ヨハネの福音書 14
1 『なんぢら心を騷がすな、神を信じ、また我を信ぜよ。
മനോദുഃഖിനോ മാ ഭൂത; ഈശ്വരേ വിശ്വസിത മയി ച വിശ്വസിത|
2 わが父の家には住處おほし、然らずば我かねて汝らに告げしならん。われ汝 等のために處を備へに往く。
മമ പിതു ഗൃഹേ ബഹൂനി വാസസ്ഥാനി സന്തി നോ ചേത് പൂർവ്വം യുഷ്മാൻ അജ്ഞാപയിഷ്യം യുഷ്മദർഥം സ്ഥാനം സജ്ജയിതും ഗച്ഛാമി|
3 もし往きて汝らの爲に處を備へば、復きたりて汝らを我がもとに迎へん、わが居るところに汝らも居らん爲なり。
യദി ഗത്വാഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം സ്ഥാനം സജ്ജയാമി തർഹി പനരാഗത്യ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപം നേഷ്യാമി, തതോ യത്രാഹം തിഷ്ഠാമി തത്ര യൂയമപി സ്ഥാസ്യഥ|
4 汝らは我が往くところに至る道を知る』
അഹം യത്സ്ഥാനം ബ്രജാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ജാനീഥ തസ്യ പന്ഥാനമപി ജാനീഥ|
5 トマス言ふ『主よ、何處にゆき給ふかを知らず、いかでその道を知らんや』
തദാ ഥോമാ അവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാതി തദ്വയം ന ജാനീമഃ, തർഹി കഥം പന്ഥാനം ജ്ഞാതും ശക്നുമഃ?
6 イエス彼に言ひ給ふ『われは道なり、眞理なり、生命なり、我に由らでは誰にても父の御許にいたる者なし。
യീശുരകഥയദ് അഹമേവ സത്യജീവനരൂപപഥോ മയാ ന ഗന്താ കോപി പിതുഃ സമീപം ഗന്തും ന ശക്നോതി|
7 汝 等もし我を知りたらば、我が父をも知りしならん。今より汝ら之を知る、既に之を見たり』
യദി മാമ് അജ്ഞാസ്യത തർഹി മമ പിതരമപ്യജ്ഞാസ്യത കിന്ത്വധുനാതസ്തം ജാനീഥ പശ്യഥ ച|
8 ピリポ言ふ『主よ、父を我らに示し給へ、さらば足れり』
തദാ ഫിലിപഃ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ പിതരം ദർശയ തസ്മാദസ്മാകം യഥേഷ്ടം ഭവിഷ്യതി|
9 イエス言ひ給ふ『ピリポ、我かく久しく汝らと偕に居りしに、我を知らぬか。我を見し者は父を見しなり、如何なれば「我らに父を示せ」と言ふか。
തതോ യീശുഃ പ്രത്യാവാദീത്, ഹേ ഫിലിപ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഏതാവദ്ദിനാനി സ്ഥിതമപി മാം കിം ന പ്രത്യഭിജാനാസി? യോ ജനോ മാമ് അപശ്യത് സ പിതരമപ്യപശ്യത് തർഹി പിതരമ് അസ്മാൻ ദർശയേതി കഥാം കഥം കഥയസി?
