ヘブル人への手紙 10
1 それ律法は來らんとする善き事の影にして眞の形にあらねば、年毎にたえず献ぐる同じ犧牲にて、神にきたる者を何時までも全うすることを得ざるなり。
വ്യവസ്ഥാ ഭവിഷ്യന്മങ്ഗലാനാം ഛായാസ്വരൂപാ ന ച വസ്തൂനാം മൂർത്തിസ്വരൂപാ തതോ ഹേതോ ർനിത്യം ദീയമാനൈരേകവിധൈ ർവാർഷികബലിഭിഃ ശരണാഗതലോകാൻ സിദ്ധാൻ കർത്തും കദാപി ന ശക്നോതി|
2 もし之を得ば、禮拜をなす者、一たび潔められて復 心に罪を憶えねば、献ぐることを止めしならん。
യദ്യശക്ഷ്യത് തർഹി തേഷാം ബലീനാം ദാനം കിം ന ന്യവർത്തിഷ്യത? യതഃ സേവാകാരിഷ്വേകകൃത്വഃ പവിത്രീഭൂതേഷു തേഷാം കോഽപി പാപബോധഃ പുന ർനാഭവിഷ്യത്|
3 然れど犧牲によりて、年ごとに罪を憶ゆるなり。
കിന്തു തൈ ർബലിദാനൈഃ പ്രതിവത്സരം പാപാനാം സ്മാരണം ജായതേ|
4 これ牡牛と山羊との血は罪を除くこと能はざるに因る。
യതോ വൃഷാണാം ഛാഗാനാം വാ രുധിരേണ പാപമോചനം ന സമ്ഭവതി|
5 この故にキリスト世に來るとき言ひ給ふ『なんぢ犧牲と供物とを欲せず、唯わが爲に體を備へたまへり。
ഏതത്കാരണാത് ഖ്രീഷ്ടേന ജഗത് പ്രവിശ്യേദമ് ഉച്യതേ, യഥാ, "നേഷ്ട്വാ ബലിം ന നൈവേദ്യം ദേഹോ മേ നിർമ്മിതസ്ത്വയാ|
6 なんぢ燔祭と罪祭とを悦び給はず、
ന ച ത്വം ബലിഭി ർഹവ്യൈഃ പാപഘ്നൈ ർവാ പ്രതുഷ്യസി|
7 その時われ言ふ「神よ、我なんぢの御意を行はんとて來る」我につきて書の卷に録されたるが如し』と。
അവാദിഷം തദൈവാഹം പശ്യ കുർവ്വേ സമാഗമം| ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യ സർഗേ മേ വിദ്യതേ ലിഖിതാ കഥാ| ഈശ മനോഽഭിലാഷസ്തേ മയാ സമ്പൂരയിഷ്യതേ| "
8 先には『汝いけにへと供物と燔祭と罪祭と（即ち律法に循ひて献ぐる物）を欲せず、また悦ばず』と言ひ、
ഇത്യസ്മിൻ പ്രഥമതോ യേഷാം ദാനം വ്യവസ്ഥാനുസാരാദ് ഭവതി താന്യധി തേനേദമുക്തം യഥാ, ബലിനൈവേദ്യഹവ്യാനി പാപഘ്നഞ്ചോപചാരകം, നേമാനി വാഞ്ഛസി ത്വം ഹി ന ചൈതേഷു പ്രതുഷ്യസീതി|
9 後に『視よ、我なんぢの御意を行はんとて來る』と言ひ給へり。その後なる者を立てん爲に、その先なる者を除き給ふなり。
തതഃ പരം തേനോക്തം യഥാ, "പശ്യ മനോഽഭിലാഷം തേ കർത്തും കുർവ്വേ സമാഗമം;" ദ്വിതീയമ് ഏതദ് വാക്യം സ്ഥിരീകർത്തും സ പ്രഥമം ലുമ്പതി|
10 この御意に適ひてイエス・キリストの體の一たび献げられしに由りて我らは潔められたり。
തേന മനോഽഭിലാഷേണ ച വയം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യൈകകൃത്വഃ സ്വശരീരോത്സർഗാത് പവിത്രീകൃതാ അഭവാമ|
11 すべての祭司は日毎に立ちて事へ、いつまでも罪を除くこと能はぬ同じ犧牲をしばしば献ぐ。
അപരമ് ഏകൈകോ യാജകഃ പ്രതിദിനമ് ഉപാസനാം കുർവ്വൻ യൈശ്ച പാപാനി നാശയിതും കദാപി ന ശക്യന്തേ താദൃശാൻ ഏകരൂപാൻ ബലീൻ പുനഃ പുനരുത്സൃജൻ തിഷ്ഠതി|
12 然れどキリストは罪のために一つの犧牲を献げて限りなく神の右に坐し、
കിന്ത്വസൗ പാപനാശകമ് ഏകം ബലിം ദത്വാനന്തകാലാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണ ഉപവിശ്യ
13 斯くて己が仇の己が足臺とせられん時を待ちたまふ。
