ヤコブの手紙 4
1 汝 等のうちの戰爭は何處よりか、分爭は何處よりか、汝らの肢體のうちに戰ふ慾より來るにあらずや。
யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸமரா ரணஸ்²ச குத உத்பத்³யந்தே? யுஷ்மத³ங்க³ஸி²பி³ராஸ்²ரிதாப்⁴ய: ஸுகே²ச்சா²ப்⁴ய: கிம்’ நோத்பத்³யந்தே?
2 汝ら貪れども得ず、殺すことをなし、妬むことを爲れども得ること能はず、汝らは爭ひまた戰す。汝らの得ざるは求めざるに因りてなり。
யூயம்’ வாஞ்ச²த² கிந்து நாப்நுத², யூயம்’ நரஹத்யாம் ஈர்ஷ்யாஞ்ச குருத² கிந்து க்ரு’தார்தா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத², யூயம்’ யுத்⁴யத² ரணம்’ குருத² ச கிந்த்வப்ராப்தாஸ்திஷ்ட²த², யதோ ஹேதோ: ப்ரார்த²நாம்’ ந குருத²|
3 汝ら求めてなほ受けざるは慾のために費さんとて妄に求むるが故なり。
யூயம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வே கிந்து ந லப⁴த்⁴வே யதோ ஹேதோ: ஸ்வஸுக²போ⁴கே³ஷு வ்யயார்த²ம்’ கு ப்ரார்த²யத்⁴வே|
4 姦淫をおこなふ者よ、世の友となるは、神に敵するなるを知らぬか、誰にても世の友とならんと欲する者は、己を神の敵とするなり。
ஹே வ்யபி⁴சாரிணோ வ்யபி⁴சாரிண்யஸ்²ச, ஸம்’ஸாரஸ்ய யத் மைத்ர்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²த்ரவமிதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? அத ஏவ ய: கஸ்²சித் ஸம்’ஸாரஸ்ய மித்ரம்’ ப⁴விதும் அபி⁴லஷதி ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய ஸ²த்ரு ர்ப⁴வதி|
5 聖書に『神は我らの衷に住ませ給ひし靈を、妬むほどに慕ひたまふ』と云へるを虚しきことと汝ら思ふか。
யூயம்’ கிம்’ மந்யத்⁴வே? ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய வாக்யம்’ கிம்’ ப²லஹீநம்’ ப⁴வேத்? அஸ்மத³ந்தர்வாஸீ ய ஆத்மா ஸ வா கிம் ஈர்ஷ்யார்த²ம்’ ப்ரேம கரோதி?
6 神は更に大なる恩惠を賜ふ。されば言ふ『神は高ぶる者を拒ぎ、へりくだる者に恩惠を與へ給ふ』と。
தந்நஹி கிந்து ஸ ப்ரதுலம்’ வரம்’ விதரதி தஸ்மாத்³ உக்தமாஸ்தே யதா², ஆத்மாபி⁴மாநலோகாநாம்’ விபக்ஷோ ப⁴வதீஸ்²வர: | கிந்து தேநைவ நம்ரேப்⁴ய: ப்ரஸாதா³த்³ தீ³யதே வர: ||
7 この故に汝ら神に服へ、惡魔に立ち向へ、さらば彼なんぢらを逃げ去らん。
அதஏவ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய வஸ்²யா ப⁴வத ஸ²யதாநம்’ ஸம்’ருந்த⁴ தேந ஸ யுஷ்மத்த: பலாயிஷ்யதே|
8 神に近づけ、さらば神なんぢらに近づき給はん。罪人よ、手を淨めよ、二心の者よ、心を潔よくせよ。
ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபவர்த்திநோ ப⁴வத தேந ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபவர்த்தீ ப⁴விஷ்யதி| ஹே பாபிந: , யூயம்’ ஸ்வகராந் பரிஷ்குருத்⁴வம்’| ஹே த்³விமநோலோகா: , யூயம்’ ஸ்வாந்த: கரணாநி ஸு²சீநி குருத்⁴வம்’|