10 我の父に居り、父の我に居給ふことを信ぜぬか。わが汝 等にいふ言は、己によりて語るにあらず、父われに在して御業をおこなひ給ふなり。
അഹം പിതരി തിഷ്ഠാമി പിതാ മയി തിഷ്ഠതീതി കിം ത്വം ന പ്രത്യഷി? അഹം യദ്വാക്യം വദാമി തത് സ്വതോ ന വദാമി കിന്തു യഃ പിതാ മയി വിരാജതേ സ ഏവ സർവ്വകർമ്മാണി കരാതി|
11 わが言ふことを信ぜよ、我は父にをり、父は我に居給ふなり。もし信ぜずば、我が業によりて信ぜよ。
അതഏവ പിതര്യ്യഹം തിഷ്ഠാമി പിതാ ച മയി തിഷ്ഠതി മമാസ്യാം കഥായാം പ്രത്യയം കുരുത, നോ ചേത് കർമ്മഹേതോഃ പ്രത്യയം കുരുത|
12 誠にまことに汝らに告ぐ、我を信ずる者は我がなす業をなさん、かつ之よりも大なる業をなすべし、われ父に往けばなり。
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സോഹമിവ കർമ്മാണി കരിഷ്യതി വരം തതോപി മഹാകർമ്മാണി കരിഷ്യതി യതോ ഹേതോരഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
13 汝らが我が名によりて願ふことは、我みな之を爲さん、父、子によりて榮光を受け給はんためなり。
യഥാ പുത്രേണ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശതേ തദർഥം മമ നാമ പ്രോച്യ യത് പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ തത് സഫലം കരിഷ്യാമി|
14 何事にても我が名によりて我に願はば、我これを成すべし。
യദി മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് യാചധ്വേ തർഹി തദഹം സാധയിഷ്യാമി|
15 汝 等もし我を愛せば、我が誡命を守らん。
യദി മയി പ്രീയധ്വേ തർഹി മമാജ്ഞാഃ സമാചരത|
തതോ മയാ പിതുഃ സമീപേ പ്രാർഥിതേ പിതാ നിരന്തരം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഇതരമേകം സഹായമ് അർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷയിഷ്യതി| (aiōn g165)
17 これは眞理の御靈なり、世はこれを受くること能はず、これを見ず、また知らぬに因る。なんぢらは之を知る、彼は汝らと偕に居り、また汝らの中に居給ふべければなり。
ഏതജ്ജഗതോ ലോകാസ്തം ഗ്രഹീതും ന ശക്നുവന്തി യതസ്തേ തം നാപശ്യൻ നാജനംശ്ച കിന്തു യൂയം ജാനീഥ യതോ ഹേതോഃ സ യുഷ്മാകമന്ത ർനിവസതി യുഷ്മാകം മധ്യേ സ്ഥാസ്യതി ച|
18 我なんぢらを遣して孤兒とはせず、汝らに來るなり。
അഹം യുഷ്മാൻ അനാഥാൻ കൃത്വാ ന യാസ്യാമി പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി|
19 暫くせば世は復われを見ず、されど汝らは我を見る、われ活くれば汝らも活くべければなり。
കിയത്കാലരത് പരമ് അസ്യ ജഗതോ ലോകാ മാം പുന ർന ദ്രക്ഷ്യന്തി കിന്തു യൂയം ദ്രക്ഷ്യഥ; അഹം ജീവിഷ്യാമി തസ്മാത് കാരണാദ് യൂയമപി ജീവിഷ്യഥ|
20 その日には、我わが父に居り、なんぢら我に居り、われ汝らに居ることを汝ら知らん。
പിതര്യ്യഹമസ്മി മയി ച യൂയം സ്ഥ, തഥാഹം യുഷ്മാസ്വസ്മി തദപി തദാ ജ്ഞാസ്യഥ|
21 わが誡命を保ちて之を守るものは、即ち我を愛する者なり。我を愛する者は我が父に愛せられん、我も之を愛し、之に己を顯すべし』
യോ ജനോ മമാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ താ ആചരതി സഏവ മയി പ്രീയതേ; യോ ജനശ്ച മയി പ്രീയതേ സഏവ മമ പിതുഃ പ്രിയപാത്രം ഭവിഷ്യതി, തഥാഹമപി തസ്മിൻ പ്രീത്വാ തസ്മൈ സ്വം പ്രകാശയിഷ്യാമി|
22 イスカリオテならぬユダ言ふ『主よ、何 故おのれを我らに顯して、世には顯し給はぬか』
തദാ ഈഷ്കരിയോതീയാദ് അന്യോ യിഹൂദാസ്തമവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ജഗതോ ലോകാനാം സന്നിധൗ പ്രകാശിതോ ന ഭൂത്വാസ്മാകം സന്നിധൗ കുതഃ പ്രകാശിതോ ഭവിഷ്യതി?
