< コリント人への手紙第二 7 >

1 されば愛する者よ、我らかかる約束を得たれば、肉と靈との汚穢より全く己を潔め、神を畏れてその清潔を成就すべし。
किजोकि हे ट्लाराव परमेशरे वादो कियोरो कि तै असन अपने बच्चां केरे रूपे मां कबूल केरेलो, त एज्जा, अस अपने आपे ते जिसमेरी ते आत्मारी सब गंदगी शुद्ध केरम, ते परमेशरेरो डर मेन्तां ते इज़्ज़त केरतां, ते परमेशरेरी बत्तां च़लनेरे लेइ पूरे तरीके सेइं पवित्र ज़िन्दगी ज़ींम।
2 我らを受け容れよ、われら誰にも不義をなしし事なく、誰をも害ひし事なく、誰をも掠めし事なし。
असन अपने दिल मां ठार देथ, असेईं केन्ची सेइं बेइन्साफी नईं कियोरीए, न केन्चेरू किछ बिगाड़ेरूए, ते न कोई ठग्गोरोए।
3 わが斯く言ふは、汝らを咎めんとにあらず、そは我が既に言へる如く、汝らは我らの心にありて、共に死に共に生くればなり。
अवं तुसन दोषी बनानेरे लेइ इन नईं लग्गोरो ज़ोने, किजोकि मीं इन पेइलू ज़ोरूए, कि तुस इश्शे मने मां बसोरेथ कि अस तुसन साथी मरने ज़ीनेरे लेइ तियारम।
4 我なんぢらを信ずること大なり、また汝 等をもて誇とすること大なり、我は慰安にみち、凡ての患難の中にも喜悦あふるるなり。
अवं तुसन सेइं बड़े दिलेरी सेइं ज़ोने लोरोईं, मीं तुसन पुड़ बड़ू घमण्डे, अवं तसल्ली सेइं भेरोई जोरोईं; अपने सारे दुखन मां अवं आनन्दे सेइं भरपूर राताईं।
5 マケドニヤに到りしとき、我らの身はなほ聊かも平安を得ずして、樣々の患難に遭ひ、外には分爭、内には恐懼ありき。
किजोकि ज़ैखन अस त्रअस शैरतां मकिदुनिया इलाके मां आए, तैखन भी इश्शे जानी चैन न भोइ, पन अस च़ेव्रे पासना दुःख झ़ल्लते राए, बेइर लड़ैई थी, अन्तर बेड़ि-बेड़ि गल्लां थी।
6 然れど哀なる者を慰むる神は、テトスの來るによりて我らを慰め給へり。
फिरी भी उदासन तसल्ली देनेबाले परमेशरे तीतुसेरे एजने सेइं असन तसल्ली दित्ती।
7 唯その來るに因りてのみならず、彼が汝らによりて得たる慰安をもて慰め給へり。即ち汝らの我を慕ふこと、歎くこと、我に對して熱心なることを我らに告ぐるによりて、我ますます喜べり。
ते न सिर्फ तैसेरे एजने सेइं पन तैसेरी तैस तसल्ली सेइं, ज़ै तैस तुसन करां मैलती थी; ते तैनी तुश्शी इच्छा ते तुश्शे दुःख ते मीं सेइं मिलनेरे जोशेरी खबर असन शुनाई, ज़ैस सेइं होरो भी आनन्द भोव।
8 われ書をもて汝らを憂ひしめたれども悔いず、その書の汝らを暫く憂ひしめしを見て、前には悔いたれども今は喜ぶ。
किजोकि अगर मीं एपनी चिट्ठी सेइं तुस दुखी किये, पन तैस करां पसतेईं न, ज़ेन्च़रे पेइलो पसतातो थियो, किजोकि अवं हेरताईं तैस चिट्ठी सेइं तुसन दुःख त भोव पन तै थोड़े च़िरेरे लेइ थियो।
9 わが喜ぶは汝らの憂ひしが故にあらず、憂ひて悔改に至りし故なり。汝らは神に從ひて憂ひたれば、我等より聊かも損を受けざりき。
