ペテロの手紙第一 3
1 妻たる者よ、汝らもその夫に服へ。たとひ御言に遵はぬ夫ありとも、汝らの潔く、かつ恭敬しき行状を見て、言によらず妻の行状によりて救に入らん爲なり。
ഹേ യോഷിതഃ, യൂയമപി നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ ഭവത തഥാ സതി യദി കേചിദ് വാക്യേ വിശ്വാസിനോ ന സന്തി തർഹി
2 妻たる者よ、汝らもその夫に服へ。たとひ御言に遵はぬ夫ありとも、汝らの潔く、かつ恭敬しき行状を見て、言によらず妻の行状によりて救に入らん爲なり。
തേ വിനാവാക്യം യോഷിതാമ് ആചാരേണാർഥതസ്തേഷാം പ്രത്യക്ഷേണ യുഷ്മാകം സഭയസതീത്വാചാരേണാക്രഷ്ടും ശക്ഷ്യന്തേ|
3 汝らは髮を辮み、金をかけ、衣服を裝ふごとき表面のものを飾とせず、
അപരം കേശരചനയാ സ്വർണാലങ്കാരധാരണോന പരിച്ഛദപരിധാനേന വാ യുഷ്മാകം വാഹ്യഭൂഷാ ന ഭവതു,
4 心のうちの隱れたる人、すなはち柔和、恬靜なる靈の朽ちぬ物を飾とすべし、是こそは神の前にて價 貴きものなれ。
കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ബഹുമൂല്യക്ഷമാശാന്തിഭാവാക്ഷയരത്നേന യുക്തോ ഗുപ്ത ആന്തരികമാനവ ഏവ|
5 むかし神に望を置きたる潔き女たちも、かくの如くその夫に服ひて己を飾りたり。
യതഃ പൂർവ്വകാലേ യാഃ പവിത്രസ്ത്രിയ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകുർവ്വൻ താ അപി താദൃശീമേവ ഭൂഷാം ധാരയന്ത്യോ നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ അഭവൻ|
6 即ちサラがアブラハムを主と呼びて之に服ひし如し。汝らも善を行ひて何事にも戰き懼れずばサラの子たるなり。
തഥൈവ സാരാ ഇബ്രാഹീമോ വശ്യാ സതീ തം പതിമാഖ്യാതവതീ യൂയഞ്ച യദി സദാചാരിണ്യോ ഭവഥ വ്യാകുലതയാ ച ഭീതാ ന ഭവഥ തർഹി തസ്യാഃ കന്യാ ആധ്വേ|
7 夫たる者よ、汝らその妻を己より弱き器の如くし、知識にしたがひて偕に棲み、生命の恩惠を共に嗣ぐ者として之を貴べ、これ汝らの祈に妨害なからん爲なり。
ഹേ പുരുഷാഃ, യൂയം ജ്ഞാനതോ ദുർബ്ബലതരഭാജനൈരിവ യോഷിദ്ഭിഃ സഹവാസം കുരുത, ഏകസ്യ ജീവനവരസ്യ സഹഭാഗിനീഭ്യതാഭ്യഃ സമാദരം വിതരത ച ന ചേദ് യുഷ്മാകം പ്രാർഥനാനാം ബാധാ ജനിഷ്യതേ|
8 終に言ふ、汝らみな心を同じうし、互に思ひ遣り、兄弟を愛し、憐み、へりくだり、
വിശേഷതോ യൂയം സർവ്വ ഏകമനസഃ പരദുഃഖൈ ർദുഃഖിതാ ഭ്രാതൃപ്രമിണഃ കൃപാവന്തഃ പ്രീതിഭാവാശ്ച ഭവത|
9 惡をもて惡に、謗をもて謗に報ゆることなく、反つて之を祝福せよ。汝らの召されたるは祝福を嗣がん爲なればなり。
അനിഷ്ടസ്യ പരിശോധേനാനിഷ്ടം നിന്ദായാ വാ പരിശോധേന നിന്ദാം ന കുർവ്വന്ത ആശിഷം ദത്ത യതോ യൂയമ് ആശിരധികാരിണോ ഭവിതുമാഹൂതാ ഇതി ജാനീഥ|
10 『生命を愛し、善き日を送らんとする者は、舌を抑へて惡を避け、口唇を抑へて虚僞を語らず、
അപരഞ്ച, ജീവനേ പ്രീയമാണോ യഃ സുദിനാനി ദിദൃക്ഷതേ| പാപാത് ജിഹ്വാം മൃഷാവാക്യാത് സ്വാധരൗ സ നിവർത്തയേത്|
11 惡より遠ざかりて善をおこなひ、平和を求めて之を追ふべし。
സ ത്യജേദ് ദുഷ്ടതാമാർഗം സത്ക്രിയാഞ്ച സമാചരേത്| മൃഗയാണശ്ച ശാന്തിം സ നിത്യമേവാനുധാവതു|
12 それ主の目は義人の上にとどまり、その耳は彼らの祈にかたむく。されど主の御顏は惡をおこなふ者に向ふ』
ലോചനേ പരമേശസ്യോന്മീലിതേ ധാർമ്മികാൻ പ്രതി| പ്രാർഥനായാഃ കൃതേ തേഷാഃ തച്ഛ്രോത്രേ സുഗമേ സദാ| ക്രോധാസ്യഞ്ച പരേശസ്യ കദാചാരിഷു വർത്തതേ|
13 汝 等もし善に熱心ならば、誰か汝らを害はん。
അപരം യദി യൂയമ് ഉത്തമസ്യാനുഗാമിനോ ഭവഥ തർഹി കോ യുഷ്മാൻ ഹിംസിഷ്യതേ?
