ヨハネの手紙第一 5
1 凡そイエスをキリストと信ずる者は、神より生れたるなり。おほよそ之を生み給ひし神を愛する者は、神より生れたる者をも愛す。
യീശുരഭിഷിക്തസ്ത്രാതേതി യഃ കശ്ചിദ് വിശ്വാസിതി സ ഈശ്വരാത് ജാതഃ; അപരം യഃ കശ്ചിത് ജനയിതരി പ്രീയതേ സ തസ്മാത് ജാതേ ജനേ ഽപി പ്രീയതേ|
2 我等もし神を愛して、その誡命を行はば、之によりて神の子供を愛することを知る。
വയമ് ഈശ്വരസ്യ സന്താനേഷു പ്രീയാമഹേ തദ് അനേന ജാനീമോ യദ് ഈശ്വരേ പ്രീയാമഹേ തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയാമശ്ച|
3 神の誡命を守るは即ち神を愛するなり、而してその誡命は難からず。
യത ഈശ്വരേ യത് പ്രേമ തത് തദീയാജ്ഞാപാലനേനാസ്മാഭിഃ പ്രകാശയിതവ്യം, തസ്യാജ്ഞാശ്ച കഠോരാ ന ഭവന്തി|
4 おほよそ神より生るる者は世に勝つ、世に勝つ勝利は我らの信仰なり。
യതോ യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരാത് ജാതഃ സ സംസാരം ജയതി കിഞ്ചാസ്മാകം യോ വിശ്വാസഃ സ ഏവാസ്മാകം സംസാരജയിജയഃ|
5 世に勝つものは誰ぞ、イエスを神の子と信ずる者にあらずや。
യീശുരീശ്വരസ്യ പുത്ര ഇതി യോ വിശ്വസിതി തം വിനാ കോഽപരഃ സംസാരം ജയതി?
6 これ水と血とに由りて來り給ひし者、即ちイエス・キリストなり。啻に水のみならず、水と血とをもて來り給ひしなり。
സോഽഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ യീശുസ്തോയരുധിരാഭ്യാമ് ആഗതഃ കേവലം തോയേന നഹി കിന്തു തോയരുധിരാഭ്യാമ്, ആത്മാ ച സാക്ഷീ ഭവതി യത ആത്മാ സത്യതാസ്വരൂപഃ|
7 證する者は御靈なり。御靈は眞理なればなり。
യതോ ഹേതോഃ സ്വർഗേ പിതാ വാദഃ പവിത്ര ആത്മാ ച ത്രയ ഇമേ സാക്ഷിണഃ സന്തി, ത്രയ ഇമേ ചൈകോ ഭവന്തി|
8 證する者は三つ、御靈と水と血となり。この三つ合ひて一つとなる。
തഥാ പൃഥിവ്യാമ് ആത്മാ തോയം രുധിരഞ്ച ത്രീണ്യേതാനി സാക്ഷ്യം ദദാതി തേഷാം ത്രയാണാമ് ഏകത്വം ഭവതി ച|
9 我等もし人の證を受けんには、神の證は更に大なり。神の證はその子につきて證し給ひし是なり。
മാനവാനാം സാക്ഷ്യം യദ്യസ്മാഭി ർഗൃഹ്യതേ തർഹീശ്വരസ്യ സാക്ഷ്യം തസ്മാദപി ശ്രേഷ്ഠം യതഃ സ്വപുത്രമധീശ്വരേണ ദത്തം സാക്ഷ്യമിദം|
10 神の子を信ずる者はその衷にこの證をもち、神を信ぜぬ者は神を僞 者とす。これ神その子につきて證せし證を信ぜぬが故なり。
ഈശ്വരസ്യ പുത്രേ യോ വിശ്വാസിതി സ നിജാന്തരേ തത് സാക്ഷ്യം ധാരയതി; ഈശ്വരേ യോ ന വിശ്വസിതി സ തമ് അനൃതവാദിനം കരോതി യത ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രമധി യത് സാക്ഷ്യം ദത്തവാൻ തസ്മിൻ സ ന വിശ്വസിതി|