23 イエス答へて言ひ給ふ『人もし我を愛せば、わが言を守らん、わが父これを愛し、かつ我等その許に來りて住處を之とともにせん。
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, യോ ജനോ മയി പ്രീയതേ സ മമാജ്ഞാ അപി ഗൃഹ്ലാതി, തേന മമ പിതാപി തസ്മിൻ പ്രേഷ്യതേ, ആവാഞ്ച തന്നികടമാഗത്യ തേന സഹ നിവത്സ്യാവഃ|
24 我を愛せぬ者は、わが言を守らず。汝らが聞くところの言は、わが言にあらず、我を遣し給ひし父の言なり。
യോ ജനോ മയി ന പ്രീയതേ സ മമ കഥാ അപി ന ഗൃഹ്ലാതി പുനശ്ച യാമിമാം കഥാം യൂയം ശൃണുഥ സാ കഥാ കേവലസ്യ മമ ന കിന്തു മമ പ്രേരകോ യഃ പിതാ തസ്യാപി കഥാ|
25 此 等のことは我なんぢらと偕にありて語りしが、
ഇദാനീം യുഷ്മാകം നികടേ വിദ്യമാനോഹമ് ഏതാഃ സകലാഃ കഥാഃ കഥയാമി|
26 助主すなはちわが名によりて父の遣したまふ聖 靈は、汝らに萬の事ををしへ、又すべて我が汝らに言ひしことを思ひ出さしむべし。
കിന്ത്വിതഃ പരം പിത്രാ യഃ സഹായോഽർഥാത് പവിത്ര ആത്മാ മമ നാമ്നി പ്രേരയിഷ്യതി സ സർവ്വം ശിക്ഷയിത്വാ മയോക്താഃ സമസ്താഃ കഥാ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിഷ്യതി|
27 われ平安を汝らに遺す、わが平安を汝らに與ふ。わが與ふるは世の與ふる如くならず、なんぢら心を騷がすな、また懼るな。
അഹം യുഷ്മാകം നികടേ ശാന്തിം സ്ഥാപയിത്വാ യാമി, നിജാം ശാന്തിം യുഷ്മഭ്യം ദദാമി, ജഗതോ ലോകാ യഥാ ദദാതി തഥാഹം ന ദദാമി; യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖിതാനി ഭീതാനി ച ന ഭവന്തു|
28 「われ往きて汝らに來るなり」と云ひしを汝ら既に聞けり。もし我を愛せば、父にわが往くを喜ぶべきなり、父は我よりも大なるに因る。
അഹം ഗത്വാ പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി മയോക്തം വാക്യമിദം യൂയമ് അശ്രൗഷ്ട; യദി മയ്യപ്രേഷ്യധ്വം തർഹ്യഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി മമാസ്യാം കഥായാം യൂയമ് അഹ്ലാദിഷ്യധ്വം യതോ മമ പിതാ മത്തോപി മഹാൻ|
29 今その事の成らぬ前に、これを汝らに告げたり、事の成らんとき汝らの信ぜんためなり。
തസ്യാ ഘടനായാഃ സമയേ യഥാ യുഷ്മാകം ശ്രദ്ധാ ജായതേ തദർഥമ് അഹം തസ്യാ ഘടനായാഃ പൂർവ്വമ് ഇദാനീം യുഷ്മാൻ ഏതാം വാർത്താം വദാമി|
30 今より後われ汝らと多く語らじ、この世の君きたる故なり。彼は我に對して何の權もなし、
ഇതഃ പരം യുഷ്മാഭിഃ സഹ മമ ബഹവ ആലാപാ ന ഭവിഷ്യന്തി യതഃ കാരണാദ് ഏതസ്യ ജഗതഃ പതിരാഗച്ഛതി കിന്തു മയാ സഹ തസ്യ കോപി സമ്ബന്ധോ നാസ്തി|
31 されど斯くなるは、我の、父を愛し、父の命じ給ふところに遵ひて行ふことを、世の知らん爲なり。起きよ、いざ此處を去るべし。
അഹം പിതരി പ്രേമ കരോമി തഥാ പിതു ർവിധിവത് കർമ്മാണി കരോമീതി യേന ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി തദർഥമ് ഉത്തിഷ്ഠത വയം സ്ഥാനാദസ്മാദ് ഗച്ഛാമ|
