コリント人への手紙第一 7
1 汝らが我に書きおくりし事に就きては、男の女に觸れぬを善しとす。
Pea ʻi he ngaahi meʻa ko ia naʻa mou tohi ai kiate au: ʻOku lelei ki he tangata ke ʻoua naʻa ala ki ha fefine.
2 然れど淫行を免れんために、男はおのおの其の妻をもち、女はおのおの其の夫を有つべし。
Ka koeʻuhi telia ʻae feʻauaki, ke maʻu ʻe he tangata taki taha hono uaifi ʻoʻona, pea ke maʻu ʻe he fefine taki taha hono husepāniti ʻoʻona.
3 夫はその分を妻に盡し、妻もまた夫に然すべし。
Ke ʻatu ʻe he tangata ʻaia ʻoku totonu ki hono uaifi: pea ke pehē pe ʻe he fefine foki ki hono husepāniti.
4 妻は己が身を支配する權をもたず、之を持つ者は夫なり。斯くのごとく夫も己が身を支配する權を有たず、之を有つ者は妻なり。
ʻOku ʻikai ke pule ʻe he fefine ki hono sino ʻoʻona, ka ko hono husepāniti: pea ʻoku pehē foki ʻae tangata, ʻoku ʻikai ke pule ia ki hono sino ʻoʻona, ka ko hono uaifi.
5 相 共に拒むな、ただ祈に身を委ぬるため合意にて暫く相 別れ、後また偕になるは善し。これ汝らが情の禁じがたきに乘じてサタンの誘ふことなからん爲なり。
ʻOua naʻa mo fefaʻaoʻaki ʻakimoua, ka ʻi [hoʻomo ]felotoʻaki ʻi he ʻaho siʻi, koeʻuhi ke mo tukuange ʻakimoua ki he ʻaukai mo e lotu; pea mo toe fakataha, telia naʻa tauveleʻi ʻakimoua ʻe Sētane ʻi hoʻomo taʻefaʻataʻofi.
6 されど我が斯くいふは命ずるにあらず、許すなり。
ʻOku ou fakahā ʻaia ʻoku ngofua, ka ʻoku ʻikai ko e fekau.
7 わが欲する所は、すべての人の我が如くならん事なり。然れど神より各自おのが賜物を受く、此は此のごとく、彼は彼のごとし。
He ʻoku ʻamusiaange ʻeau kuo tatau mo au ʻae tangata kotoa pē. Ka ʻoku maʻu taki taha kotoa pē ʻene meʻa foaki totonu mei he ʻOtua, ko e taha ki he anga ko eni, mo e taha ki he anga ko ʻena.
8 我は婚姻せぬ者および寡婦に言ふ。もし我が如くにして居らば、彼 等のために善し。
Pea ʻoku ou tala atu ki he kau takape mo e kau fefine kuo mate honau husepāniti, ʻoku lelei kiate kinautolu ʻo kapau te nau nofo pe ʻo hangē ko au.
9 もし自ら制すること能はずば婚姻すべし、婚姻するは胸の燃ゆるよりも勝ればなり。
Pea kapau ʻoku ʻikai te nau faʻa kātaki, tuku ke nau mali: he ʻoku lelei ʻenau mali ʻi heʻenau vela.
10 われ婚姻したる者に命ず（命ずる者は我にあらず、主なり）妻は夫と別るべからず。
Pea ʻoku ou fekau ki he kakai mali, ka ʻoku ʻikai ko au pe, ka ko e ʻEiki, ʻoua naʻa ʻalu ʻae fefine mei hono husepāniti.
11 もし別るる事あらば、嫁がずして居るか、又は夫と和げ。夫もまた妻を去るべからず。
Pea kapau ʻe ʻalu ia, ke nofo pe taʻemali ia, pea ke fakalelei mo hono husepāniti: pea ʻoua naʻa tukuange ʻe he tangata hono uaifi.
