イザヤ書 17
1 ダマスコにかかはる重負の預言 いはく／視よダマスコは邑のすがたをうしなひて荒墟となるべし
Hina Gode da amane sia: i “Dama: sagase da moilai bai bagadedafa agoane bu hame ba: mu. E da wadela: lesi dagoi, isu legesu agoane ba: mu.
2 アロエルの諸邑はすてられん獸畜のむれそこにすみてその伏やすめるをおびやかす者もなからん
Silia moilai bai bagade huluane da wadela: lesi dagoiba: le, amo ganodini fa: no ahoanu dunu da hamedafa esalumu. Sibi amola bulamagau fawane da amo ganodini gisi manu, amola amo enoga sefasimu da hamedei ba: mu.
3 エフライムの城はすたりダマスコの政治はやみ スリアの遺れる者はイスラエルの子輩のさかえのごとく消うせん 是は萬軍のヱホバの聖言なり
Isala: ili fi amo gaga: mu da hamedei ba: mu, amola Silia hina bagade da Dama: sagase moilai bai bagade ganodini hame ba: mu. Silia dunu bagahamedafa esalebe da Isala: ili dunu defele, gogosia: i dafawane ba: mu. Na, Hina Gode Bagadedafa, da sia: i dagoi.”
4 その日ヤコブの榮はおとろへその肥たる肉はやせて
Hina Gode da amane sia: i, “Isala: ili fi da wali gasa bagade. Be eso da misunu, amoga ilia gasa da ebelei dagoi ba: mu, amola ilia bagade gagui hou da afadenene, hamedafa gagui agoane ba: mu.
5 あだかも收穫人の麥をかりあつめ腕をもて穂をかりたる後のごとくレパイムの谷に穂をひろひたるあとの如くならん
Isala: ili da gagoma ifabi Lefa: ime soge ganodini amoga gagoma da faili, hedofale, nabado agoane dialebe agoane ba: mu.
6 されど橄欖樹をうつとき二つ三の核を杪にのこし あるひは四つ五をみのりおほき樹の外面のえだに遺せるが如く採のこさるるものあるべし 是イスラエルの神ヱホバの聖言なり
Dunu bagahame fawane esalebe ba: mu. Isala: ili soge da olife ifa amoga fage huluane da fai dagoi, be ifa gadodili fage afae afae o dudu amoda amoga fage afae afae dialebe, ea dunu fi da agoaiwane ba: mu. Na, Isala: ili Hina Gode, da sia: i dagoi.”
7 その日人おのれを造れるものを仰ぎのぞみイスラエルの聖者に目をとめん
Amo eso da doaga: sea, Isala: ili dunu da ilia Hahamosu dunu, Hadigi Isala: ili Gode Ema sinidigili, E da ili fidima: ne Ema adole ba: mu.
8 斯ておのれの手の工なる祭壇をあふぎ望まず おのれの指のつくりたるアシラの像と日の像とに目をとめじ
Ilia da wali ‘oloda’ ilia loboga hamoi (amo da ogogosu uda ‘gode’ liligi A: sela dawa: digisu liligi amola amoga gabusiga: manoma gobemusa: hamoi) amoga dafawaneyale dawa: sa. Be amo esoga ilia da amo hou fisimu.
9 その日かれが堅固なるまちまちは 昔イスラエルの子輩をさけてすてさりたる森のなか嶺のうへに今のこれる荒跡のごとく荒地となるべし
Amo eso da doaga: sea, noga: le gaga: i moilai da fisi dagoi ba: mu. Amola Haifa: ide amola A: moulaide dunu da musa: Isala: ili dunuma hobea: iba: le, ilia moilai bai bagade da fisi dagoi amola wadela: lesi dagoi ba: i, amo defele, Isala: ili moilai bai bagade da wadela: lesi dagoi ba: mu.
10 そは汝おのがすくひの神をわすれ 己がちからとなるべき磐を心にとめざりしによる このゆゑになんぢ美くしき植物をうゑ異やうの枝をさし
Isala: ili fi dunu! Dilia da Gode, dilia Gaga: su dunu, E da igi bagadedafa agoane dili gaga: sa, amo dilia da gogolei. Be Ema mae dawa: le, dilia da ga fi ogogosu ‘gode’ liligi ilima sia: ne gadomusa: , sema ifabi bugisa.
11 かつ植たる日に籬をまはし朝に芽をいださしむれども 患難の日といたましき憂の日ときたりて收穫の果はとびさらん
Be fedege agoane, amo bugi da hahabe dilia bugi amo ganodini sono heda: le, fage legela: loba, dilia da fage faimu hame ba: la: loba. Be bidi hamosu amola maedafa uhima: ne se nabasu fawane ba: mu.
12 唉おほくの民はなりどよめけり海のなりどよめく如くかれらも鳴動めけり もろもろの國はなりひびけり大水のなりひびくが如くかれらも鳴響けり
Gasa bagade dunu fifi asi gala da gasa bagade fili, gegemusa: manebeba: le, hano wayabo bagade ea gafului bagade sia: defele naba.
13 もろもろの國はおほくの水のなりひびくがごとく鳴響かん されど神かれらを攻たまふべし かれら遠くのがれて風にふきさらるる山のうへの粃糠のごとく また旋風にふきさらるる塵のごとくならん
Ilia da hano gafului foga ahoabe defele manebe, be Gode da gagabole sia: beba: le, ilia da sinidigili hobeasa. Ilia da osobo su o gisi bioi, foga mini asi, amo ea ahoabe defele ba: sa.
14 視よゆふぐれに恐怖あり いまだ黎明にいたらずして彼等は亡たり これ我儕をかすむる者のうくべき報われらを奪ふもののひくべき鬮なり
Daeya ilia manebeba: le, dunu huluane da beda: i bagade. Be hahabe doaga: sea, ilia da asi dagoi ba: mu. Nowa da ninia soge wadela: lesili, liligi huluane lamusa: dawa: sea, da agoaiwane wadela: lesili hamedafa ba: mu.
