< ヨブ 記 29 >

1 ヨブまた語をつぎて曰く
Ayuba ya ci gaba da jawabinsa,
2 嗚呼過にし年月のごとくならまほし 神の我を護りたまへる日のごとくならまほし
“Da ma ina nan lokacin da ya wuce baya can, kwanakin da Allah yake lura da ni,
3 かの時には彼の燈火わが首の上に輝やき彼の光明によりて我黑暗を歩めり
lokacin da fitilarsa take haske a kaina na yi tafiya cikin duhu tare da haskensa.
4 わが壯なりし日のごとくならまほし 彼時には神の恩惠わが幕屋の上にありき
Kwanakin da nake tasowa, lokacin da abokantakar Allah ta sa wa gidana albarka,
5 かの時には全能者なほ我とともに在し わが子女われの周圍にありき
lokacin da Maɗaukaki yana tare da ni, kuma’ya’yana suna kewaye da ni,
6 乳ながれてわが足跡を洗ひ 我が傍なる磐油を灌ぎいだせり
lokacin da ake zuba madara a inda nake takawa, duwatsu kuma suna ɓulɓulo mini man zaitun.
7 かの時には我いでて邑の門に上りゆき わが座を街衢に設けたり
“Sa’ad da na je ƙofar birni na zauna a bainin jama’a,
8 少き者は我を見て隱れ 老たる者は起あがりて立ち
matasan da suka gan ni sukan ja gefe tsofaffi kuma suka tashi tsaye;
9 牧伯たる者も言談ずしてその口に手を當て
sarakuna suka yi shiru suka rufe bakunansu da hannuwansu;
10 貴き者も聲ををさめてその舌を上顎に貼たりき
Muryar manya ta yi tsit harshensu ya manne a rufin bakunansu.
11 我事を耳に聞る者は我を幸福なりと呼び 我を目に見たる者はわがために證據をなしぬ
Duk wanda ya ji ni ya yaba mini waɗanda suka gan ni kuma sun amince da ni,
12 是は我助力を求むる貧しき者を拯ひ 孤子および助くる人なき者を拯ひたればなり
domin na ceci matalauta waɗanda suka nemi taimako, da marasa mahaifi waɗanda ba su da wanda zai taimake su.
13 亡びんとせし者われを祝せり 我また寡婦の心をして喜び歌はしめたり
Mutumin da yake bakin mutuwa ya sa mini albarka. Na faranta wa gwauruwa zuciya.
14 われ正義を衣また正義の衣る所となれり 我が公義は袍のごとく冠冕のごとし
Na yafa adalci ya zama suturata; gaskiya ita ce rigata da rawanina.
15 われは盲目の目となり跛者の足となり
Ni ne idon makafi kuma ƙafa ga guragu.
16 貧き者の父となり知ざる者の訴訟の由を究め
Ni mahaifi ne ga masu bukata; na tsaya wa baƙo.
17 惡き者の牙を折り その齒の間より獲物を取いだせり
Na karya ƙarfin mugaye na ƙwato waɗanda suke riƙe da haƙoransu.
18 我すなはち言けらく 我はわが巣に死ん 我が日は砂の如く多からん
“Na yi tunani cewa, ‘Zan mutu a cikin gidana, kwanakina da yawa kamar turɓayar ƙasa.
19 わが根は水の邊に蔓り 露わが枝に終夜おかん
Jijiyoyina za su kai cikin ruwa, kuma raɓa za tă kwanta a rassana dukan dare.
20 わが榮光はわが身に新なるべくわが弓はわが手に何時も強からんと
Ɗaukakata za tă kasance tare da ni garau, bakana koyaushe sabo ne a hannuna.’
21 人々われに聽き默して我が敎を俟ち
“Mutane suna mai da hankali su saurare ni, suna yin shiru don su ji shawarata.
22 わが言し後は彼等言を出さず 我説ところは彼等に甘露のごとく
Bayan da na yi magana, ba su ƙara ce kome ba. Maganata ta shige su.
23 かれらは我を望み待つこと雨のごとく 口を開きて仰ぐこと春の雨のごとくなりき
Sukan jira ni kamar yadda ake jiran ruwan sama. Sukan sha daga cikin maganganuna kamar mai shan ruwan bazara.
24 われ彼等にむかひて笑ふとも彼等は敢て眞實とおもはず我面の光を彼等は除くことをせざりき
Sa’ad da na yi musu murmushi da ƙyar sukan yarda; hasken fuskata yana da daraja a gare su.
25 われは彼等のために道を擇び その首として座を占め 軍中の王のごとくして居り また哀哭者を慰さむる人のごとくなりき
Na zaɓar masu inda za su bi na kuma zauna kamar sarkinsu; na zauna kamar sarki a cikin rundunansu; ina nan kamar mai yi wa masu makoki ta’aziyya.

< ヨブ 記 29 >