12 その外の人に我いふ（主の言ひ給ふにあらず）もし或 兄弟に不 信者なる妻ありて偕に居ることを可しとせば、之を去るな。
Ka ko hono toe ʻoku ou lea ʻeau ki ai, ka ʻoku ʻikai ko e ʻEiki: Kapau ʻoku ai ha kāinga tangata ʻoku maʻu ʻae uaifi taʻetui, pea ʻoku loto lelei ia ke na nonofo, ke ʻoua naʻa ne liʻaki ia.
13 また女に不 信者なる夫ありて偕に居ることを可しとせば、夫を去るな。
Pea ko e fefine ʻoku ne maʻu ʻae husepāniti ʻoku ʻikai tui, pea kapau ʻoku loto lelei ia ke na nonofo, pea ʻoua naʻa ʻalu ia mei ai.
14 そは不 信者なる夫は妻によりて潔くなり、不 信者なる妻は夫によりて潔くなりたればなり。然なくば汝らの子供は潔からず、されど今は潔き者なり。
He ʻoku fakatapui ʻae tangata taʻetui ʻe hono uaifi, pea fakatapui ʻae fefine taʻetui ʻe hono husepāniti: ka ne ʻikai pehē, ʻe taʻemaʻa hoʻomou fānau: ka ko eni ʻoku nau maʻa.
15 不 信者みづから離れ去らば、その離るるに任せよ。斯くのごとき事あらば、兄弟または姉妹、もはや繋がるる所なし。神の汝らを召し給へるは平和を得させん爲なり。
Pea kapau ʻe ʻalu ʻae taʻetui, tuku pe ke ʻalu. ʻOku ʻikai haʻisia ha kāinga tangata, pe ha kāinga fefine, ʻi he ngaahi meʻa pehē; ka kuo ui ʻakitautolu ʻe he ʻOtua ki he anga fakamelino.
16 妻よ、汝いかで夫を救ひ得るや否やを知らん。夫よ、汝いかで妻を救ひ得るや否やを知らん。
He ʻoku ke ʻilo fēfē, ʻe fefine, pe te ke fakamoʻui ho husepāniti pe ʻikai? Pea ʻoku ke ʻilo fēfeeʻi, ʻe tangata, pe te ke fakamoʻui ho uaifi pe ʻikai?
17 唯おのおの主の分ち賜ふところ、神の召し給ふところに循ひて歩むべし。凡ての教會に我が命ずるは斯くのごとし。
Kae hangē ko e tufaki ʻe he ʻOtua ki he tangata taki taha, pea mo e ui ʻe he ʻEiki ʻae tangata kotoa pē, ke ʻalu ai pe ia ʻi ai. Pea ʻoku pehē pe ʻeku fekau ki he ngaahi siasi kotoa pē.
18 割禮ありて召されし者あらんか、その人、割禮を廢つべからず。割禮なくして召されし者あらんか、その人、割禮を受くべからず。
ʻOku ui ha taha, ka ʻoku kamu ia? Pea ʻoua naʻa hoko ko e taʻekamu. ʻOku ui ha taha ʻoku taʻekamu? ʻOua naʻa kamu ia.
19 割禮を受くるも受けぬも數ふるに足らず、ただ貴きは神の誡命を守ることなり。
ʻOku ʻikai ʻaonga ʻae kamu, pea ʻoku ʻikai ʻaonga ʻae taʻekamu, ka ko e fai ʻoe ngaahi fekau ʻae ʻOtua.
20 各人その召されし時の状に止るべし。
Ke taki taha nofo pe ʻi he ʻalunga ko ia ʻaia naʻe ui ai ia.
21 なんぢ奴隷にて召されたるか、之を思ひ煩ふな（もし釋さるることを得ばゆるされよ）
Kuo ui ko e ʻoku ke pōpula? ʻOua naʻa ke tokanga ki ai: pea kapau ʻoku ke mafai ke ke tauʻatāina, ke fai ia.
