ヨブ 記 29

1 ヨブまた語をつぎて曰く

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 嗚呼過にし年月のごとくならまほし 神の我を護りたまへる日のごとくならまほし

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

3 かの時には彼の燈火わが首の上に輝やき彼の光明によりて我黑暗を歩めり

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

4 わが壯なりし日のごとくならまほし 彼時には神の恩惠わが幕屋の上にありき

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

5 かの時には全能者なほ我とともに在し わが子女われの周圍にありき

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

6 乳ながれてわが足跡を洗ひ 我が傍なる磐油を灌ぎいだせり

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

7 かの時には我いでて邑の門に上りゆき わが座を街衢に設けたり

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

8 少き者は我を見て隱れ 老たる者は起あがりて立ち

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

9 牧伯たる者も言談ずしてその口に手を當て

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

10 貴き者も聲ををさめてその舌を上顎に貼たりき

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

11 我事を耳に聞る者は我を幸福なりと呼び 我を目に見たる者はわがために證據をなしぬ

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

12 是は我助力を求むる貧しき者を拯ひ 孤子および助くる人なき者を拯ひたればなり

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

13 亡びんとせし者われを祝せり 我また寡婦の心をして喜び歌はしめたり

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

14 われ正義を衣また正義の衣る所となれり 我が公義は袍のごとく冠冕のごとし

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

15 われは盲目の目となり跛者の足となり

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

16 貧き者の父となり知ざる者の訴訟の由を究め

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

17 惡き者の牙を折り その齒の間より獲物を取いだせり

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

18 我すなはち言けらく 我はわが巣に死ん 我が日は砂の如く多からん

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

19 わが根は水の邊に蔓り 露わが枝に終夜おかん

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

20 わが榮光はわが身に新なるべくわが弓はわが手に何時も強からんと

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

21 人々われに聽き默して我が敎を俟ち

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

22 わが言し後は彼等言を出さず 我説ところは彼等に甘露のごとく

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

23 かれらは我を望み待つこと雨のごとく 口を開きて仰ぐこと春の雨のごとくなりき

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

24 われ彼等にむかひて笑ふとも彼等は敢て眞實とおもはず我面の光を彼等は除くことをせざりき

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

25 われは彼等のために道を擇び その首として座を占め 軍中の王のごとくして居り また哀哭者を慰さむる人のごとくなりき

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.