തച്ച സാക്ഷ്യമിദം യദ് ഈശ്വരോ ഽസ്മഭ്യമ് അനന്തജീവനം ദത്തവാൻ തച്ച ജീവനം തസ്യ പുത്രേ വിദ്യതേ| (aiōnios g166)
12 御子をもつ者は生命をもち、神の子をもたぬ者は生命をもたず。
യഃ പുത്രം ധാരയതി സ ജീവനം ധാരിയതി, ഈശ്വരസ്യ പുത്രം യോ ന ധാരയതി സ ജീവനം ന ധാരയതി|
ഈശ്വരപുത്രസ്യ നാമ്നി യുഷ്മാൻ പ്രത്യേതാനി മയാ ലിഖിതാനി തസ്യാഭിപ്രായോ ഽയം യദ് യൂയമ് അനന്തജീവനപ്രാപ്താ ഇതി ജാനീയാത തസ്യേശ്വരപുത്രസ്യ നാമ്നി വിശ്വസേത ച| (aiōnios g166)
14 我らが神に向ひて確信する所は是なり、即ち御意にかなふ事を求めば、必ず聽き給ふ。
തസ്യാന്തികേ ഽസ്മാകം യാ പ്രതിഭാ ഭവതി തസ്യാഃ കാരണമിദം യദ് വയം യദി തസ്യാഭിമതം കിമപി തം യാചാമഹേ തർഹി സോ ഽസ്മാകം വാക്യം ശൃണോതി|
15 かく求むるところ、何事にても聽き給ふと知れば、求めし願を得たる事をも知るなり。
സ ചാസ്മാകം യത് കിഞ്ചന യാചനം ശൃണോതീതി യദി ജാനീമസ്തർഹി തസ്മാദ് യാചിതാ വരാ അസ്മാഭിഃ പ്രാപ്യന്തേ തദപി ജാനീമഃ|
16 人もし其の兄弟の死に至らぬ罪を犯すを見ば、神に求むべし。さらば彼に、死に至らぬ罪を犯す人々に生命を與へ給はん。死に至る罪あり、我これに就きて請ふべしと言はず。
കശ്ചിദ് യദി സ്വഭ്രാതരമ് അമൃത്യുജനകം പാപം കുർവ്വന്തം പശ്യതി തർഹി സ പ്രാർഥനാം കരോതു തേനേശ്വരസ്തസ്മൈ ജീവനം ദാസ്യതി, അർഥതോ മൃത്യുജനകം പാപം യേന നാകാരിതസ്മൈ| കിന്തു മൃത്യുജനകമ് ഏകം പാപമ് ആസ്തേ തദധി തേന പ്രാർഥനാ ക്രിയതാമിത്യഹം ന വദാമി|
17 凡ての不義は罪なり、されど死に至らぬ罪あり。
സർവ്വ ഏവാധർമ്മഃ പാപം കിന്തു സർവ്വപാംപ മൃത്യുജനകം നഹി|
18 凡て神より生れたる者の罪を犯さぬことを我らは知る。神より生れ給ひし者、これを守りたまふ故に、惡しきもの觸るる事をせざるなり。
യ ഈശ്വരാത് ജാതഃ സ പാപാചാരം ന കരോതി കിന്ത്വീശ്വരാത് ജാതോ ജനഃ സ്വം രക്ഷതി തസ്മാത് സ പാപാത്മാ തം ന സ്പൃശതീതി വയം ജാനീമഃ|
19 我らは神より出で、全世界は惡しき者に屬するを我らは知る。
വയമ് ഈശ്വരാത് ജാതാഃ കിന്തു കൃത്സ്നഃ സംസാരഃ പാപാത്മനോ വശം ഗതോ ഽസ്തീതി ജാനീമഃ|
അപരമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്ര ആഗതവാൻ വയഞ്ച യയാ തസ്യ സത്യമയസ്യ ജ്ഞാനം പ്രാപ്നുയാമസ്താദൃശീം ധിയമ് അസ്മഭ്യം ദത്തവാൻ ഇതി ജാനീമസ്തസ്മിൻ സത്യമയേ ഽർഥതസ്തസ്യ പുത്രേ യീശുഖ്രീഷ്ടേ തിഷ്ഠാമശ്ച; സ ഏവ സത്യമയ ഈശ്വരോ ഽനന്തജീവനസ്വരൂപശ്ചാസ്തി| (aiōnios g166)
21 若子よ、自ら守りて偶像に遠ざかれ。
ഹേ പ്രിയബാലകാഃ, യൂയം ദേവമൂർത്തിഭ്യഃ സ്വാൻ രക്ഷത| ആമേൻ|
