദാ തസ്യൈതാനി വാക്യാനി ശ്രുത്വാ ബഹുവസ്താസ്മിൻ വ്യശ്വസൻ|
31 ここにイエス己を信じたるユダヤ人に言ひたまふ『汝 等もし常に我が言に居らば、眞にわが弟子なり。
യേ യിഹൂദീയാ വ്യശ്വസൻ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത്
32 また眞理を知らん、而して眞理は汝らに自由を得さすべし』
മമ വാക്യേ യദി യൂയമ് ആസ്ഥാം കുരുഥ തർഹി മമ ശിഷ്യാ ഭൂത്വാ സത്യത്വം ജ്ഞാസ്യഥ തതഃ സത്യതയാ യുഷ്മാകം മോക്ഷോ ഭവിഷ്യതി|
33 かれら答ふ『われはアブラハムの裔にして、未だ人の奴隷となりし事なし。如何なれば「なんぢら自由を得べし」と言ふか』
തദാ തേ പ്രത്യവാദിഷുഃ വയമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശഃ കദാപി കസ്യാപി ദാസാ ന ജാതാസ്തർഹി യുഷ്മാകം മുക്ത്തി ർഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം ബ്രവീഷി?
34 イエス答へ給ふ『まことに誠に汝らに告ぐ、すべて罪を犯す者は罪の奴隷なり。
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി യഃ പാപം കരോതി സ പാപസ്യ ദാസഃ|
35 奴隷はとこしへに家に居らず、子は永遠に居るなり。 (aiōn g165)
ദാസശ്ച നിരന്തരം നിവേശനേ ന തിഷ്ഠതി കിന്തു പുത്രോ നിരന്തരം തിഷ്ഠതി| (aiōn g165)
36 この故に子もし汝らに自由を得させば、汝ら實に自由とならん。
അതഃ പുത്രോ യദി യുഷ്മാൻ മോചയതി തർഹി നിതാന്തമേവ മുക്ത്താ ഭവിഷ്യഥ|
37 我は汝らがアブラハムの裔なるを知る、されど我が言なんぢらの衷に留らぬ故に、我を殺さんと謀る。
യുയമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശ ഇത്യഹം ജാനാമി കിന്തു മമ കഥാ യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു സ്ഥാനം ന പ്രാപ്നുവന്തി തസ്മാദ്ധേതോ ർമാം ഹന്തുമ് ഈഹധ്വേ|
38 我はわが父の許にて見しことを語り、汝らは又なんぢらの父より聞きしことを行ふ』
അഹം സ്വപിതുഃ സമീപേ യദപശ്യം തദേവ കഥയാമി തഥാ യൂയമപി സ്വപിതുഃ സമീപേ യദപശ്യത തദേവ കുരുധ്വേ|
39 かれら答へて言ふ『われらの父はアブラハムなり』イエス言ひ給ふ『もしアブラハムの子ならば、アブラハムの業をなさん。
തദാ തേ പ്രത്യവോചൻ ഇബ്രാഹീമ് അസ്മാകം പിതാ തതോ യീശുരകഥയദ് യദി യൂയമ് ഇബ്രാഹീമഃ സന്താനാ അഭവിഷ്യത തർഹി ഇബ്രാഹീമ ആചാരണവദ് ആചരിഷ്യത|
