< ヨブ 記 6 >
Respondens autem Iob, dixit:
2 願はくは我憤恨の善く權られ 我懊惱の之とむかひて天秤に懸られんことを
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 然すれば是は海の沙よりも重からん 斯ればこそ我言躁妄なりけれ
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 それ全能者の箭わが身にいりわが魂神その毒を飮り 神の畏怖我を襲ひ攻む
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 野驢馬あに靑草あるに鳴んや 牛あに食物あるに吽らんや
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 淡き物あに鹽なくして食はれんや 蛋の白あに味あらんや
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 わが心の觸ることを嫌ふ物是は我が厭ふ所の食物のごとし
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 願はくは我求むる所を得んことを願はくは神わが希ふ所の物を我に賜はらんことを
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 願はくは神われを滅ぼすを善とし 御手を伸て我を絶たまはんことを
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 然るとも我は尚みづから慰むる所あり 烈しき苦痛の中にありて喜ばん 是は我聖者の言に悖りしことなければなり
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 我何の氣力ありてか尚俟ん 我の終いかなれば我なほ耐へ忍ばんや
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 わが氣力あに石の氣力のごとくならんや 我肉あに銅のごとくならんや
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 わが助われの中に無にあらずや 救拯我より逐はなされしにあらずや
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 憂患にしづむ者はその友これを憐れむべし 然らずば全能者を畏るることを廢ん
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 わが兄弟はわが望を充さざること溪川のごとく 溪川の流のごとくに過さる
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 是は氷のために黑くなり 雪その中に藏るれども
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 温暖になる時は消ゆき熱くなるに及てはその處に絶はつ
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 隊旅客身をめぐらして去り空曠處にいたりて亡ぶ
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 彼等これを望みしによりて愧恥を取り 彼處に至りてその面を赧くす
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 かく汝等も今は虚しき者なり 汝らは怖ろしき事を見れば則ち懼る
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 我あに汝等我に予へよと言しこと有んや 汝らの所有物の中より物を取て我ために饋れと言しこと有んや
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 また敵人の手より我を救ひ出せと言しことあらんや 虐ぐる者の手より我を贖へと言しことあらんや
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 我を敎へよ 然らば我默せん 請ふ我の過てる所を知せよ
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 正しき言は如何に力あるものぞ 然ながら汝らの規諫る所は何の規諫とならんや
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 汝らは言を規正んと想ふや 望の絶たる者の語る所は風のごときなり
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 汝らは孤子のために籤を掣き 汝らの友をも商貨にするならん
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 今ねがはくは我に向へ 我は汝らの面の前に僞はらず
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 請ふ再びせよ 不義あらしむる勿れ 請ふ再びせよ 此事においては我正義し
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 我舌に不義あらんや 我口惡き物を辨へざらんや
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.