コリント人への手紙第一 7
1 汝らが我に書きおくりし事に就きては、男の女に觸れぬを善しとす。
அபரஞ்ச யுஷ்மாபி⁴ ர்மாம்’ ப்ரதி யத் பத்ரமலேகி² தஸ்யோத்தரமேதத், யோஷிதோ(அ)ஸ்பர்ஸ²நம்’ மநுஜஸ்ய வரம்’;
2 然れど淫行を免れんために、男はおのおの其の妻をもち、女はおのおの其の夫を有つべし。
கிந்து வ்யபி⁴சாரப⁴யாத்³ ஏகைகஸ்ய பும்’ஸ: ஸ்வகீயபா⁴ர்ய்யா ப⁴வது தத்³வத்³ ஏகைகஸ்யா யோஷிதோ (அ)பி ஸ்வகீயப⁴ர்த்தா ப⁴வது|
3 夫はその分を妻に盡し、妻もまた夫に然すべし。
பா⁴ர்ய்யாயை ப⁴ர்த்ரா யத்³யத்³ விதரணீயம்’ தத்³ விதீர்ய்யதாம்’ தத்³வத்³ ப⁴ர்த்ரே(அ)பி பா⁴ர்ய்யயா விதரணீயம்’ விதீர்ய்யதாம்’|
4 妻は己が身を支配する權をもたず、之を持つ者は夫なり。斯くのごとく夫も己が身を支配する權を有たず、之を有つ者は妻なり。
பா⁴ர்ய்யாயா: ஸ்வதே³ஹே ஸ்வத்வம்’ நாஸ்தி ப⁴ர்த்துரேவ, தத்³வத்³ ப⁴ர்த்துரபி ஸ்வதே³ஹே ஸ்வத்வம்’ நாஸ்தி பா⁴ர்ய்யாயா ஏவ|
5 相 共に拒むな、ただ祈に身を委ぬるため合意にて暫く相 別れ、後また偕になるは善し。これ汝らが情の禁じがたきに乘じてサタンの誘ふことなからん爲なり。
உபோஷணப்ரார்த²நயோ: ஸேவநார்த²ம் ஏகமந்த்ரணாநாம்’ யுஷ்மாகம்’ கியத்காலம்’ யாவத்³ யா ப்ரு’த²க்ஸ்தி²தி ர்ப⁴வதி தத³ந்யோ விச்சே²தோ³ யுஷ்மந்மத்⁴யே ந ப⁴வது, தத: பரம் இந்த்³ரியாணாம் அதை⁴ர்ய்யாத் ஸ²யதாந் யத்³ யுஷ்மாந் பரீக்ஷாம்’ ந நயேத் தத³ர்த²ம்’ புநரேகத்ர மிலத|
6 されど我が斯くいふは命ずるにあらず、許すなり。
ஏதத்³ ஆதே³ஸ²தோ நஹி கிந்த்வநுஜ்ஞாத ஏவ மயா கத்²யதே,
7 わが欲する所は、すべての人の我が如くならん事なり。然れど神より各自おのが賜物を受く、此は此のごとく、彼は彼のごとし。
யதோ மமாவஸ்தே²வ ஸர்வ்வமாநவாநாமவஸ்தா² ப⁴வத்விதி மம வாஞ்சா² கிந்த்வீஸ்²வராத்³ ஏகேநைகோ வரோ(அ)ந்யேந சாந்யோ வர இத்த²மேகைகேந ஸ்வகீயவரோ லப்³த⁴: |
8 我は婚姻せぬ者および寡婦に言ふ。もし我が如くにして居らば、彼 等のために善し。
அபரம் அக்ரு’தவிவாஹாந் வித⁴வாஸ்²ச ப்ரதி மமைதந்நிவேத³நம்’ மமேவ தேஷாமவஸ்தி²தி ர்ப⁴த்³ரா;
9 もし自ら制すること能はずば婚姻すべし、婚姻するは胸の燃ゆるよりも勝ればなり。