40 然るに汝らは今、神より聽きたる眞理を汝らに告ぐる者なる我を殺さんと謀る。アブラハムは斯かることを爲さざりき。
ഈശ്വരസ്യ മുഖാത് സത്യം വാക്യം ശ്രുത്വാ യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി യോഹം തം മാം ഹന്തും ചേഷ്ടധ്വേ ഇബ്രാഹീമ് ഏതാദൃശം കർമ്മ ന ചകാര|
41 汝らは汝らの父の業を爲すなり』かれら言ふ『われら淫行によりて生れず、我らの父はただ一人、即ち神なり』
യൂയം സ്വസ്വപിതുഃ കർമ്മാണി കുരുഥ തദാ തൈരുക്ത്തം ന വയം ജാരജാതാ അസ്മാകമ് ഏകഏവ പിതാസ്തി സ ഏവേശ്വരഃ
42 イエス言ひたまふ『神もし汝らの父ならば、汝ら我を愛せん、われ神より出でて來ればなり。我は己より來るにあらず、神われを遣し給へり。
തതോ യീശുനാ കഥിതമ് ഈശ്വരോ യദി യുഷ്മാകം താതോഭവിഷ്യത് തർഹി യൂയം മയി പ്രേമാകരിഷ്യത യതോഹമ് ഈശ്വരാന്നിർഗത്യാഗതോസ്മി സ്വതോ നാഗതോഹം സ മാം പ്രാഹിണോത്|
43 何 故わが語ることを悟らぬか、是わが言をきくこと能はぬに因る。
യൂയം മമ വാക്യമിദം ന ബുധ്യധ്വേ കുതഃ? യതോ യൂയം മമോപദേശം സോഢും ന ശക്നുഥ|
44 汝らは己が父 惡魔より出でて、己が父の慾を行はんことを望む。彼は最初より人殺なり、また眞その中になき故に眞に立たず、彼は虚僞をかたる毎に己より語る、それは虚僞 者にして虚僞の父なればなり。
യൂയം ശൈതാൻ പിതുഃ സന്താനാ ഏതസ്മാദ് യുഷ്മാകം പിതുരഭിലാഷം പൂരയഥ സ ആ പ്രഥമാത് നരഘാതീ തദന്തഃ സത്യത്വസ്യ ലേശോപി നാസ്തി കാരണാദതഃ സ സത്യതായാം നാതിഷ്ഠത് സ യദാ മൃഷാ കഥയതി തദാ നിജസ്വഭാവാനുസാരേണൈവ കഥയതി യതോ സ മൃഷാഭാഷീ മൃഷോത്പാദകശ്ച|
45 然るに我は眞を告ぐるによりて、汝ら我を信ぜず、
അഹം തഥ്യവാക്യം വദാമി കാരണാദസ്മാദ് യൂയം മാം ന പ്രതീഥ|
46 汝 等のうち誰か我を罪ありとして責め得る。われ眞を告ぐるに、我を信ぜぬは何 故ぞ。
മയി പാപമസ്തീതി പ്രമാണം യുഷ്മാകം കോ ദാതും ശക്നോതി? യദ്യഹം തഥ്യവാക്യം വദാമി തർഹി കുതോ മാം ന പ്രതിഥ?
47 神より出づる者は神の言をきく、汝らの聽かぬは神より出でぬに因る』
യഃ കശ്ചന ഈശ്വരീയോ ലോകഃ സ ഈശ്വരീയകഥായാം മനോ നിധത്തേ യൂയമ് ഈശ്വരീയലോകാ ന ഭവഥ തന്നിദാനാത് തത്ര ന മനാംസി നിധദ്വേ|
48 ユダヤ人こたへて言ふ『なんぢはサマリヤ人にて惡鬼に憑かれたる者なりと、我らが云へるは宜ならずや』
തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവാദിഷുഃ ത്വമേകഃ ശോമിരോണീയോ ഭൂതഗ്രസ്തശ്ച വയം കിമിദം ഭദ്രം നാവാദിഷ്മ?
