ヨブ 記 16
1 ヨブ答へて曰く
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 斯る事は我おほく聞り 汝らはみな人を慰めんとして却つて人を煩はす者なり
“Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay.
3 虚しき言語あに終極あらんや 汝なにに勵されて應答をなすや
Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?
4 我もまた汝らの如くに言ことを得 もし汝らの身わが身と處を換なば我は言語を練て汝らを攻め 汝らにむかひて首を搖ことを得
Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo.
5 また口をもて汝らを強くし 唇の慰藉をもて汝らの憂愁を解ことを得るなり
O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!
6 たとひ我言を出すとも我憂愁は解ず 默するとても何ぞ我身の安くなること有んや
Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan?
7 彼いま已に我を疲らしむ 汝わが宗族をことごとく荒せり
Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya.
8 なんぢ我をして皺らしめたり 是われに向ひて見證をなすなり 又わが痩おとろへたる状貌わが面の前に現はれ立て我を攻む
Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.
9 かれ怒てわれを撕裂きかつ窘しめ 我にむかひて齒を噛鳴し我敵となり目を鋭して我を看る
Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis.
10 彼ら我にむかひて口を張り 我を賤しめてわが頬を打ち 相集まりて我を攻む
Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.
11 神われを邪曲なる者に交し 惡き者の手に擲ちたまへり
Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan.
12 我は安穩なる身なりしに彼いたく我を打惱まし 頸を執へて我をうちくだき遂に我を立て鵠となしたまひ
Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.
13 その射手われを遶り圍めり やがて情もなく我腰を射透し わが膽を地に流れ出しめたまふ
Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta.
14 彼はわれを打敗りて破壞に破壞を加へ 勇士のごとく我に奔かかりたまふ
Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.
15 われ麻布をわが肌に縫つけ我角を塵にて汚せり
Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta.
16 我面は泣て頳くなり 我目縁には死の蔭あり
Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon
17 然れども我手には不義あること無く わが祈祷は清し
bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.
18 地よ我血を掩ふなかれ 我號呼は休む處を得ざれ
Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak.
19 視よ今にても我證となる者天にあり わが眞實を表明す者高き處にあり
Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.
20 わが朋友は我を嘲けれども我目は神にむかひて涙を注ぐ
Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios.
21 願くは彼人のために神と論辨し 人の子のためにこれが朋友と論辨せんことを
Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan!
22 數年すぎさらば我は還らぬ旅路に往べし
Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.