கிஞ்ச யதி³ தைரிந்த்³ரியாணி நியந்தும்’ ந ஸ²க்யந்தே தர்ஹி விவாஹ: க்ரியதாம்’ யத: காமத³ஹநாத்³ வ்யூட⁴த்வம்’ ப⁴த்³ரம்’|
10 われ婚姻したる者に命ず（命ずる者は我にあらず、主なり）妻は夫と別るべからず。
யே ச க்ரு’தவிவாஹாஸ்தே மயா நஹி ப்ரபு⁴நைவைதத்³ ஆஜ்ஞாப்யந்தே|
11 もし別るる事あらば、嫁がずして居るか、又は夫と和げ。夫もまた妻を去るべからず。
பா⁴ர்ய்யா ப⁴ர்த்த்ரு’த: ப்ரு’த²க் ந ப⁴வது| யதி³ வா ப்ரு’த²க்³பூ⁴தா ஸ்யாத் தர்ஹி நிர்விவாஹா திஷ்ட²து ஸ்வீயபதிநா வா ஸந்த³தா⁴து ப⁴ர்த்தாபி பா⁴ர்ய்யாம்’ ந த்யஜது|
12 その外の人に我いふ（主の言ひ給ふにあらず）もし或 兄弟に不 信者なる妻ありて偕に居ることを可しとせば、之を去るな。
இதராந் ஜநாந் ப்ரதி ப்ரபு⁴ ர்ந ப்³ரவீதி கிந்த்வஹம்’ ப்³ரவீமி; கஸ்யசித்³ ப்⁴ராதுர்யோஷித்³ அவிஸ்²வாஸிநீ ஸத்யபி யதி³ தேந ஸஹவாஸே துஷ்யதி தர்ஹி ஸா தேந ந த்யஜ்யதாம்’|
13 また女に不 信者なる夫ありて偕に居ることを可しとせば、夫を去るな。
தத்³வத் கஸ்யாஸ்²சித்³ யோஷித: பதிரவிஸ்²வாஸீ ஸந்நபி யதி³ தயா ஸஹவாஸே துஷ்யதி தர்ஹி ஸ தயா ந த்யஜ்யதாம்’|
14 そは不 信者なる夫は妻によりて潔くなり、不 信者なる妻は夫によりて潔くなりたればなり。然なくば汝らの子供は潔からず、されど今は潔き者なり。
யதோ(அ)விஸ்²வாஸீ ப⁴ர்த்தா பா⁴ர்ய்யயா பவித்ரீபூ⁴த: , தத்³வத³விஸ்²வாஸிநீ பா⁴ர்ய்யா ப⁴ர்த்ரா பவித்ரீபூ⁴தா; நோசேத்³ யுஷ்மாகமபத்யாந்யஸு²சீந்யப⁴விஷ்யந் கிந்த்வது⁴நா தாநி பவித்ராணி ஸந்தி|
15 不 信者みづから離れ去らば、その離るるに任せよ。斯くのごとき事あらば、兄弟または姉妹、もはや繋がるる所なし。神の汝らを召し給へるは平和を得させん爲なり。
அவிஸ்²வாஸீ ஜநோ யதி³ வா ப்ரு’த²க்³ ப⁴வதி தர்ஹி ப்ரு’த²க்³ ப⁴வது; ஏதேந ப்⁴ராதா ப⁴கி³நீ வா ந நிப³த்⁴யதே ததா²பி வயமீஸ்²வரேண ஸா²ந்தயே ஸமாஹூதா: |
16 妻よ、汝いかで夫を救ひ得るや否やを知らん。夫よ、汝いかで妻を救ひ得るや否やを知らん。
ஹே நாரி தவ ப⁴ர்த்து: பரித்ராணம்’ த்வத்தோ ப⁴விஷ்யதி ந வேதி த்வயா கிம்’ ஜ்ஞாயதே? ஹே நர தவ ஜாயாயா: பரித்ராணம்’ த்வத்தே ப⁴விஷ்யதி ந வேதி த்வயா கிம்’ ஜ்ஞாயதே?