22 召されて主にある奴隷は、主につける自主の人なり。斯くのごとく自主にして召されたる者は、キリストの奴隷なり。
He ko ia kuo ui ʻe he ʻEiki, ka ko e pōpula ia, ko e tangata tauʻatāina ia ʻoe ʻEiki: pea ʻoku pehē pe foki, ko ia kuo ui ʻoku ʻataʻatā, ko e pōpula ia ʻa Kalaisi.
23 汝らは價をもて買はれたる者なり。人の奴隷となるな。
Kuo fakatauʻakimoutolu ʻaki ʻae totongi: ʻoua naʻa mou tamaioʻeiki ki he tangata.
24 兄弟よ、おのおの召されし時の状に止りて神と偕に居るべし。
ʻE kāinga, ke taki taha nofo ki he ʻOtua, ʻi he ʻalunga ko ia naʻe ui ai ia.
25 處女のことに就きては主の命を受けず、然れど主の憐憫によりて忠實の者となりたれば、我が意見を告ぐべし。
Pea koeʻuhi ko e kau tāupoʻou, ʻoku ʻikai haʻaku fekau ki ai mei he ʻOtua; ka ʻoku ou fakahā atu hoku loto ʻo taau mo e taha kuo ne maʻu ʻae ʻaloʻofa mei he ʻEiki ke fai totonu.
26 われ思ふに、目前の患難のためには、人その在るが隨にて止るぞ善き。
Ko ia ʻoku ou pehē ʻeau, ko e meʻa ʻi he mamahi ni ʻe lelei, [ʻio], ʻe lelei ke nofo pehē ai pe ʻae tangata.
27 なんぢ妻に繋がるる者なるか、釋くことを求むな。妻に繋がれぬ者なるか、妻を求むな。
Kuo nonoʻo koe ki ha uaifi? ʻOua naʻa fie veteki. Kuo ke ʻataʻatā koe mei he uaifi? ʻOua naʻa ke kumi ha uaifi.
28 たとひ妻を娶るとも罪を犯すにはあらず。處女もし嫁ぐとも罪を犯すにあらず。然れどかかる者はその身、苦難に遭はん、我なんぢらを苦難に遭はすに忍びず。
Pea kapau te ke mali, ʻoku ʻikai te ke fai angahala ai; pea kapau ʻe mali ʻe ha tāupoʻou, ʻoku ʻikai angahala ai ia. Ka te nau maʻu ʻekinautolu ʻae mamahi ʻi he sino: ka ʻoku ou ʻofa kiate kimoutolu.
29 兄弟よ、われ之を言はん、時は縮れり。されば此よりのち妻を有てる者は有たぬが如く、
Ka ʻoku ou fakahā eni, ʻe kāinga, ʻoku fuonounou ʻae kuonga: pea ko ia pe, ke fai ʻekinautolu ʻoku mali, ʻo hangē ʻoku ʻikai te nau mali;
30 泣く者は泣かぬが如く、喜ぶ者は喜ばぬが如く、買ふ者は有たぬが如く、
Pea ko kinautolu ʻoku tangi, ʻo hangē ʻoku ʻikai te nau tangi; mo kinautolu ʻoku fiefia, ʻo hangē ʻoku ʻikai te nau fiefia; mo kinautolu ʻoku fakatau, ʻo hangē ʻikai te nau maʻu;
31 世を用ふる者は用ひ盡さぬが如くすべし。此の世の状態は過ぎ往くべければなり。
Mo kinautolu ʻoku ngāueʻaki ʻae māmani, ke ʻoua naʻa ngaohikoviʻi ia: he ko e teunga ʻoe māmani ʻoku ʻalu ia ʻo mole.