യാവത് തസ്യ ശത്രവസ്തസ്യ പാദപീഠം ന ഭവന്തി താവത് പ്രതീക്ഷമാണസ്തിഷ്ഠതി|
14 そは潔めらるる者を一つの供物にて限りなく全うし給ふなり。
യത ഏകേന ബലിദാനേന സോഽനന്തകാലാർഥം പൂയമാനാൻ ലോകാൻ സാധിതവാൻ|
15 聖 靈も亦われらに之を證して
ഏതസ്മിൻ പവിത്ര ആത്മാപ്യസ്മാകം പക്ഷേ പ്രമാണയതി
16 『「この日の後、われ彼らと立つる契約は是なり」と主いひ給ふ。また「わが律法をその心に置き、その念に銘さん」』と言ひ給ひて、
"യതോ ഹേതോസ്തദ്ദിനാത് പരമ് അഹം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഇമം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമീതി പ്രഥമത ഉക്ത്വാ പരമേശ്വരേണേദം കഥിതം, തേഷാം ചിത്തേ മമ വിധീൻ സ്ഥാപയിഷ്യാമി തേഷാം മനഃസു ച താൻ ലേഖിഷ്യാമി ച,
17 『この後また彼らの罪と不法とを思ひ出でざるべし』と言ひたまふ。
അപരഞ്ച തേഷാം പാപാന്യപരാധാംശ്ച പുനഃ കദാപി ന സ്മാരിഷ്യാമി| "
18 かかる赦ある上は、もはや罪のために献物をなす要なし。
കിന്തു യത്ര പാപമോചനം ഭവതി തത്ര പാപാർഥകബലിദാനം പുന ർന ഭവതി|
19 然れば兄弟よ、我らイエスの血により、
അതോ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യീശോ രുധിരേണ പവിത്രസ്ഥാനപ്രവേശായാസ്മാകമ് ഉത്സാഹോ ഭവതി,
20 その肉體たる幔を經て我らに開き給へる新しき活ける路より憚らずして至 聖所に入ることを得、
യതഃ സോഽസ്മദർഥം തിരസ്കരിണ്യാർഥതഃ സ്വശരീരേണ നവീനം ജീവനയുക്തഞ്ചൈകം പന്ഥാനം നിർമ്മിതവാൻ,
21 かつ神の家を治むる大なる祭司を得たれば、
അപരഞ്ചേശ്വരീയപരിവാരസ്യാധ്യക്ഷ ഏകോ മഹായാജകോഽസ്മാകമസ്തി|
22 心は濯がれて良心の咎をさり、身は清き水にて洗はれ、眞の心と全き信仰とをもて神に近づくべし。
അതോ ഹേതോരസ്മാഭിഃ സരലാന്തഃകരണൈ ർദൃഢവിശ്വാസൈഃ പാപബോധാത് പ്രക്ഷാലിതമനോഭി ർനിർമ്മലജലേ സ്നാതശരീരൈശ്ചേശ്വരമ് ഉപാഗത്യ പ്രത്യാശായാഃ പ്രതിജ്ഞാ നിശ്ചലാ ധാരയിതവ്യാ|
23 また約束し給ひし者は忠實なれば、我ら言ひあらはす所の望を動かさずして堅く守り、
യതോ യസ്താമ് അങ്ഗീകൃതവാൻ സ വിശ്വസനീയഃ|
24 互に相 顧み、愛と善き業とを勵まし、
അപരം പ്രേമ്നി സത്ക്രിയാസു ചൈകൈകസ്യോത്സാഹവൃദ്ധ്യർഥമ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം മന്ത്രയിതവ്യം|
25 集會をやむる或 人の習慣の如くせず、互に勸め合ひ、かの日のいよいよ近づくを見て、ますます斯くの如くすべし。
അപരം കതിപയലോകാ യഥാ കുർവ്വന്തി തഥാസ്മാഭിഃ സഭാകരണം ന പരിത്യക്തവ്യം പരസ്പരമ് ഉപദേഷ്ടവ്യഞ്ച യതസ്തത് മഹാദിനമ് ഉത്തരോത്തരം നികടവർത്തി ഭവതീതി യുഷ്മാഭി ർദൃശ്യതേ|
26 我等もし眞理を知る知識をうけたる後、ことさらに罪を犯して止めずば、罪のために犧牲、もはや無し。
സത്യമതസ്യ ജ്ഞാനപ്രാപ്തേഃ പരം യദി വയം സ്വംച്ഛയാ പാപാചാരം കുർമ്മസ്തർഹി പാപാനാം കൃതേ ഽന്യത് കിമപി ബലിദാനം നാവശിഷ്യതേ
27 ただ畏れつつ審判を待つことと、逆ふ者を焚きつくす烈しき火とのみ遺るなり。