17 唯おのおの主の分ち賜ふところ、神の召し給ふところに循ひて歩むべし。凡ての教會に我が命ずるは斯くのごとし。
ஏகைகோ ஜந: பரமேஸ்²வரால்லப்³த⁴ம்’ யத்³ ப⁴ஜதே யஸ்யாஞ்சாவஸ்தா²யாம் ஈஸ்²வரேணாஹ்வாயி தத³நுஸாரேணைவாசரது தத³ஹம்’ ஸர்வ்வஸமாஜஸ்தா²ந் ஆதி³ஸா²மி|
18 割禮ありて召されし者あらんか、その人、割禮を廢つべからず。割禮なくして召されし者あらんか、その人、割禮を受くべからず。
சி²ந்நத்வக்³ ப்⁴ரு’த்வா ய ஆஹூத: ஸ ப்ரக்ரு’ஷ்டத்வக் ந ப⁴வது, தத்³வத்³ அசி²ந்நத்வக்³ பூ⁴த்வா ய ஆஹூத: ஸ சி²ந்நத்வக் ந ப⁴வது|
19 割禮を受くるも受けぬも數ふるに足らず、ただ貴きは神の誡命を守ることなり。
த்வக்சே²த³: ஸாரோ நஹி தத்³வத³த்வக்சே²தோ³(அ)பி ஸாரோ நஹி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞாநாம்’ பாலநமேவ|
20 各人その召されし時の状に止るべし。
யோ ஜநோ யஸ்யாமவஸ்தா²யாமாஹ்வாயி ஸ தஸ்யாமேவாவதிஷ்ட²தாம்’|
21 なんぢ奴隷にて召されたるか、之を思ひ煩ふな（もし釋さるることを得ばゆるされよ）
தா³ஸ: ஸந் த்வம்’ கிமாஹூதோ(அ)ஸி? தந்மா சிந்தய, ததா²ச யதி³ ஸ்வதந்த்ரோ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நுயாஸ்தர்ஹி ததே³வ வ்ரு’ணு|
22 召されて主にある奴隷は、主につける自主の人なり。斯くのごとく自主にして召されたる者は、キリストの奴隷なり。
யத: ப்ரபு⁴நாஹூதோ யோ தா³ஸ: ஸ ப்ரபோ⁴ ர்மோசிதஜந: | தத்³வத்³ தேநாஹூத: ஸ்வதந்த்ரோ ஜநோ(அ)பி க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³ஸ ஏவ|
23 汝らは價をもて買はれたる者なり。人の奴隷となるな。
யூயம்’ மூல்யேந க்ரீதா அதோ ஹேதோ ர்மாநவாநாம்’ தா³ஸா மா ப⁴வத|
24 兄弟よ、おのおの召されし時の状に止りて神と偕に居るべし。
ஹே ப்⁴ராதரோ யஸ்யாமவஸ்தா²யாம்’ யஸ்யாஹ்வாநமப⁴வத் தயா ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் திஷ்ட²து|
25 處女のことに就きては主の命を受けず、然れど主の憐憫によりて忠實の者となりたれば、我が意見を告ぐべし。
அபரம் அக்ரு’தவிவாஹாந் ஜநாந் ப்ரதி ப்ரபோ⁴: கோ(அ)ப்யாதே³ஸோ² மயா ந லப்³த⁴: கிந்து ப்ரபோ⁴ரநுகம்பயா விஸ்²வாஸ்யோ பூ⁴தோ(அ)ஹம்’ யத்³ ப⁴த்³ரம்’ மந்யே தத்³ வதா³மி|