32 わが欲する所は汝らが思ひ煩はざらん事なり。婚姻せぬ者は如何にして主を喜ばせんと主のことを慮ぱかり、
Pea ko hoku loto ke ʻoua naʻa mou femioekina ʻi he tokanga. Ko e tangata taʻeʻmali, ʻoku tokanga ia ki he ngaahi meʻa ʻae ʻEiki, pe fēfē ʻene fakafiemālieʻi ʻae ʻEiki:
33 婚姻せし者は如何にして妻を喜ばせんと、世のことを慮ぱかりて心を分つなり。
Ka ko e tangata ʻoku mali ʻoku tokanga ia ki he ngaahi meʻa ʻo māmani, pe fēfē ʻene fakafiemālieʻi hono uaifi.
34 婚姻せぬ女と處女とは身も靈も潔くならんために主のことを慮ぱかり、婚姻せし者は如何にしてその夫を喜ばせんと世のことを慮ぱかるなり。
ʻOku fai kehekehe ʻae fefine mali mo e tāupoʻou: ko e fefine taʻemali, ʻoku tokanga ia ki he ngaahi meʻa ʻae ʻEiki, koeʻuhi ke māʻoniʻoni ia ʻi he sino mo e laumālie; ka ko ia ʻoku mali, ʻoku tokanga ia ki he ngaahi meʻa ʻo māmani, pe fēfē ʻene fakafiemālieʻi hono husepāniti.
35 わが之を言ふは汝らを益せん爲にして、汝らに絆を置かんとするにあらず、寧ろ汝らを宣しきに適はせ、餘念なく只管、主に事へしめんとてなり。
Pea ʻoku ou lea ʻaki eni ke ʻaonga kiate kimoutolu; ka ʻoku ʻikai ko ʻeku lafo ʻae hele kiate kimoutolu, ka ko ia ʻoku matamatalelei, pea koeʻuhi ke mou faʻa tokanga ki he ʻEiki ʻi he taʻefetōhoaki.
36 人もし處女たる己が娘に對すること宣しきに適はずと思ひ、年の頃もまた過ぎんとし、かつ然せざるを得ずば、心のままに行ふべし。これ罪を犯すにあらず、婚姻せさすべし。
Pea kapau ʻoku mahalo ʻe ha taha ʻoku ne fai taʻengali ki hono [ʻofefine ]tāupoʻou, kapau kuo lahi lelei ia, pea ʻoku ʻaonga ke pehē, ke fai pe ʻaia ʻoku ne loto ki ai, ʻoku ʻikai angahala ia: tuku ke na mali.
37 されど人もし其の心を堅くし、止むを得ざる事もなく、又おのが心の隨になすを得て、その娘を留め置かんと心のうちに定めたらば、然するは善きなり。
Ka ko ia ʻoku tuʻumaʻu hono loto, pea ʻikai hano ʻaonga, ka ʻoku ne faʻa puleʻi hono loto ʻoʻona, pea kuo pau pe hono loto ke ne taʻofi hono [ʻofefine ]tāupoʻou, ʻoku fai lelei ia.
38 されば其の娘を嫁がする者の行爲は善し。されど之を嫁がせぬ者の行爲は更に善し。
Pea ko ia ʻoku ne foaki ia ke mali, ʻoku fai lelei ia; ka ko ia ʻoku ʻikai te ne foaki ia ke mali, ʻoku fai lelei lahi hake.
39 妻は夫の生ける間は繋がるるなり。然れど夫もし死なば、欲するままに嫁ぐ自由を得べし、また主にある者にのみ適くべし。
Kuo nonoʻo ʻae fefine ʻaki ʻae fono ʻi he lolotonga ʻoku moʻui hono husepāniti; pea kapau kuo mate hono husepāniti, ʻoku ʻataʻatā ia ke mali kiate ia ʻoku ne loto ki ai; kae ʻi he ʻEiki pe.
40 然れど我が意見にては、その儘に止らば殊に幸福なり。我もまた神の御靈に感じたりと思ふ。
Ka ko hoku loto, ʻe fiemālie lahi ia ʻo kapau ʻe nofo pe: pea ʻoku ou pehē, ʻoku ʻiate au foki ʻae Laumālie ʻoe ʻOtua.