9 なんぢら惱め、悲しめ、泣け、なんぢらの笑を悲歎に、なんぢらの歡喜を憂に易へよ。
யூயம் உத்³விஜத்⁴வம்’ ஸோ²சத விலபத ச, யுஷ்மாகம்’ ஹாஸ: ஸோ²காய, ஆநந்த³ஸ்²ச காதரதாயை பரிவர்த்தேதாம்’|
10 主の前に己を卑うせよ、然らば主なんぢらを高うし給はん。
ப்ரபோ⁴: ஸமக்ஷம்’ நம்ரா ப⁴வத தஸ்மாத் ஸ யுஷ்மாந் உச்சீகரிஷ்யதி|
11 兄弟よ、互に謗るな。兄弟を謗る者、兄弟を審く者は、これ律法を誹り、律法を審くなり。汝もし律法を審かば、律法をおこなふ者にあらずして審判 人なり。
ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ பரஸ்பரம்’ மா தூ³ஷயத| ய: கஸ்²சித்³ ப்⁴ராதரம்’ தூ³ஷயதி ப்⁴ராது ர்விசாரஞ்ச கரோதி ஸ வ்யவஸ்தா²ம்’ தூ³ஷயதி வ்யவஸ்தா²யாஸ்²ச விசாரம்’ கரோதி| த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²யா விசாரம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலயிதா ந ப⁴வஸி கிந்து விசாரயிதா ப⁴வஸி|
12 立法者また審判者は唯 一人にして、救ふことをも滅ぼすことをも爲し得るなり。なんぢ誰なれば隣を審くか。
அத்³விதீயோ வ்யவஸ்தா²பகோ விசாரயிதா ச ஸ ஏவாஸ்தே யோ ரக்ஷிதும்’ நாஸ²யிதுஞ்ச பாரயதி| கிந்து கஸ்த்வம்’ யத் பரஸ்ய விசாரம்’ கரோஷி?
13 聽け『われら今日もしくは明日それがしの町に往きて、一年の間かしこに留り、賣買して利を得ん』と言ふ者よ、
அத்³ய ஸ்²வோ வா வயம் அமுகநக³ரம்’ க³த்வா தத்ர வர்ஷமேகம்’ யாபயந்தோ வாணிஜ்யம்’ கரிஷ்யாம: லாப⁴ம்’ ப்ராப்ஸ்யாமஸ்²சேதி கதா²ம்’ பா⁴ஷமாணா யூயம் இதா³நீம்’ ஸ்²ரு’ணுத|
14 汝らは明日のことを知らず、汝らの生命は何ぞ、暫く現れて遂に消ゆる霧なり。
ஸ்²வ: கிம்’ க⁴டிஷ்யதே தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத² யதோ ஜீவநம்’ வோ ப⁴வேத் கீத்³ரு’க் தத்து பா³ஷ்பஸ்வரூபகம்’, க்ஷணமாத்ரம்’ ப⁴வேத்³ த்³ரு’ஸ்²யம்’ லுப்யதே ச தத: பரம்’|
15 汝 等その言ふところに易へて『主の御意ならば、我ら活きて此のこと、或は彼のことを爲さん』と言ふべきなり。
தத³நுக்த்வா யுஷ்மாகம் இத³ம்’ கத²நீயம்’ ப்ரபோ⁴ரிச்சா²தோ வயம்’ யதி³ ஜீவாமஸ்தர்ஹ்யேதத் கர்ம்ம தத் கர்ம்ம வா கரிஷ்யாம இதி|
16 されど今なんぢらは高ぶりて誇る、斯くのごとき誇はみな惡しきなり。
கிந்த்விதா³நீம்’ யூயம்’ க³ர்வ்வவாக்யை: ஸ்²லாக⁴நம்’ குருத்⁴வே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸ்²லாக⁴நம்’ குத்ஸிதமேவ|
17 人 善を行ふことを知りて、之を行はぬは罪なり。
அதோ ய: கஸ்²சித் ஸத்கர்ம்ம கர்த்தம்’ விதி³த்வா தந்ந கரோதி தஸ்ய பாபம்’ ஜாயதே|