26 われ思ふに、目前の患難のためには、人その在るが隨にて止るぞ善き。
வர்த்தமாநாத் க்லேஸ²ஸமயாத் மநுஷ்யஸ்யாநூட⁴த்வம்’ ப⁴த்³ரமிதி மயா பு³த்⁴யதே|
27 なんぢ妻に繋がるる者なるか、釋くことを求むな。妻に繋がれぬ者なるか、妻を求むな。
த்வம்’ கிம்’ யோஷிதி நிப³த்³தோ⁴(அ)ஸி தர்ஹி மோசநம்’ ப்ராப்தும்’ மா யதஸ்வ| கிம்’ வா யோஷிதோ முக்தோ(அ)ஸி? தர்ஹி ஜாயாம்’ மா க³வேஷய|
28 たとひ妻を娶るとも罪を犯すにはあらず。處女もし嫁ぐとも罪を犯すにあらず。然れどかかる者はその身、苦難に遭はん、我なんぢらを苦難に遭はすに忍びず。
விவாஹம்’ குர்வ்வதா த்வயா கிமபி நாபாராத்⁴யதே தத்³வத்³ வ்யூஹ்யமாநயா யுவத்யாபி கிமபி நாபராத்⁴யதே ததா²ச தாத்³ரு’ஸௌ² த்³வௌ ஜநௌ ஸா²ரீரிகம்’ க்லேஸ²ம்’ லப்ஸ்யேதே கிந்து யுஷ்மாந் ப்ரதி மம கருணா வித்³யதே|
29 兄弟よ、われ之を言はん、時は縮れり。されば此よりのち妻を有てる者は有たぬが如く、
ஹே ப்⁴ராதரோ(அ)ஹமித³ம்’ ப்³ரவீமி, இத: பரம்’ ஸமயோ(அ)தீவ ஸம்’க்ஷிப்த: ,
30 泣く者は泣かぬが如く、喜ぶ者は喜ばぬが如く、買ふ者は有たぬが如く、
அத: க்ரு’ததா³ரைரக்ரு’ததா³ரைரிவ ருத³த்³பி⁴ஸ்²சாருத³த்³பி⁴ரிவ ஸாநந்தை³ஸ்²ச நிராநந்தை³ரிவ க்ரேத்ரு’பி⁴ஸ்²சாபா⁴கி³பி⁴ரிவாசரிதவ்யம்’
31 世を用ふる者は用ひ盡さぬが如くすべし。此の世の状態は過ぎ往くべければなり。
யே ச ஸம்’ஸாரே சரந்தி தை ர்நாதிசரிதவ்யம்’ யத இஹலேகஸ்ய கௌதுகோ விசலதி|
32 わが欲する所は汝らが思ひ煩はざらん事なり。婚姻せぬ者は如何にして主を喜ばせんと主のことを慮ぱかり、
கிந்து யூயம்’ யந்நிஸ்²சிந்தா ப⁴வேதேதி மம வாஞ்சா²| அக்ரு’தவிவாஹோ ஜநோ யதா² ப்ரபு⁴ம்’ பரிதோஷயேத் ததா² ப்ரபு⁴ம்’ சிந்தயதி,
33 婚姻せし者は如何にして妻を喜ばせんと、世のことを慮ぱかりて心を分つなり。
கிந்து க்ரு’தவிவாஹோ ஜநோ யதா² பா⁴ர்ய்யாம்’ பரிதோஷயேத் ததா² ஸம்’ஸாரம்’ சிந்தயதி|
34 婚姻せぬ女と處女とは身も靈も潔くならんために主のことを慮ぱかり、婚姻せし者は如何にしてその夫を喜ばせんと世のことを慮ぱかるなり。
தத்³வத்³ ஊட⁴யோஷிதோ (அ)நூடா⁴ விஸி²ஷ்யதே| யாநூடா⁴ ஸா யதா² காயமநஸோ: பவித்ரா ப⁴வேத் ததா² ப்ரபு⁴ம்’ சிந்தயதி யா சோடா⁴ ஸா யதா² ப⁴ர்த்தாரம்’ பரிதோஷயேத் ததா² ஸம்’ஸாரம்’ சிந்தயதி|
