ヨブ 記 15
1 テマン人エリパズ答へて曰く
Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
2 智者あに虚しき知識をもて答へんや豈東風をその腹に充さんや
Svarer vel en vis mann med en kunnskap som bare er vind, og fyller han sitt indre med stormvær?
3 あに裨なき談益なき詞をもて辨論はんや
Vil han vel forsvare sin sak med ord som ikke nytter, og med tale hvormed han intet utretter?
4 まことに汝は神を畏るる事を棄て その前に祷ることを止む
Du nedbryter endog gudsfrykten og svekker andakten for Guds åsyn;
5 なんぢの罪なんぢの口を敎ふ 汝はみづから擇びて狡猾人の舌を用ふ
for din synd legger ordene i din munn, og du velger falske menns tale.
6 なんぢの口みづから汝の罪を定む 我には非ず汝の唇なんぢの惡きを證す
Din egen munn domfeller dig, ikke jeg; dine leber vidner mot dig.
7 汝あに最初に世に生れたる人ならんや 山よりも前に出來しならんや
Blev du født først av alle mennesker, eller kom du til verden før alle haugene var til?
8 神の御謀議を聞しならんや 智慧を獨にて藏めをらんや
Har du vært tilhører i Guds lønnlige råd og der tilranet dig visdom?
9 なんぢが知る所は我らも知ざらんや 汝が曉るところは我らの心にも在ざらんや
Hvad vet du som vi ikke vet? Hvad forstår du som er ukjent for oss?
10 我らの中には白髮の人および老たる人ありて汝の父よりも年高し
Det er blandt oss en som er både gammel og gråhåret, rikere på dager enn din far.
11 神の慰藉および夫の柔かき言詞を汝小しとするや
Er Guds trøsteord for lite for dig, og et ord som er talt i saktmodighet til dig?
12 なんぢ何ぞかく心狂ふや 何ぞかく目をしばたたくや
Hvorfor lar du dig rive med av ditt hjerte, og hvorfor gnistrer dine øine? -
13 なんぢ是のごとく神に對ひて氣をいらだて 斯る言詞をなんぢの口よりいだすは如何ぞや
siden du vender din vrede mot Gud og lar ordene strømme fra din munn.
14 人は如何なる者ぞ 如何してか潔からん 婦の產し者は如何なる者ぞ 如何してか義からん
Hvad er et menneske, at han skulde være ren, og en som er født av en kvinne, at han skulde være rettferdig?
15 それ神はその聖者にすら信を置たまはず 諸の天もその目の前には潔からざるなり
Endog på sine hellige stoler han ikke, og himlene er ikke rene i hans øine,
16 况んや罪を取ること水を飮がごとくする憎むべき穢れたる人をや
langt mindre da en vederstyggelig, en fordervet, en mann som drikker urett som vann.
17 我なんぢに語る所あらん 聽よ 我見たる所を述ん
Jeg vil kunngjøre dig noget, hør på mig! Hvad jeg har sett, det vil jeg fortelle,
18 是すなはち智者等が父祖より受て隱すところ無く傳へ來し者なり
det som vise menn forkynner og ikke har dulgt, det som de mottok fra sine fedre,
19 彼らに而已この地は授けられて外國人は彼等の中に往來せしこと無りき
til hvem landet alene var gitt, og blandt hvem ingen fremmed hadde draget igjennem.
20 惡き人はその生る日の間つねに悶へ苦しむ 強暴人の年は數へて定めおかる
En ugudelig lever i angst alle sine dager, og få i tall er de år som er gjemt for voldsmannen.
21 その耳には常に懼怖しき音きこえ平安の時にも滅ぼす者これに臨む
Redselstoner lyder i hans ører; midt i freden kommer ødeleggeren over ham.
22 彼は幽暗を出得るとは信ぜず 目ざされて劒に付さる
Han tror ikke han skal komme tilbake fra mørket, og han er utsett til å falle for sverdet.
23 彼食物は何處にありやと言つつ尋ねありき 黑暗日の備へられて己の側にあるを知る
Han flakker om efter brød og spør: Hvor er det å finne? Han vet at en mørkets dag står ferdig ved hans side.
24 患難と苦痛とはかれを懼れしめ 戰鬪の準備をなせる王のごとくして彼に打勝ん
Nød og trengsel forferder ham; den overvelder ham, lik en stridsrustet konge,
25 彼は手を伸て神に敵し 傲りて全能者に悖り
fordi han rakte ut sin hånd mot Gud og våget å trosse den Allmektige,
26 頸を強くし 厚き楯の面を向て之に馳かかり
stormet frem mot ham med opreist nakke, med sine skjolds tette tak,
27 面に肉を滿せ 腰に脂を凝し
fordi han dekket sitt ansikt med sin fedme og la fett på sin lend
28 荒されたる邑々に住居を設けて人の住べからざる家 石堆となるべき所に居る
og bodde i ødelagte byer, i hus hvor ingen skulde bo, og som var bestemt til å bli grusdynger.
29 是故に彼は富ず その貨物は永く保たず その所有物は地に蔓延ず
Han blir ikke rik, og hans gods varer ikke ved, og hans grøde luter ikke mot jorden.
30 また自己は黑暗を出づるに至らず 火燄その枝葉を枯さん 而してその身は神の口の氣吹によりて亡ゆかん
Han slipper ikke ut av mørket; ildslue skal tørke hans kvister, og han skal komme bort ved hans munns ånde.
31 彼は虚妄を恃みて自ら欺くべからず 其報は虚妄なるべければなり
Ei sette han sin lit til det som forgjengelig er! Da narrer han sig selv, for bare forgjengelighet blir hans vederlag.
32 彼の日の來らざる先に其事成べし 彼の枝は緑ならじ
Før hans dag kommer, blir det opfylt, og hans gren grønnes ikke.
33 彼は葡萄の樹のその熟せざる果を振落すがごとく 橄欖の樹のその花を落すがごとくなるべし
Han blir som et vintre som mister sine druer før de er modne, og som et oljetre som feller sine blomster;
34 邪曲なる者の宗族は零落れ 賄賂の家は火に焚ん
for den gudløses hus er ufruktbart, og ild fortærer deres telter som lar sig underkjøpe.
35 彼等は惡念を孕み 虚妄を生み その胎にて詭計を調ふ
De undfanger ulykke og føder nød, og deres morsliv fostrer svik.