49 イエス答へ給ふ『われは惡鬼に憑かれず、反つて我が父を敬ふ、なんぢらは我を輕んず。
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത് നാഹം ഭൂതഗ്രസ്തഃ കിന്തു നിജതാതം സമ്മന്യേ തസ്മാദ് യൂയം മാമ് അപമന്യധ്വേ|
50 我はおのれの榮光を求めず、之を求めかつ審判し給ふ者あり。
അഹം സ്വസുഖ്യാതിം ന ചേഷ്ടേ കിന്തു ചേഷ്ടിതാ വിചാരയിതാ ചാപര ഏക ആസ്തേ|
51 誠にまことに汝らに告ぐ、人もし我が言を守らば、永遠に死を見ざるべし』 (aiōn g165)
അഹം യുഷ്മഭ്യമ് അതീവ യഥാർഥം കഥയാമി യോ നരോ മദീയം വാചം മന്യതേ സ കദാചന നിധനം ന ദ്രക്ഷ്യതി| (aiōn g165)
52 ユダヤ人いふ『今ぞなんぢが惡鬼に憑かれたるを知る。アブラハムも預言者たちも死にたり、然るに汝は「人もし我が言を守らば、永遠に死を味はざるべし」と云ふ。 (aiōn g165)
യിഹൂദീയാസ്തമവദൻ ത്വം ഭൂതഗ്രസ്ത ഇതീദാനീമ് അവൈഷ്മ| ഇബ്രാഹീമ് ഭവിഷ്യദ്വാദിനഞ്ച സർവ്വേ മൃതാഃ കിന്തു ത്വം ഭാഷസേ യോ നരോ മമ ഭാരതീം ഗൃഹ്ലാതി സ ജാതു നിധാനാസ്വാദം ന ലപ്സ്യതേ| (aiōn g165)
53 汝われらの父アブラハムよりも大なるか、彼は死に、預言者たちも死にたり、汝はおのれを誰とするか』
തർഹി ത്വം കിമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാദ് ഇബ്രാഹീമോപി മഹാൻ? യസ്മാത് സോപി മൃതഃ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി മൃതാഃ ത്വം സ്വം കം പുമാംസം മനുഷേ?
54 イエス答へたまふ『我もし己に榮光を歸せば、我が榮光は空し。我に榮光を歸する者は我が父なり、即ち汝らが己の神と稱ふる者なり。
യീശുഃ പ്രത്യവോചദ് യദ്യഹം സ്വം സ്വയം സമ്മന്യേ തർഹി മമ തത് സമ്മനനം കിമപി ന കിന്തു മമ താതോ യം യൂയം സ്വീയമ് ഈശ്വരം ഭാഷധ്വേ സഏവ മാം സമ്മനുതേ|
55 然るに汝らは彼を知らず、我は彼を知る。もし彼を知らずと言はば、汝らの如く僞 者たるべし。されど我は彼を知り、且その御言を守る。
യൂയം തം നാവഗച്ഛഥ കിന്ത്വഹം തമവഗച്ഛാമി തം നാവഗച്ഛാമീതി വാക്യം യദി വദാമി തർഹി യൂയമിവ മൃഷാഭാഷീ ഭവാമി കിന്ത്വഹം തമവഗച്ഛാമി തദാക്ഷാമപി ഗൃഹ്ലാമി|
56 汝らの父アブラハムは、我が日を見んとて樂しみ且これを見て喜べり』
യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് മമ സമയം ദ്രഷ്ടുമ് അതീവാവാഞ്ഛത് തന്നിരീക്ഷ്യാനന്ദച്ച|
57 ユダヤ人いふ『なんぢ未だ五十歳にもならぬにアブラハムを見しか』
തദാ യിഹൂദീയാ അപൃച്ഛൻ തവ വയഃ പഞ്ചാശദ്വത്സരാ ന ത്വം കിമ് ഇബ്രാഹീമമ് അദ്രാക്ഷീഃ?
58 イエス言ひ給ふ『まことに誠に汝らに告ぐ、アブラハムの生れいでぬ前より我は在るなり』
യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി ഇബ്രാഹീമോ ജന്മനഃ പൂർവ്വകാലമാരഭ്യാഹം വിദ്യേ|
59 ここに彼ら石をとりてイエスに擲たんとしたるに、イエス隱れて宮を出で給へり。
തദാ തേ പാഷാണാൻ ഉത്തോല്യ തമാഹന്തുമ് ഉദയച്ഛൻ കിന്തു യീശു ർഗുപ്തോ മന്തിരാദ് ബഹിർഗത്യ തേഷാം മധ്യേന പ്രസ്ഥിതവാൻ|

< ヨハネの福音書 8 >