35 わが之を言ふは汝らを益せん爲にして、汝らに絆を置かんとするにあらず、寧ろ汝らを宣しきに適はせ、餘念なく只管、主に事へしめんとてなり。
அஹம்’ யத்³ யுஷ்மாந் ம்ரு’க³ப³ந்தி⁴ந்யா பரிக்ஷிபேயம்’ தத³ர்த²ம்’ நஹி கிந்து யூயம்’ யத³நிந்தி³தா பூ⁴த்வா ப்ரபோ⁴: ஸேவநே(அ)பா³த⁴ம் ஆஸக்தா ப⁴வேத தத³ர்த²மேதாநி ஸர்வ்வாணி யுஷ்மாகம்’ ஹிதாய மயா கத்²யந்தே|
36 人もし處女たる己が娘に對すること宣しきに適はずと思ひ、年の頃もまた過ぎんとし、かつ然せざるを得ずば、心のままに行ふべし。これ罪を犯すにあらず、婚姻せさすべし。
கஸ்யசித் கந்யாயாம்’ யௌவநப்ராப்தாயாம்’ யதி³ ஸ தஸ்யா அநூட⁴த்வம்’ நிந்த³நீயம்’ விவாஹஸ்²ச ஸாத⁴யிதவ்ய இதி மந்யதே தர்ஹி யதா²பி⁴லாஷம்’ கரோது, ஏதேந கிமபி நாபராத்ஸ்யதி விவாஹ: க்ரியதாம்’|
37 されど人もし其の心を堅くし、止むを得ざる事もなく、又おのが心の隨になすを得て、その娘を留め置かんと心のうちに定めたらば、然するは善きなり。
கிந்து து³: கே²நாக்லிஷ்ட: கஸ்²சித் பிதா யதி³ ஸ்தி²ரமநோக³த: ஸ்வமநோ(அ)பி⁴லாஷஸாத⁴நே ஸமர்த²ஸ்²ச ஸ்யாத் மம கந்யா மயா ரக்ஷிதவ்யேதி மநஸி நிஸ்²சிநோதி ச தர்ஹி ஸ ப⁴த்³ரம்’ கர்ம்ம கரோதி|
38 されば其の娘を嫁がする者の行爲は善し。されど之を嫁がせぬ者の行爲は更に善し。
அதோ யோ விவாஹம்’ கரோதி ஸ ப⁴த்³ரம்’ கர்ம்ம கரோதி யஸ்²ச விவாஹம்’ ந கரோதி ஸ ப⁴த்³ரதரம்’ கர்ம்ம கரோதி|
39 妻は夫の生ける間は繋がるるなり。然れど夫もし死なば、欲するままに嫁ぐ自由を得べし、また主にある者にのみ適くべし。
யாவத்காலம்’ பதி ர்ஜீவதி தாவத்³ பா⁴ர்ய்யா வ்யவஸ்த²யா நிப³த்³தா⁴ திஷ்ட²தி கிந்து பத்யௌ மஹாநித்³ராம்’ க³தே ஸா முக்தீபூ⁴ய யமபி⁴லஷதி தேந ஸஹ தஸ்யா விவாஹோ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்த்வேதத் கேவலம்’ ப்ரபு⁴ப⁴க்தாநாம்’ மத்⁴யே|
40 然れど我が意見にては、その儘に止らば殊に幸福なり。我もまた神の御靈に感じたりと思ふ。
ததா²ச ஸா யதி³ நிஷ்பதிகா திஷ்ட²தி தர்ஹி தஸ்யா: க்ஷேமம்’ ப⁴விஷ்யதீதி மம பா⁴வ: | அபரம் ஈஸ்²வரஸ்யாத்மா மமாப்யந்த ர்வித்³யத இதி மயா பு³த்⁴யதே|
