ヨブ 記 7
1 それ人の世にあるは戰鬪にあるがごとくならずや 又其日は傭人の日のごとくなるにあらずや
Ja, mannen hev ein strid på jordi; hans dagar gjeng som leigedagar.
2 奴僕の暮を冀がふが如く傭人のその價を望むがごとく
Som trælen lengtar etter skugge, og leigekar på løni ventar,
3 我は苦しき月を得させられ 憂はしき夜をあたへらる
so fekk eg månader av vonbrot og næter fulle utav møda.
4 我臥ば乃はち言ふ何時夜あけて我おきいでんかと 曙まで頻に輾轉ぶ
Eg segjer når eg gjeng til kvile: «Når skal eg atter standa upp?» Og kvelden vert so lang, so lang: Eg ligg uroleg alt til dagsprett.
5 わが肉は蟲と土塊とを衣服となし 我皮は愈てまた腐る
Og makk og sår min likam dekkjer, og hudi skorpnar og bryt upp att.
6 わが日は機の梭よりも迅速なり 我望む所なくし之を送る
Mi tid fer snøggar’ enn ein skutel, og ho kverv utan nokor von.
7 想ひ見よ わが生命が氣息なる而已 我目は再び福祉を見ること有じ
Hugs på: mitt liv er som ein pust; mitt auga ser’kje lukka meir.
8 我を見し者の眼かさねて我を見ざらん 汝目を我にむくるも我は已に在ざるべし
Snart er eg løynd for alle augo; du fåfengt stirer etter meg.
Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol h7585)
10 彼は再びその家に歸らず 彼の郷里も最早かれを認めじ
snur ei attende til sitt hus; hans heimstad kjenner han’kje meir.
11 然ば我はわが口を禁めず 我心の痛によりて語ひ わが神魂の苦しきによりて歎かん
Difor vil’kje munnen stagga, men tala i min djupe hugverk og klaga i mi sjælenaud.
12 我あに海ならんや鰐ならんや 汝なにとて我を守らせおきたまふぞ
Er eg eit hav, er eg ein drake, med di du vaktar so på meg?
13 わが牀われを慰め わが寢床わが愁を解んと思ひをる時に
Eg tenkjer: «Lægjet skal meg lindra, og sengi letta suti mi» -
14 汝夢をもて我を驚かし 異象をもて我を懼れしめたまふ
då skræmer du meg upp med draumar, og støkkjer meg med ville syner,
15 是をもて我心は氣息の閉んことを願ひ我この骨よりも死を冀がふ
so at eg heller ville kjøvast, ja døy, enn vera slik ei beingrind.
16 われ生命を厭ふ 我は永く生るをことを願はず 我を捨おきたまへ 我日は氣のごときなり
D’er nok! Eg liver ikkje æveleg; Haldt upp! Mitt liv er som ein pust.
17 人を如何なる者として汝これを大にし 之を心に留
Kva er ein mann, at du han vyrder og retter tanken din på honom,
18 朝ごとに之を看そなはし 時わかず之を試みたまふや
heimsøkjer honom kvar ein morgon, ransakar honom kvar ei stund?
19 何時まで汝われに目を離さず 我が津を咽む間も我を捨おきたまはざるや
Når tek du frå meg auga ditt? Meg slepper med eg svelgjar råken?
20 人を鑒みたまふ者よ我罪を犯したりとて汝に何をか爲ん 何ぞ我を汝の的となして我にこの身を厭はしめたまふや
Hev eg gjort synd, kva gjer eg deg, du som på mannen vaktar stødt? Kvi hev du meg til skiva valt? So eg hev vorte meg ei byrd?
21 汝なんぞ我の愆を赦さず我罪を除きたまはざるや 我いま土の中に睡らん 汝我を尋ねたまふとも我は在ざるべし
Kvi gjev du ikkje syndi til? Kvi ansar du på mine brot? No sig eg snart i moldi ned; og leitar du, so er eg burte.»
