サムエル記Ⅱ 9
1 爰にダビデいひけるはサウルの家の遺存れる者尚あるや我ヨナタンの爲に其人に恩惠をほどこさんと
“Nikhat David in adongin, Saul insung mite khat beh ahing naum nalai’u vem? Jonathan jal'a keiman khutona kamusah thei ding tin adongin ahile,
2 サウルの家の僕なるヂバと名くる者ありければかれをダビデの許に召きたるに王かれにいひけるは汝はヂバなるか彼いふ僕是なり
Saul insunga soh natong ho lah a mi khat anaum khan ama chu amin Ziba akiti; Hichun lengpan jong amapa chu adongin, “Nang hi Ziba nahi hinam?” tin adongin ahileh. Hichun Ziba in jong adonbut in“Henge keima Ziba chu kahinai,” ati.
3 王いひけるは尚サウルの家の者あるか我其人に神の恩惠をほどこさんとすヂバ王にいひけるはヨナタンの子尚あり跛足なり
Chuin lengpan adongin, “Saul insung mi khat beh ahingdoh um nalailou ham? Aum leh, keiman Pathen mi khutona chu kamusah nom uve atileh; Ziban jong lengpa ahindonbut in, henge, “Jonathan chapa khat aum nan, ama hi akengphang te ni chatmoa kibai ahi,” atipeh e.
4 王かれにいひけるは其人は何處にをるやヂバ王にいひけるはロデバルにてアンミエルの子マキルの家にをる
Chuphat in lengpan jong, “Ama chu hoiya umham?” tin ahin dong tan ahileh; Ziban lengpa chu aseipeh in, “Ama chu Lodebar khoa Ammiel chapa Makir In a um ahi,” ati.
5 ダビデ王人を遣はしてロデバルより即ちアンミエルの子マキルの家よりかれを携來らしむ
Hichun David lengpan mi asolin, ama chu Makir In na konin agapuidoh sah tai.
6 サウルの子ヨナタンの子なるメピボセテ、ダビデの所に來り伏て拝せりダビデ、メピボセテよといひければ答て僕此にありと曰ふ
Hiti hin Saul tupa Jonathan chapa Mephibosheth kitipa chu David koma ahungin alu kunin jana apen ahi. Chuin David chun ahoupin, “Mephibosheth atileh; aman jong, “keima nasohpa kahi,” tin adonbut’e.
7 ダビデかれにいひけるは恐るるなかれ我必ず汝の父ヨナタンの爲に恩惠を汝にしめさん我汝の父サウルの地を悉く汝に復すべし又汝は恒に我席において食ふべしと
Hichun David’in akoma hitin aseiye, “Kicha hih in, keiman napa Jonathan jal a nanghi kakhoto ding, chujongle khatvei napu Saul neilegou anahikhasa jouse chu aboncha nangma kapeh kit ding nahi; chule nangman hiche leng ankong phunga hi keima toh an naneh khom ding ahiye,” ati.
8 かれ拝して言けるは僕何なればか汝死たる犬のごとき我を眷顧たまふ
Hichun Mephibosheth jong chun jana ape kit’in aseikit’e, “Nasohpa kei hi ipi kahiya nangin hiche uicha thisa tobang chunga hi khutona neimusah khoh ding ham?” atitai.
9 王サウルの僕ヂバを呼てこれにいひけるは凡てサウルとその家の物は我皆汝の主人の子にあたへたり
David lengpan Saul sohpa Ziba chu akouvin akoma hitin aseipeh’e, “Ipi hijongle Saul thilkeo anei jouse leh ama insung mite nei jouse chu aboncha hiche napu chapa hi kapeh ahitai.
10 汝と汝の子等と汝の僕かれのために地を耕へして汝の主人の子に食ふべき食物を取りきたるべし但し汝の主人の子メピボセテは恒に我席において食ふべしとヂバは十五人の子と二十人の僕あり
Hijeh a chu napu chapa hin anneh akimu jouna dinga nangma le nachapate, chule nasohten ama dinga lou nabol peh dingu ahin, alousoh ga nahin poh pehji dingu ahi; ahin hiche Mephibosheth napu tupa vang hin keima ankong phunga an aneh jing jeng ding ahi,” tin thu apetai. Ziba kitipa hin chapa som le nga ananeiyin, soh jong som ni jen aneiyin ahi.
11 ヂバ王にいひけるは總て王わが主の僕に命じたまひしごとく僕なすべしとメピボセテは王の子の一人のごとくダビデの席にて食へり
Chuin Ziba in lengpa koma aseijin, “Kapu lengpan nasohpa keima neithupeh bang bang chun nasohpa hin gabol nange,” ati. Hiti chun hiche nikho apet chun Mephobisheth hin lengpa chate lah a khatpen bang in David ankong phunga chun an anejing jeng tan ahi.
12 メピボセテに一人の若き子あり其名をミカといふヂバの家に住る者は皆メピボセテの僕なりき
Mephibosheth jong hin chapa gollhang khat aneiyin, amin jong chu Mica ahi. Chunikho apet chun Mephibosheth soh natong din Ziba insung mite abonchan apang tauvin ahi.
13 メピボセテはエルサレムに住みたり其はかれ恒に王の席にて食ひたればなりかれは兩の足ともに跛たる者なり
Hiti hin Mephibosheth akengphang te ni kibai pachu Jerusalem a achangin, chule aniseh in leng ankong ah an anejing tan ahi.
