イザヤ書 3
1 みよ主ばんぐんのヱホバ、ヱルサレムおよびユダの賴むところ倚ところなる凡てその賴むところの糧 すべてその賴むところの水
For se, Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud, tar bort fra Jerusalem og Juda støtte og stav, hver støtte av brød og hver støtte av vann,
2 勇士 戰士 審士 預言者 卜筮者 長老
helt og krigsmann, dommer og profet, spåmann og eldste,
3 五十人の首 貴顯者 議官 藝に長たる者および言語たくみなるものを除去りたまはん
høvedsmann over femti og hver høit aktet mann, rådsherre og håndverksmester og kyndig åndemaner.
4 われ童子をもてかれらの君とし嬰兒にかれらを治めしめん
Og jeg vil sette barn til styrere over dem, og guttekåthet skal herske over dem.
5 民たがひに相虐げ 人おのおのその隣をしへたげ 童子は老たる者にむかひて高ぶり 賤しきものは貴きものに對ひてたかぶらん
Blandt folket skal den ene undertrykke den andre, hver mann sin næste; den unge skal sette sig op mot den gamle, den ringeaktede mot den høit ærede.
6 そのとき人ちちの家にて兄弟にすがりていはん 汝なほ衣あり われらの有司となりてこの荒敗をその手にてをさめよと
Når en da tar fatt på en annen i hans fars hus og sier: Du har en kappe, du skal være vår fyrste, og denne ruin skal være under din hånd,
7 その日かれ聲をあげていはん 我なんぢらを愈すものとなるを得じ わが家に糧なくまた衣なし 我をたてて民の有司とすることなかれと
så skal han samme dag svare og si: Jeg vil ikke være læge, og i mitt hus er det intet brød og ingen klær; I skal ikke sette mig til folkets fyrste.
8 是かれらの舌と行爲とはみなヱホバにそむきてその榮光の目ををかししが故に ヱルサレムは敗れユダは仆れたればなり
For Jerusalem snubler, og Juda faller, fordi deres tunge og deres gjerninger er mot Herren, de trosser hans herlighets øine.
9 かれらの面色はその惡きことの證をなし ソドムのごとくその罪をあらはして隱すことをせざるなり かれらの靈魂はわざはひなるかな自らその惡の報をとれり
Uttrykket i deres ansikter vidner mot dem, og om sin synd taler de åpent som folket i Sodoma, de dølger den ikke; ve deres sjeler, for de volder sig selv ulykke!
10 なんぢら義人にいへ かならず福祉をうけんと 彼等はそのおこなひの實をくらふべければなり
Si om den rettferdige at det går ham godt! For han skal ete frukten av sine gjerninger.
11 惡者はわざはひなる哉かならず災禍をうけん その手の報きたるべければなり
Ve den ugudelige! Ham går det ille; for det hans hender har gjort, skal gjøres mot ham selv.
12 わが民はをさなごに虐げられ婦女にをさめらる 唉わが民よなんぢを導くものは反てなんぢを迷はせ汝のゆくべき途を絶つ
Mitt folks herskere er barn, og kvinner råder over det. Mitt folk! Dine førere er forførere, og den vei du skal gå, har de ødelagt.
13 ヱホバ立いでて公理をのべ起てもろもろの民を審判し給ふ
Herren treder frem for å føre sak, og han står der for å dømme folkene.
14 ヱホバ來りておのが民の長老ともろもろの君とをさばきて言給はん なんぢらは葡萄園をくひあらせり 貧きものより掠めとりたる物はなんぢらの家にあり
Herren møter i retten sitt folks eldste og dets høvdinger: I har avgnaget vingården! I har rov fra de fattige i husene hos eder!
15 いかなれば汝等わが民をふみにじり貧きものの面をすりくだくやと これ主萬軍のヱホバのみことばなり
Hvorledes kan I tråkke mitt folk ned og knuse de fattige? sier Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud.
16 ヱホバまた言給はくシォンの女輩はおごり 項をのばしてあるき 眼にて媚をおくり 徐々としてあゆみゆくその足にはりんりんと音あり
Og Herren sa: Fordi Sions døtre er overmodige og går med kneisende nakke og lar øinene løpe om, går og tripper og klirrer med sine fotringer,
17 このゆゑに主シオンのむすめらの頭をかぶろにしヱホバ彼らの醜所をあらはし給はん
skal Herren gjøre Sions døtres isse skurvet, og Herren skal avdekke deres blusel.
18 その日主かれらが足にかざれる美はしき釧をとり 瓔珞 半月飾
På den dag skal Herren ta bort de prektige fotringer og soler og halvmåner,
19 耳環 手釧 面帕
øredobbene og kjedene og slørene,
20 華冠 脛飾 紳 香盒 符嚢
hodeprydelsene og fotkjedene og beltene og lukteflaskene og tryllesmykkene,
21 指環 鼻環
signetringene og neseringene,
22 公服 上衣 外帔 金嚢
høitidsklærne og kåpene og de store tørklær og pungene,
23 鏡 細布の衣 首帕 被衣などを取除きたまはん
speilene og de fine linneter og huene og florslørene.
24 而して馨はしき香はかはりて臭穣となり 紳はかはりて繩となり 美はしく編たる髮はかぶろとなり 華かなる衣はかはりて麁布のころもとなり 麗顔はかはりて烙鐵せられたる痕とならん
Og det skal skje: I stedet for balsam skal det være stank, og for belte rep, og for kunstig krusede krøller skallet hode, og for vid kappe trang sekk, brennemerke for skjønnhet.
25 なんぢの男はつるぎにたふれ なんぢの勇士はたたかひに仆るべし
Dine menn skal falle for sverdet, og dine helter i krigen.
26 その門はなげきかなしみ シオンは荒廢れて地にすわらん
Og hennes porter klager og sørger, og utplyndret sitter hun på jorden.
