ヨブ 記 23

1 ヨブこたへて曰く

Då svara Job og sagde:

2 我は今日にても尚つぶやきて服せず わが禍災はわが嘆息よりも重し

«Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.

3 ねがはくは神をたづねて何處にか遇まつるを知り其御座に參いたらんことを

Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!

4 我この愁訴をその御前に陳べ口を極めて辨論はん

Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.

5 我その我に答へたまふ言を知り また其われに言たまふ所を了らん

Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.

6 かれ大なる能をもて我と爭ひたまはんや 然らじ反つて我を眷みたまふべし

Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.

7 彼處にては正義人かれと辨爭ふことを得 斯せば我を鞫く者の手を永く免かるべし

Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.

8 しかるに我東に往くも彼いまさず 西に往くも亦見たてまつらず

Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;

9 北に工作きたまへども遇まつらず 南に隱れ居たまへば望むべからず

i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.

10 わが平生の道は彼知たまふ 彼われを試みたまはば我は金のごとくして出きたらん

For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.

11 わが足は彼の歩履に堅く隨がへり 我はかれの道を守りて離れざりき

Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,

12 我はかれの唇の命令に違はず 我が法よりも彼の口の言語を重ぜり

veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.

13 かれは一に居る者にまします 誰か能かれをして意を變しめん 彼はその心に慾する所をかならず爲たまふ

Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.

14 然ば我に向ひて定めし事を必らず成就たまはん 是のごとき事を多く彼は爲たまふなり

Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.

15 是故に我かれの前に慄ふ 我考ふれば彼を懼る

Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.

16 神わが心を弱くならしめ 全能者われをして懼れしめたまふ

Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,

17 かく我は暗の來らぬ先わが面を黑暗の覆ふ前に打絶れざりき

ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.