हुनी अवं खुशी आईं पन एल्हेरेलेइ नईं कि तुसन दुःख पुज़ो, बल्के एल्हेरेलेइ कि तैस्से दुखेरे वजाई तुसेईं पापन करां मन फिराव। किजोकि तुश्शो दुःख परमेशरेरे मेर्ज़ी सेइं थियो, कि इश्शे पासेरां तुसन कोई नुकसान न पुज़े।
10 それ神にしたがふ憂は、悔なきの救を得るの悔改を生じ、世の憂は死を生ず。
किजोकि परमेशरेरे भेक्तरो दुःख एरी पसतावो पैदा केरते ज़ैस सेइं मुक्ति मैलतीए, फिरी तैस सेइं पसतानू न पे, पन दुनियारो दुःख हमेशारी मौत पैदा केरते।
11 視よ、汝らが神に從ひて憂ひしことは、如何ばかりの奮勵・辯明・憤激・恐懼・愛慕・熱心・罪を責むる心などを汝らの中に生じたりしかを。汝 等かの事に就きては全く潔きことを表せり。
ते हेरा, इस्से गल्ली सेइं तुसन परमेशरेरे भेक्तरो दुःख भोव, कि तुसन केत्रो जोश, उज़र, सरक, डर, इच्छा, मघन भोनू, ते सज़ा देनेरो खियाल पैदा भोव? तुसेईं सेब्भी तरीके सेइं इन सिद्ध कियूं, कि तुस इस गल्ली मां बेकसूर आथ।
12 されば前に書を汝らに書き贈りしも、不義をなしたる人の爲にあらず、また不義を受けたり人の爲にあらず、我らに對する汝らの奮勵の、神の前にて汝らに顯れん爲なり。
फिरी मीं ज़ैन तुसन जो सेखती सेइं लिखोरू थियूं, तैन न तैसेरे वजाई सेइं लिखू, ज़ैने बेइन्साफी की, ते न तैसेरे वजाई सेइं ज़ैस सेइं बेइन्साफी भोइ, पन एल्हेरेलेइ कि तुश्शी सरगरमी ज़ै इश्शे लेइए, तै परमेशरेरे सामने तुसन पुड़ बांदी भोए।
13 この故に我らは慰安を得たり。慰安を得たる上にテトスの喜悦によりて更に喜べり。そは彼の心なんぢら一同によりて安んぜられたればなり。
एल्हेरेलेइ असन हिम्मत मैल्ली; ते इश्शी इस हिम्मती सेइं साथी तीतुसेरे आनन्द सेइं होरो भी आनन्द भोव किजोकि तैसेरो मन तुश्शे वजाई सेइं हरो भरोए।
14 われ曩に彼の前に汝らに就きて誇りたれど恥づることなし、我らが汝らに語りし事のみな誠實なりし如く、テトスの前に誇りし事もまた誠實となれり。
किजोकि अगर मीं तैसेरे सामने तुश्शे बारे मां किछ घमण्ड हिराव, त छिथोव न, पन ज़ेन्च़रे असेईं तुसन सेइं सब गल्लां सच़-सच़ जोरी थी, तेन्च़रे इश्शू घमण्ड हिरानू तीतुसेरे सामने भी सच़ निस्सू।
15 彼は汝 等みな從順にして畏れ戰き、己を迎へしことを思ひ出して、心を汝らに寄すること増々 深し。
ते ज़ैखन तैस तुश्शो सेब्भी केरू हुक्मन मन्नेबाले भोनू याद एइते; किजोकि तुसेईं थरकते-थरकते तैस सेइं मुलाकात की; तैसेरो प्यार तुश्शे पासेरां होरो भी बद्धतो गाते।
16 われ凡ての事に汝らに就きて心 強きを喜ぶ。
अवं खुश भोताईं, किजोकि तुसन करां मीं हर गल्ली मां भरोसो भोते।

< コリント人への手紙第二 7 >