< 申命記 30 >

1 我が汝らの前に陳たるこの諸の祝福と呪詛の事すでに汝に臨み汝その神ヱホバに逐やられたる諸の國々において此事を心に考ふるにいたり
Hichengse hin nahin lhun den jeng uva, ka seidohsa phattheina leh gaosapna ahin, Pakai, Pathen henga nacheuva hiche gamsunga chu nachen tenguleh, na lungthim uva nageldoh sohkei diu ahi.
2 汝と汝の子等ともに汝の神ヱホバに起かへり我が今日なんぢに命ずる所に全たく循がひて心をつくし精神をつくしてヱホバの言に聽したがはば
Chuteng nanghon nahin nachateu chengse jaona a Pakai, Pathen henga na hung kile diu, tunia ka thupeh chengse hi Pakai awgin mong ahiti, kichihset a najah a nangai diu ahi.
3 汝の神ヱホバ汝の俘擄を解て汝を憐れみ汝の神ヱホバ汝を顧みその汝を散しし國々より汝を集めたまはん
Pakai, Pathen in na phatthei nadiu lampi ahinsem ding, na chunguva lungsetna aumsah ding, Pakaiyin muntina nathe cheh nauva kona nahin suh khom kitdiu ahi.
4 汝たとひ天涯に逐やらるるとも汝の神ヱホバ其處より汝を集め其處より汝を携へかへりたまはん
Vannoi tin chenga kithe cheh jong leu chun, hiche muna kon chun Pakai, Pathen in nahin sukhom soh keiyun tin, khat jeng cha jong ki dalha louva na kisuh kimsel diu ahi.
5 汝の神ヱホバ汝をしてその先祖の有ちし地に歸らしめたまふて汝またこれを有つにいたらんヱホバまた汝を善し汝を増て汝の先祖よりも衆からしめたまはん
Pakai, Pathen in napu luiteu chenna muna chu nahin puilut diu, hiche muna chu chenna phatah nanei diu, Pakaiyin napu luiyu, napa luiteu sanga haosatna napeh diu, ha puna na punbe diu ahi.
6 而して汝の神ヱホバ汝の心と汝の子等の心に割禮を施こし汝をして心を盡し精神をつくして汝の神ヱホバを愛せしめ斯して汝に生命を得させたまふべし
Pakai, Pathen in nangho leh nachilhahteu lungthim sunga chep atan ding, chuteng Pakai, Pathen chu na lungthim sung pumpiuva na ngailut diu chule na hebol diu ahi.
7 汝の神ヱホバまた汝の敵と汝を惡み攻る者とにこの諸の災禍をかうむらせたまはん
Chule Pakai, Pathen in nangho sugentheiya pang galmite chunga, gaosapna hichengse hi aboncha alhunsah ding ahi.
8 然ど汝は再びヱホバの言に聽したがひ我が今日なんぢに命ずるその一切の誡命を行ふにいたらん
Chuni tengleh nanghon avela Pakai awgin na ngaiyuva, Pakaiya kona thupeh keiman ka pehson chengse aboncha na nitsoh kei diu ahi.
9 然る時は汝の神ヱホバ汝をして汝が手をかくる諸の物と汝の胎の產と汝の家畜の產と汝の地の產に富しめて汝を善したまはん即ちヱホバ汝の先祖たちを悦こびしごとく再び汝を悦こびて汝を善したまはん
Nangho Pakai, Pathen in nabol natohna jouseu natha hatsah diu, na haodoh sah jeng diu, na chilhahteu ahin, na ganchateu ahin, thalhing soh kei diu ahi. Ajeh chu napu luiteu ahaosat uva akipa bang uva, Pakaiyin nangho na haosah'uva nakipa diu chu adeisah ahi.
10 是は汝その神ヱホバの言に聽したがひ此律法の書にしるされたる誡命と法度を守り心をつくし精神を盡して汝の神ヱホバに歸するによりてなり
Nanghon Pakai, Pathen thupeh chengse hi na ngaiyuva, achonna jouse, danthu lekhabua kisun jouse hi nanit soh keiyuva, na chilhahteu ahin, na ganchateu ahin, na theiga hou jong aboncha bulhing sel ding ahi. Ajeh chu napu luiyu, napa luiteu ahao banga nangho jong na haosat uva Pakai, Pathen henga na hung kihei lut diu ahi.
