ヤコブの手紙 4

1 汝 等のうちの戰爭は何處よりか、分爭は何處よりか、汝らの肢體のうちに戰ふ慾より來るにあらずや。

യുഷ്മാകം മധ്യേ സമരാ രണശ്ച കുത ഉത്പദ്യന്തേ? യുഷ്മദങ്ഗശിബിരാശ്രിതാഭ്യഃ സുഖേച്ഛാഭ്യഃ കിം നോത്പദ്യന്തേ?

2 汝ら貪れども得ず、殺すことをなし、妬むことを爲れども得ること能はず、汝らは爭ひまた戰す。汝らの得ざるは求めざるに因りてなり。

യൂയം വാഞ്ഛഥ കിന്തു നാപ്നുഥ, യൂയം നരഹത്യാമ് ഈർഷ്യാഞ്ച കുരുഥ കിന്തു കൃതാർഥാ ഭവിതും ന ശക്നുഥ, യൂയം യുധ്യഥ രണം കുരുഥ ച കിന്ത്വപ്രാപ്താസ്തിഷ്ഠഥ, യതോ ഹേതോഃ പ്രാർഥനാം ന കുരുഥ|

3 汝ら求めてなほ受けざるは慾のために費さんとて妄に求むるが故なり。

യൂയം പ്രാർഥയധ്വേ കിന്തു ന ലഭധ്വേ യതോ ഹേതോഃ സ്വസുഖഭോഗേഷു വ്യയാർഥം കു പ്രാർഥയധ്വേ|

4 姦淫をおこなふ者よ、世の友となるは、神に敵するなるを知らぬか、誰にても世の友とならんと欲する者は、己を神の敵とするなり。

ഹേ വ്യഭിചാരിണോ വ്യഭിചാരിണ്യശ്ച, സംസാരസ്യ യത് മൈത്ര്യം തദ് ഈശ്വരസ്യ ശാത്രവമിതി യൂയം കിം ന ജാനീഥ? അത ഏവ യഃ കശ്ചിത് സംസാരസ്യ മിത്രം ഭവിതുമ് അഭിലഷതി സ ഏവേശ്വരസ്യ ശത്രു ർഭവതി|

5 聖書に『神は我らの衷に住ませ給ひし靈を、妬むほどに慕ひたまふ』と云へるを虚しきことと汝ら思ふか。

യൂയം കിം മന്യധ്വേ? ശാസ്ത്രസ്യ വാക്യം കിം ഫലഹീനം ഭവേത്? അസ്മദന്തർവാസീ യ ആത്മാ സ വാ കിമ് ഈർഷ്യാർഥം പ്രേമ കരോതി?

6 神は更に大なる恩惠を賜ふ。されば言ふ『神は高ぶる者を拒ぎ、へりくだる者に恩惠を與へ給ふ』と。

തന്നഹി കിന്തു സ പ്രതുലം വരം വിതരതി തസ്മാദ് ഉക്തമാസ്തേ യഥാ, ആത്മാഭിമാനലോകാനാം വിപക്ഷോ ഭവതീശ്വരഃ| കിന്തു തേനൈവ നമ്രേഭ്യഃ പ്രസാദാദ് ദീയതേ വരഃ||

7 この故に汝ら神に服へ、惡魔に立ち向へ、さらば彼なんぢらを逃げ去らん。

അതഏവ യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ വശ്യാ ഭവത ശയതാനം സംരുന്ധ തേന സ യുഷ്മത്തഃ പലായിഷ്യതേ|

8 神に近づけ、さらば神なんぢらに近づき給はん。罪人よ、手を淨めよ、二心の者よ、心を潔よくせよ。

ഈശ്വരസ്യ സമീപവർത്തിനോ ഭവത തേന സ യുഷ്മാകം സമീപവർത്തീ ഭവിഷ്യതി| ഹേ പാപിനഃ, യൂയം സ്വകരാൻ പരിഷ്കുരുധ്വം| ഹേ ദ്വിമനോലോകാഃ, യൂയം സ്വാന്തഃകരണാനി ശുചീനി കുരുധ്വം|

