伝道者の書 10
1 死し蝿は和香者の膏を臭くしこれを腐らす 少許の愚癡は智慧と尊榮よりも重し
Giftige fluer får salvelagerens salve til å lukte ille og gjære; endog et lite grand dårskap ødelegger en mann som utmerker sig ved visdom eller ære.
2 智者の心はその右に愚者の心はその左に行くなり
Den vises hu er vendt til høire, men dårens hu til venstre.
3 愚者は出て途を行にあたりてその心たらず自己の愚なることを一切の人に告ぐ
Og hvor som helst dåren ferdes, fattes det ham forstand, og han lar alle merke at han er en dåre.
4 君長たる者汝にむかひて腹たつとも汝の本處を離るる勿れ温順は大なる愆を生ぜしめざるなり
Reiser herskerens vrede sig mot dig, så forlat ikke din post! For saktmodighet holder store synder nede.
5 我日の下に一の患事あるを見たり是は君長たる者よりいづる過誤に似たり
Der er et onde som jeg har sett under solen - et misgrep som utgår fra makthaveren:
6 すなはち愚なる者高き位に置かれ貴き者卑き處に坐る
Dårskapen sitter i høie stillinger, mens fornemme folk må sitte lavt.
7 我また僕たる者が馬に乗り王侯たる者が僕のごとく地の上に歩むを觀たり
Jeg har sett tjenere ride på hester og fyrster gå til fots som tjenere.
8 坑を掘る者はみづから之におちいり石垣を毀つ者は蛇に咬れん
Den som graver en grav, kan falle i den, og den som river et gjerde, kan bli bitt av en orm.
9 石を打くだく者はそれがために傷を受け木を割る者はそれがために危難に遭ん
Den som bryter sten, kan få en skade av det; den som hugger ved, kan komme i fare ved det.
10 鐵の鈍くなれるあらんにその刃を磨ざれば力を多く之にもちひざるを得ず 智慧は功を成に益あるなり
Når øksen er sløv, og han ikke har slipt eggen, så må han bruke dess større kraft; men visdom har den fordel at den gjør alt på rette måte.
11 蛇もし呪術を聽ずして咬ば呪術師は用なし
Når ormen biter uten besvergelse, har tungens eier ingen nytte av den.
12 智者の口の言語は恩徳あり 愚者の唇はその身を呑ほろぼす
Ord fra den vises munn er liflige, men dårens leber ødelegger ham selv.
13 愚者の口の言は始は愚なり またその言は終は狂妄にして惡し
De første ord av hans munn er dårskap, og enden på hans tale er farlig galskap.
14 愚者は言詞を衆くす 人は後に有ん事を知ず 誰かその身の後にあらんところの事を述るを得ん
Dåren taler mange ord, enda mennesket ikke vet hvad som skal hende, og hvem sier ham hvad som skal hende efter hans tid?
15 愚者の勞苦はその身を疲らす彼は邑にいることをも知ざるなり
Dårens strev tretter ham, han som ikke engang vet veien til byen.
16 その王は童子にしてその侯伯は朝に食をなす國よ 汝は禍なるかな
Ve dig, du land som har et barn til konge, og hvis fyrster holder måltid om morgenen!
17 その王は貴族の子またその侯伯は酔樂むためならず力を補ふために適宜き時に食をなす國よ 汝は福なるかな
Lykkelige land som har en konge av edel ætt, og hvis fyrster holder måltid i sømmelig tid, som menn og ikke som drankere!
18 懶惰ところよりして屋背は落ち 手を垂をるところよりして家屋は漏る
Når latheten råder, synker bjelkene sammen, og lar en hendene henge, så drypper det inn i huset.
19 食事をもて笑ひ喜ぶの物となし酒をもて快樂を取れり 銀子は何事にも應ずるなり
For å more sig holder de gjestebud, og vinen legger glede over livet; alt sammen fås for penger.
20 汝心の中にても王たる者を詛ふなかれ また寝室にても富者を詛なかれ 天空の鳥その聲を傳へ羽翼ある者その事を布べければなり
Ikke engang i dine tanker må du banne kongen, og ikke engang i ditt sengkammer må du banne den rike; for himmelens fugler bærer lyden avsted, og de vingede skapninger melder dine ord.
