ヨブ 記 19
1 ヨブこたへて曰く
Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
2 汝ら我心をなやまし 言語をもて我を打くだくこと何時までぞや
War ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
3 なんぢら已に十次も我を辱しめ我を惡く待ひてなほ愧るところ無し
Toban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
4 假令われ眞に過ちたらんもその過は我の身に止れり
Oo sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
5 なんぢら眞に我に向ひて誇り我身に羞べき行爲ありと證するならば
Oo sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
6 神われを虐げその網羅をもて我を包みたまへりと知るべし
Haddaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
7 我虐げらるると叫べども答なく 呼はり求むれども審理なし
Bal eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
8 彼わが路の周圍に垣を結めぐらして逾る能はざらしめ 我が行く途に黑暗を蒙むらしめ
Jidkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
9 わが光榮を褫ぎ我冠冕を首より奪ひ
Ammaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
10 四方より我を毀ちて失しめ 我望を樹のごとくに根より拔き
Xagga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
11 我にむかひて震怒を燃し 我を敵の一人と見たまへり
Aad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
12 その軍旅ひとしく進み途を高くして我に攻寄せ わが天幕の周圍に陣を張り
Ciidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
13 彼わが兄弟等をして遠くわれを離れしめたまへり 我を知る人々は全く我に疎くなりぬ
Walaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
14 わが親戚は往來を休め わが朋友はわれを忘れ
Ehelkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
15 わが家に寄寓る者およびわが婢等は我を見て外人のごとくす 我かれらの前にては異國人のごとし
Kuwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
16 われわが僕を喚どもこたへず 我口をもて彼に請はざるを得ざるなり
Waxaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
17 わが氣息はわが妻に厭はれ わが臭氣はわが同胎の子等に嫌はる
Naagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
18 童子等さへも我を侮どり 我起あがれば即ち我を嘲ける
Xataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
19 わが親しき友われを惡みわが愛したる人々ひるがへりてわが敵となれり
Saaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
20 わが骨はわが皮と肉とに貼り 我は僅に齒の皮を全うして逃れしのみ
Haraggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
21 わが友よ汝等われを恤れめ 我を恤れめ 神の手われを撃り
Saaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
22 汝らなにとて神のごとくして我を攻め わが肉に饜ことなきや
Maxaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
23 望むらくは我言の書留られんことを 望むらくは我言書に記されんことを
Waxaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
24 望むらくは鐡の筆と鉛とをもて之を永く磐石に鐫つけおかんことを
Iyo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
25 われ知る我を贖ふ者は活く 後の日に彼かならず地の上に立ん
Laakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
26 わがこの皮この身の朽はてん後 われ肉を離れて神を見ん
Oo markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
27 我みづから彼を見たてまつらん 我目かれを見んに識らぬ者のごとくならじ 我が心これを望みて焦る
Kaasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
28 なんぢら若われら如何に彼を攻んかと言ひ また事の根われに在りと言ば
Haddaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?
29 劍を懼れよ 忿怒は劍の罰をきたらす 斯なんぢら遂に審判のあるを知ん
Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
