< ヨブ 記 41 >

1 なんぢ鈎をもて鱷を釣いだすことを得んや その舌を糸にひきかくることを得んや
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
2 なんぢ葦の繩をその鼻に通し また鈎をその齶に衝とほし得んや
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
3 是あに頻になんぢに願ふことをせんや 柔かになんぢに言談んや
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
4 あに汝と契約を爲んや なんぢこれを執て永く僕と爲しおくを得んや
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
5 なんぢ鳥と戲むるる如くこれとたはむれ また汝の婦人等のために之を繋ぎおくを得んや
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
6 また漁夫の社會これを商貨と爲して商賣人の中間に分たんや
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
7 なんぢ漁叉をもてその皮に滿し 魚矛をもてその頭を衝とほし得んや
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
8 手をこれに下し見よ 然ばその戰鬪をおぼえて再びこれを爲ざるべし
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
9 視よその望は虚し 之を見てすら倒るるに非ずや
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
10 何人も之に激する勇氣あるなし 然ば誰かわが前に立うる者あらんや
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
11 誰か先に我に與へしところありて我をして之に酬いしめんとする者あらん 普天の下にある者はことごとく我有なり
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
12 我また彼者の肢體とその著るしき力とその美はしき身の構造とを言では措じ
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
13 誰かその外甲を剥ん 誰かその雙齶の間に入ん
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
14 誰かその面の戸を開きえんや その周圍の齒は畏るべし
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
15 その並列る鱗甲は之が誇るところ その相闔たる樣は堅く封じたるがごとく
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
16 此と彼とあひ接きて風もその中間にいるべからず
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
17 一々あひ連なり堅く膠て離すことを得ず
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
18 嚔すれば即はち光發す その目は曙光の眼瞼(を開く)に似たり
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
19 その口よりは炬火いで火花發し
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
20 その鼻の孔よりは煙いできたりて宛然葦を焚く釜のごとし
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
21 その氣息は炭火を爇し 火燄その口より出づ
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
22 力氣その頸に宿る 懼るる者その前に彷徨まよふ
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
23 その肉の片は密に相連なり 堅く身に着て動かす可らず
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
24 その心の堅硬こと石のごとく その堅硬こと下磨のごとし
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
25 その身を興す時は勇士も戰慄き 恐怖によりて狼狽まどふ
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
26 劍をもて之を撃とも利ず 鎗も矢も漁叉も用ふるところ無し
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
27 是は鐡を見ること稿のごとくし銅を見ること朽木のごとくす
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
28 弓箭もこれを逃しむること能はず 投石機の石も稿屑と見做る
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
29 棒も是には稿屑と見ゆ 鎗の閃めくを是は笑ふ
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
30 その下腹には瓦礫の碎片を連ね 泥の上に麥打車を引く
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
31 淵をして鼎のごとく沸かへらしめ 海をして香油の釜のごとくならしめ
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
32 己が後に光る道を遺せば淵は白髮をいただけるかと疑がはる
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
33 地の上には是と並ぶ者なし 是は恐怖なき身に造られたり
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
34 是は一切の高大なる者を輕視ず 誠に諸の誇り高ぶる者の王たるなり
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»

< ヨブ 記 41 >