14 たとひ義のために苦しめらるる事ありとも、汝ら幸福なり『彼 等の威嚇を懼るな、また心を騷がすな』
യദി ച ധർമ്മാർഥം ക്ലിശ്യധ്വം തർഹി ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ| തേഷാമ് ആശങ്കയാ യൂയം ന ബിഭീത ന വിങ്ക്ത വാ|
15 心の中にキリストを主と崇めよ、また汝らの衷にある望の理由を問ふ人には、柔和と畏懼とをもて常に辯明すべき準備をなし、
മനോഭിഃ കിന്തു മന്യധ്വം പവിത്രം പ്രഭുമീശ്വരം| അപരഞ്ച യുഷ്മാകമ് ആന്തരികപ്രത്യാശായാസ്തത്ത്വം യഃ കശ്ചിത് പൃച്ഛതി തസ്മൈ ശാന്തിഭീതിഭ്യാമ് ഉത്തരം ദാതും സദാ സുസജ്ജാ ഭവത|
16 かつ善き良心を保て。これ汝 等のキリストに在りて行ふ善き行状を罵る者の、その謗ることに就きて自ら愧ぢん爲なり。
യേ ച ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ യുഷ്മാകം സദാചാരം ദൂഷയന്തി തേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണാമിവ യുഷ്മാകമ് അപവാദേന യത് ലജ്ജിതാ ഭവേയുസ്തദർഥം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമഃ സംവേദോ ഭവതു|
17 もし善をおこなひて苦難を受くること神の御意ならば、惡を行ひて苦難を受くるに勝るなり。
ഈശ്വരസ്യാഭിമതാദ് യദി യുഷ്മാഭിഃ ക്ലേശഃ സോഢവ്യസ്തർഹി സദാചാരിഭിഃ ക്ലേശസഹനം വരം ന ച കദാചാരിഭിഃ|
18 キリストも汝らを神に近づかせんとて、正しきもの正しからぬ者に代りて、一たび罪のために死に給へり、彼は肉體にて殺され、靈にて生かされ給へるなり。
യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്യ സന്നിധിമ് അസ്മാൻ ആനേതുമ് അധാർമ്മികാണാം വിനിമയേന ധാർമ്മികഃ ഖ്രീഷ്ടോ ഽപ്യേകകൃത്വഃ പാപാനാം ദണ്ഡം ഭുക്തവാൻ, സ ച ശരീരസമ്ബന്ധേ മാരിതഃ കിന്ത്വാത്മനഃ സമ്ബന്ധേ പുന ർജീവിതോ ഽഭവത്|
19 また靈にて往き、獄にある靈に宣傅へたまへり。
തത്സമ്ബന്ധേ ച സ യാത്രാം വിധായ കാരാബദ്ധാനാമ് ആത്മനാം സമീപേ വാക്യം ഘോഷിതവാൻ|
20 これらの靈は、昔ノアの時代に方舟の備へらるるあひだ寛容をもて神の待ち給へるとき、服はざりし者どもなり、その方舟に入り水を經て救はれし者は、僅にしてただ八人なりき。
പുരാ നോഹസ്യ സമയേ യാവത് പോതോ നിരമീയത താവദ് ഈശ്വരസ്യ ദീർഘസഹിഷ്ണുതാ യദാ വ്യലമ്ബത തദാ തേഽനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോഽഭവൻ| തേന പോതോനാൽപേഽർഥാദ് അഷ്ടാവേവ പ്രാണിനസ്തോയമ് ഉത്തീർണാഃ|
21 その水に象れるバプテスマは肉の汚穢を除くにあらず、善き良心の神に對する要求にして、イエス・キリストの復活によりて今なんぢらを救ふ。
തന്നിദർശനഞ്ചാവഗാഹനം (അർഥതഃ ശാരീരികമലിനതായാ യസ്ത്യാഗഃ സ നഹി കിന്ത്വീശ്വരായോത്തമസംവേദസ്യ യാ പ്രതജ്ഞാ സൈവ) യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പുനരുത്ഥാനേനേദാനീമ് അസ്മാൻ ഉത്താരയതി,
22 彼は天に昇りて神の右に在す。御使たち及びもろもろの權威と能力とは彼に服ふなり。
യതഃ സ സ്വർഗം ഗത്വേശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ വിദ്യതേ സ്വർഗീയദൂതാഃ ശാസകാ ബലാനി ച തസ്യ വശീഭൂതാ അഭവൻ|
A Dove is Sent Forth from the Ark