11 我が今日なんぢに命ずる誡命は汝が理會がたき者にあらずまた汝に遠き者にあらず
Ajeh chu tunia ka thupeh chengse hi thil hahsa tah leh, jui hah ding ahipoi.
12 是は天に在ならねば汝は誰か我らのために天にのぼりてこれを我らに持くだり我らにこれを聞せて行はせんかと曰ふにおよばず
Chule hiche hi vana aum in, nanghon ijah uva iboldoh na diuvin, koiham vana kal touva thuchin eihin poh peh diu ham tinjong seihih un.
13 また是は海の外にあるならねば汝は誰か我らのために海をわたりゆきてこれを我らに持きたり我らにこれを聞せて行はせんかと曰におよばず
Nanghon hiche hi twikhanglen gala uma, koipen ham ilah uva galkaiya thuchin eihin poh peh diu ham? tiajong na sei lou diu ahi.
14 是言は甚だ汝に近くして汝の口にあり汝の心にあれば汝これを行ふことを得べし
Hichengse hi gamla tah a aumpon, na lungthim uleh na kam sung'uva bou um ahi. Hitobang hi nanghon nabol doh diu mong ahi.
15 視よ我今日生命と福徳および死と災禍を汝の前に置り
Vetan, keiman na masang lam'uva hinna leh thilpha kakoi in, thina leh thilse jong ka koipeh uve.
16 即ち我今日汝にむかひて汝の神ヱホバを愛しその道に歩みその誡命と法度と律法とを守ることを命ずるなり然なさば汝生ながらへてその數衆くならんまた汝の神ヱホバ汝が往て獲るところの地にて汝を祝福たまふべし
Pakai, Pathen in na thupeh chengseu keiman ka seidoh peh hohi nanit soh keiyuva, Pakai, Pathen na ngailut uva, Ama lamlhah jenga bou nalam lhah uva, Ama thupeh chengse leh achonna dan jouse na nitsoh keijyuva ahileh, nangho na pun diu, chule tua na jot lutna diu gam sunga khu phattheina lhingset na chan diu ahi.
17 然ど汝もし心をひるがへして聽從がはず誘はれて他の神々を拝みまたこれに事へなば
Ahinlah na lungthim'uva na kihei mang jeng uva, Pakai thupeh chengse nahsah moa na um-uva ahileh, pathen lim semthu chibai boh midang toh na che khah uva, hiche ho chu na jen leava ahileh,
18 我今日汝らに告ぐ汝らは必ず滅びん汝らはヨルダンを渡りゆきて獲るところの地にて汝らの日を永うすることを得ざらん
Tunia hi na jah uva ka seipeh nahiuve, nangho na bonchauva manthah nan nalhun den diu ahi. Jordan vadung galkaiya chenna dinga na che lutna diu muna khu, iti nama jongleh na chensot lou diu ahi.
19 我今日天と地を呼て證となす我は生命と死および祝福と呪詛を汝らの前に置り汝生命をえらぶべし然せば汝と汝の子孫生存らふることを得ん
Tunin keiman nangho douna hettohsah na ding in van leh lei kakou khom in, ajeh chu na masang lam'uva hinna leh thina ka koipeh un, phatthei na leh gaosapna jong ka koipeh un ahi. Hijeh chun tunin hinna hi kilhen unlang nason na chilhah jeng ujong hinna chang diu ahi.
20 即ち汝の神ヱホバを愛してその言を聽き且これに附從がふべし斯する時は汝生命を得かつその日を永うすることを得ヱホバが汝の先祖アブラハム、イサク、ヤコブに與へんと誓ひたまひし地に住ことを得ん
Pakai, Pathen ngailutna neiyun lang, athupeh chengse nit jing un, ama jenga kingai leu chun thilpha ahi. Ajeh chu nangho dinga hinna leh hinkho sotna ahin, chuteng Pakaiyin napu luiyu Abraham, Isaac chule Jacob henga aki hahsel a, amaho peh dinga ana kitepna gam sunga khu nangho na chen diu ahi.

< 申命記 30 >