9 なんぢら惱め、悲しめ、泣け、なんぢらの笑を悲歎に、なんぢらの歡喜を憂に易へよ。

യൂയമ് ഉദ്വിജധ്വം ശോചത വിലപത ച, യുഷ്മാകം ഹാസഃ ശോകായ, ആനന്ദശ്ച കാതരതായൈ പരിവർത്തേതാം|

10 主の前に己を卑うせよ、然らば主なんぢらを高うし給はん。

പ്രഭോഃ സമക്ഷം നമ്രാ ഭവത തസ്മാത് സ യുഷ്മാൻ ഉച്ചീകരിഷ്യതി|

11 兄弟よ、互に謗るな。兄弟を謗る者、兄弟を審く者は、これ律法を誹り、律法を審くなり。汝もし律法を審かば、律法をおこなふ者にあらずして審判 人なり。

ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം പരസ്പരം മാ ദൂഷയത| യഃ കശ്ചിദ് ഭ്രാതരം ദൂഷയതി ഭ്രാതു ർവിചാരഞ്ച കരോതി സ വ്യവസ്ഥാം ദൂഷയതി വ്യവസ്ഥായാശ്ച വിചാരം കരോതി| ത്വം യദി വ്യവസ്ഥായാ വിചാരം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാപാലയിതാ ന ഭവസി കിന്തു വിചാരയിതാ ഭവസി|

12 立法者また審判者は唯 一人にして、救ふことをも滅ぼすことをも爲し得るなり。なんぢ誰なれば隣を審くか。

അദ്വിതീയോ വ്യവസ്ഥാപകോ വിചാരയിതാ ച സ ഏവാസ്തേ യോ രക്ഷിതും നാശയിതുഞ്ച പാരയതി| കിന്തു കസ്ത്വം യത് പരസ്യ വിചാരം കരോഷി?

13 聽け『われら今日もしくは明日それがしの町に往きて、一年の間かしこに留り、賣買して利を得ん』と言ふ者よ、

അദ്യ ശ്വോ വാ വയമ് അമുകനഗരം ഗത്വാ തത്ര വർഷമേകം യാപയന്തോ വാണിജ്യം കരിഷ്യാമഃ ലാഭം പ്രാപ്സ്യാമശ്ചേതി കഥാം ഭാഷമാണാ യൂയമ് ഇദാനീം ശൃണുത|

14 汝らは明日のことを知らず、汝らの生命は何ぞ、暫く現れて遂に消ゆる霧なり。

ശ്വഃ കിം ഘടിഷ്യതേ തദ് യൂയം ന ജാനീഥ യതോ ജീവനം വോ ഭവേത് കീദൃക് തത്തു ബാഷ്പസ്വരൂപകം, ക്ഷണമാത്രം ഭവേദ് ദൃശ്യം ലുപ്യതേ ച തതഃ പരം|

15 汝 等その言ふところに易へて『主の御意ならば、我ら活きて此のこと、或は彼のことを爲さん』と言ふべきなり。

തദനുക്ത്വാ യുഷ്മാകമ് ഇദം കഥനീയം പ്രഭോരിച്ഛാതോ വയം യദി ജീവാമസ്തർഹ്യേതത് കർമ്മ തത് കർമ്മ വാ കരിഷ്യാമ ഇതി|

16 されど今なんぢらは高ぶりて誇る、斯くのごとき誇はみな惡しきなり。

കിന്ത്വിദാനീം യൂയം ഗർവ്വവാക്യൈഃ ശ്ലാഘനം കുരുധ്വേ താദൃശം സർവ്വം ശ്ലാഘനം കുത്സിതമേവ|

17 人 善を行ふことを知りて、之を行はぬは罪なり。

അതോ യഃ കശ്ചിത് സത്കർമ്മ കർത്തം വിദിത്വാ തന്ന കരോതി തസ്യ പാപം ജായതേ|