ヨブ 記 37
1 之がためにわが心わななき その處を動き離る
| دل من می‌لرزد؛ |
2 神の聲の響およびその口より出る轟聲を善く聽け
| گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید. |
3 これを天が下に放ち またその電光を地の極にまで至らせたまふ
| او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد. |
4 その後聲ありて打響き 彼威光の聲を放ちて鳴わたりたまふ その御聲聞えしむるに當りては電光を押へおきたまはず
| سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند. |
5 神奇しくも御聲を放ちて鳴わたり 我儕の知ざる大なる事を行ひたまふ
| صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم. |
6 かれ雪にむかひて地に降れと命じたまふ 雨すなはちその權能の大雨にも亦しかり
| وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد، |
7 斯かれ一切の人の手を封じたまふ 是すべての人にその御工作を知しめんがためなり
| مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند، |
8 また獸は穴にいりてその洞に居る
| حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند. |
9 南方の密室より暴風きたり 北より寒氣きたる
| از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما. |
10 神の氣吹によりて氷いできたり 水の寛狹くせらる
| خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد. |
11 かれ水をもて雲に搭載せまた電光の雲を遠く散したまふ
| او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد. |
12 是は神の導引によりて週る 是は彼の命ずるところを盡く世界の表面に爲んがためなり
| آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند. |
13 その之を來らせたまふは或は懲罰のため あるひはその地のため 或は恩惠のためなり
| او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد. |
14 ヨブよ是を聽け 立ちて神の奇妙き工作を考がへよ
| ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن. |
15 神いかに是等に命を傳へその雲の光明をして輝やかせたまふか汝これを知るや
| آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟ |
16 なんぢ雲の平衡知識の全たき者の奇妙き工作を知るや
| آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟ |
17 南風によりて地の穩かになる時なんぢの衣服は熱くなるなり
| آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است، |
18 なんぢ彼とともに彼の堅くして鑄たる鏡のごとくなる蒼穹を張ることを能せんや
| تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟ |
19 われらが彼に言ふべき事を我らに敎へよ 我らは暗昧して言詞を列ぬること能はざるなり
| آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم. |
20 われ語ることありと彼に告ぐべけんや 人あに滅ぼさるることを望まんや
| من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟ |
21 人いまは雲霄に輝やく光明を見ること能はず 然れど風きたりて之を吹清む
| همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم، |
22 北より黄金いできたる 神には畏るべき威光あり
| همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم. |
23 全能者はわれら測りきはむることを得ず 彼は能おほいなる者にいまし審判をも公義をも抂たまはざるなり
| ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند، |
24 この故に人々かれを畏る 彼はみづから心に有智とする者をかへりみたまはざるなり
| و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد. |
