< ヨブ 記 39 >

1 なんぢ岩間の山羊が子を產む時をしるや また麀鹿の產に臨むを見しや
Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
2 なんぢ是等の在胎の月を數へうるや また是等が產む時を知るや
Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
3 これらは身を鞠めて子を產みその痛苦を出す
Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
4 またその子は強くなりて野に育ち 出ゆきて再たびその親にかへらず
Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
5 誰が野驢馬を放ちて自由にせしや 誰が野驢馬の繋繩を解しや
Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
6 われ野をその家となし 荒野をその住所となせり
kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
7 是は邑の喧閙を賤しめ 馭者の號呼を聽いれず
Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
8 山を走まはりて草を食ひ 各種の靑き物を尋ぬ
Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
9 兕肯て汝に事へ なんぢの飼草槽の傍にとどまらんや
Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
10 なんぢ兕に綱附て阡陌をあるかせ得んや 是あに汝にしたがひて谷に馬鈀を牽んや
Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
11 その力おほいなればとて汝これに恃まんや またなんぢの工事をこれに任せんや
Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
12 なんぢこれにたよりて己が穀物を運びかへらせ之を打禾塲にあつめしめんや
Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
13 駝鳥は歡然にその翼を皷ふ 然どもその羽と毛とはあに鶴にしかんや
Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
14 是はその卵を土の中に棄おき これを砂の中にて暖たまらしめ
Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
15 足にてその潰さるべきと 野の獸のこれを踐むべきとを思はず
nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
16 これはその子に情なくして宛然おのれの子ならざるが如くし その劬勞の空しくなるも繋念ところ無し
Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
17 是は神これに智慧を授けず穎悟を與へざるが故なり
tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
18 その身をおこして走るにおいては馬をもその騎手をも嘲けるべし
Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
19 なんぢ馬に力を與へしや その頸に勇ましき鬣を粧ひしや
Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
20 なんぢ之を蝗蟲のごとく飛しむるや その嘶なく聲の響は畏るべし
Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
21 谷を踋爬て力に誇り 自ら進みて兵士に向ふ
Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
22 懼るることを笑ひて驚ろくところ無く 劍にむかふとも退ぞかず
Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
23 矢筒その上に鳴り 鎗に矛あひきらめく
Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
24 猛りつ狂ひつ地を一呑にし 喇叭の聲鳴わたるも立どまる事なし
Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
25 喇叭の鳴ごとにハーハーと言ひ遠方より戰鬪を嗅つけ 將帥の大聲および吶喊聲を聞しる
Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
26 鷹の飛かけり その羽翼を舒て南に向ふは豈なんぢの智慧によるならんや
Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
27 鷲の翔のぼり 高き處に巣を營なむは豈なんぢの命令に依んや
Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
28 これは岩の上に住所を構へ 岩の尖所または峻險き所に居り
Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
29 其處よりして攫むべき物をうかがふ その目のおよぶところ遠し
Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
30 その子等もまた血を吸ふ 凡そ殺されし者のあるところには是そこに在り
Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”

< ヨブ 記 39 >