ヨブ 記 23
1 ヨブこたへて曰く
Аюп җававән мундақ деди: —
2 我は今日にても尚つぶやきて服せず わが禍災はわが嘆息よりも重し
«Бүгүнму шикайитим аччиқтур; Униң мени басқан қоли аһ-зарлиримдинму еғирдур!
3 ねがはくは神をたづねて何處にか遇まつるを知り其御座に參いたらんことを
Аһ, Уни нәдин тапалайдиғанлиғимни билгән болсам еди, Ундақта Униң олтиридиған җайиға барар едим!
4 我この愁訴をその御前に陳べ口を極めて辨論はん
Шунда мән Униң алдида дәвайимни баян қилаттим, Ағзимни муназириләр билән толдураттим,
5 我その我に答へたまふ言を知り また其われに言たまふ所を了らん
Мән Униң маңа бәрмәкчи болған җававини биләләйттим, Униң маңа немини демәкчи болғанлиғини чүшинәләйттим.
6 かれ大なる能をもて我と爭ひたまはんや 然らじ反つて我を眷みたまふべし
У маңа қарши туруп зор күчи билән мениң билән талишамти? Яқ! У чоқум маңа қулақ салатти.
7 彼處にては正義人かれと辨爭ふことを得 斯せば我を鞫く者の手を永く免かるべし
Униң һозурида һәққаний бир адәм униң билән дәвалишалайтти; Шундақ болса, мән өз Сотчим алдида мәңгүгичә ақланған болаттим.
8 しかるに我東に往くも彼いまさず 西に往くも亦見たてまつらず
Әпсус, мән алға қарап маңсамму, лекин У у йәрдә йоқ; Кәйнимгә янсамму, Униң сайисиниму көрәлмәймән.
9 北に工作きたまへども遇まつらず 南に隱れ居たまへば望むべからず
У сол тәрәптә иш қиливатқанда, мән Уни байқалмаймән; У оң тәрәптә йошурунғанда, мән Уни көрәлмәймән;
10 わが平生の道は彼知たまふ 彼われを試みたまはば我は金のごとくして出きたらん
Бирақ У мениң маңидиған йолумни билип туриду; У мени тавлиғандин кейин, алтундәк сап болимән.
11 わが足は彼の歩履に堅く隨がへり 我はかれの道を守りて離れざりき
Мениң путлирим униң қәдәмлиригә чиң әгәшкән; Униң йолини чиң тутуп, һеч чәтнимидим.
12 我はかれの唇の命令に違はず 我が法よりも彼の口の言語を重ぜり
Мән йәнә Униң ләвлириниң буйруғидин баш тартмидим; Мән Униң ағзидики сөзләрни өз көңүлдикилиримдин қиммәтлик билип қәдирләп кәлдим.
13 かれは一に居る者にまします 誰か能かれをして意を變しめん 彼はその心に慾する所をかならず爲たまふ
Бирақ Униң болса бирла муддиаси бардур, кимму Уни йолидин буруялисун? У көңлидә немини арзу қилған болса, шуни қилиду.
14 然ば我に向ひて定めし事を必らず成就たまはん 是のごとき事を多く彼は爲たまふなり
Чүнки У маңа немини ирадә қилған болса, шуни бәрһәқ вуҗудқа чиқириду; Мана мошу хилдики ишлар Униңда йәнә нурғундур.
15 是故に我かれの前に慄ふ 我考ふれば彼を懼る
Шуңа мән Униң алдида дәккә-дүккигә чүшимән; Буларни ойлисамла, мән Униңдин қорқуп кетимән.
16 神わが心を弱くならしめ 全能者われをして懼れしめたまふ
Чүнки Тәңри көңлүмни аҗиз қилған, Һәммигә Қадир мени сарасимигә салиду.
17 かく我は暗の來らぬ先わが面を黑暗の覆ふ前に打絶れざりき
Һалбуки, мән қараңғулуқ ичидә уҗуқтурулмидим, Вә яки йүзүмни оривалған зулмәт-қараңғулуққиму һеч сүкүт қилмидим.