കിന്തു വിചാരസ്യ ഭയാനകാ പ്രതീക്ഷാ രിപുനാശകാനലസ്യ താപശ്ചാവശിഷ്യതേ|
28 モーセの律法を蔑する者は慈悲を受くることなく、二三人の證人によりて死に至る。
യഃ കശ്ചിത് മൂസസോ വ്യവസ്ഥാമ് അവമന്യതേ സ ദയാം വിനാ ദ്വയോസ്തിസൃണാം വാ സാക്ഷിണാം പ്രമാണേന ഹന്യതേ,
29 まして神の子を蹈みつけ、己が潔められし契約の血を潔からずとなし、恩惠の御靈を侮る者の受くべき罰の重きこと如何許とおもふか。
തസ്മാത് കിം ബുധ്യധ്വേ യോ ജന ഈശ്വരസ്യ പുത്രമ് അവജാനാതി യേന ച പവിത്രീകൃതോ ഽഭവത് തത് നിയമസ്യ രുധിരമ് അപവിത്രം ജാനാതി, അനുഗ്രഹകരമ് ആത്മാനമ് അപമന്യതേ ച, സ കിയന്മഹാഘോരതരദണ്ഡസ്യ യോഗ്യോ ഭവിഷ്യതി?
30 『仇を復すは我に在り、われ之を報いん』と言ひ、また『主その民を審かん』と言ひ給ひし者を我らは知るなり。
യതഃ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, "ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം| " പുനരപി, "തദാ വിചാരയിഷ്യന്തേ പരേശേന നിജാഃ പ്രജാഃ| " ഇദം യഃ കഥിതവാൻ തം വയം ജാനീമഃ|
31 活ける神の御手に陷るは畏るべきかな。
അമരേശ്വരസ്യ കരയോഃ പതനം മഹാഭയാനകം|
32 なんぢら御光を受けしのち苦難の大なる戰鬪に耐へし前の日を思ひ出でよ。
ഹേ ഭ്രാതരഃ, പൂർവ്വദിനാനി സ്മരത യതസ്തദാനീം യൂയം ദീപ്തിം പ്രാപ്യ ബഹുദുർഗതിരൂപം സംഗ്രാമം സഹമാനാ ഏകതോ നിന്ദാക്ലേശൈഃ കൗതുകീകൃതാ അഭവത,
33 或は誹謗と患難とに遭ひて觀物にせられ、或は斯かることに遭ふ人の友となれり。
അന്യതശ്ച തദ്ഭോഗിനാം സമാംശിനോ ഽഭവത|
34 また囚人となれる者を思ひやり、永く存する尤も勝れる所有の己にあるを知りて、我が所有を奪はるるをも喜びて忍びたり。
യൂയം മമ ബന്ധനസ്യ ദുഃഖേന ദുഃഖിനോ ഽഭവത, യുഷ്മാകമ് ഉത്തമാ നിത്യാ ച സമ്പത്തിഃ സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി ജ്ഞാത്വാ സാനന്ദം സർവ്വസ്വസ്യാപഹരണമ് അസഹധ്വഞ്ച|
35 されば大なる報を受くべき汝らの確信を投げすつな。
അതഏവ മഹാപുരസ്കാരയുക്തം യുഷ്മാകമ് ഉത്സാഹം ന പരിത്യജത|
36 なんぢら神の御意を行ひて約束のものを受けん爲に必要なるは忍耐なり。
യതോ യൂയം യേനേശ്വരസ്യേച്ഛാം പാലയിത്വാ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലം ലഭധ്വം തദർഥം യുഷ്മാഭി ർധൈര്യ്യാവലമ്ബനം കർത്തവ്യം|
37 『いま暫くせば、來るべき者きたらん、遲からじ。
യേനാഗന്തവ്യം സ സ്വൽപകാലാത് പരമ് ആഗമിഷ്യതി ന ച വിലമ്ബിഷ്യതേ|
38 我に屬ける義人は、信仰によりて活くべし。もし退かば、わが心これを喜ばじ』
"പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി കിന്തു യദി നിവർത്തതേ തർഹി മമ മനസ്തസ്മിൻ ന തോഷം യാസ്യതി| "
39 然れど我らは退きて滅亡に至る者にあらず、靈魂を得るに至る信仰を保つ者なり。
കിന്തു വയം വിനാശജനികാം ധർമ്മാത് നിവൃത്തിം ന കുർവ്വാണാ ആത്മനഃ പരിത്രാണായ വിശ്വാസം കുർവ്വാമഹേ|
