コリント人への手紙第一 7
1 汝らが我に書きおくりし事に就きては、男の女に觸れぬを善しとす。
അപരഞ്ച യുഷ്മാഭി ർമാം പ്രതി യത് പത്രമലേഖി തസ്യോത്തരമേതത്, യോഷിതോഽസ്പർശനം മനുജസ്യ വരം;
2 然れど淫行を免れんために、男はおのおの其の妻をもち、女はおのおの其の夫を有つべし。
കിന്തു വ്യഭിചാരഭയാദ് ഏകൈകസ്യ പുംസഃ സ്വകീയഭാര്യ്യാ ഭവതു തദ്വദ് ഏകൈകസ്യാ യോഷിതോ ഽപി സ്വകീയഭർത്താ ഭവതു|
3 夫はその分を妻に盡し、妻もまた夫に然すべし。
ഭാര്യ്യായൈ ഭർത്രാ യദ്യദ് വിതരണീയം തദ് വിതീര്യ്യതാം തദ്വദ് ഭർത്രേഽപി ഭാര്യ്യയാ വിതരണീയം വിതീര്യ്യതാം|
4 妻は己が身を支配する權をもたず、之を持つ者は夫なり。斯くのごとく夫も己が身を支配する權を有たず、之を有つ者は妻なり。
ഭാര്യ്യായാഃ സ്വദേഹേ സ്വത്വം നാസ്തി ഭർത്തുരേവ, തദ്വദ് ഭർത്തുരപി സ്വദേഹേ സ്വത്വം നാസ്തി ഭാര്യ്യായാ ഏവ|
5 相 共に拒むな、ただ祈に身を委ぬるため合意にて暫く相 別れ、後また偕になるは善し。これ汝らが情の禁じがたきに乘じてサタンの誘ふことなからん爲なり。
ഉപോഷണപ്രാർഥനയോഃ സേവനാർഥമ് ഏകമന്ത്രണാനാം യുഷ്മാകം കിയത്കാലം യാവദ് യാ പൃഥക്സ്ഥിതി ർഭവതി തദന്യോ വിച്ഛേദോ യുഷ്മന്മധ്യേ ന ഭവതു, തതഃ പരമ് ഇന്ദ്രിയാണാമ് അധൈര്യ്യാത് ശയതാൻ യദ് യുഷ്മാൻ പരീക്ഷാം ന നയേത് തദർഥം പുനരേകത്ര മിലത|
6 されど我が斯くいふは命ずるにあらず、許すなり。
ഏതദ് ആദേശതോ നഹി കിന്ത്വനുജ്ഞാത ഏവ മയാ കഥ്യതേ,
7 わが欲する所は、すべての人の我が如くならん事なり。然れど神より各自おのが賜物を受く、此は此のごとく、彼は彼のごとし。
യതോ മമാവസ്ഥേവ സർവ്വമാനവാനാമവസ്ഥാ ഭവത്വിതി മമ വാഞ്ഛാ കിന്ത്വീശ്വരാദ് ഏകേനൈകോ വരോഽന്യേന ചാന്യോ വര ഇത്ഥമേകൈകേന സ്വകീയവരോ ലബ്ധഃ|
8 我は婚姻せぬ者および寡婦に言ふ。もし我が如くにして居らば、彼 等のために善し。
അപരമ് അകൃതവിവാഹാൻ വിധവാശ്ച പ്രതി മമൈതന്നിവേദനം മമേവ തേഷാമവസ്ഥിതി ർഭദ്രാ;
9 もし自ら制すること能はずば婚姻すべし、婚姻するは胸の燃ゆるよりも勝ればなり。
കിഞ്ച യദി തൈരിന്ദ്രിയാണി നിയന്തും ന ശക്യന്തേ തർഹി വിവാഹഃ ക്രിയതാം യതഃ കാമദഹനാദ് വ്യൂഢത്വം ഭദ്രം|
10 われ婚姻したる者に命ず（命ずる者は我にあらず、主なり）妻は夫と別るべからず。
യേ ച കൃതവിവാഹാസ്തേ മയാ നഹി പ്രഭുനൈവൈതദ് ആജ്ഞാപ്യന്തേ|
11 もし別るる事あらば、嫁がずして居るか、又は夫と和げ。夫もまた妻を去るべからず。
ഭാര്യ്യാ ഭർത്തൃതഃ പൃഥക് ന ഭവതു| യദി വാ പൃഥഗ്ഭൂതാ സ്യാത് തർഹി നിർവിവാഹാ തിഷ്ഠതു സ്വീയപതിനാ വാ സന്ദധാതു ഭർത്താപി ഭാര്യ്യാം ന ത്യജതു|
12 その外の人に我いふ（主の言ひ給ふにあらず）もし或 兄弟に不 信者なる妻ありて偕に居ることを可しとせば、之を去るな。
ഇതരാൻ ജനാൻ പ്രതി പ്രഭു ർന ബ്രവീതി കിന്ത്വഹം ബ്രവീമി; കസ്യചിദ് ഭ്രാതുര്യോഷിദ് അവിശ്വാസിനീ സത്യപി യദി തേന സഹവാസേ തുഷ്യതി തർഹി സാ തേന ന ത്യജ്യതാം|
13 また女に不 信者なる夫ありて偕に居ることを可しとせば、夫を去るな。
തദ്വത് കസ്യാശ്ചിദ് യോഷിതഃ പതിരവിശ്വാസീ സന്നപി യദി തയാ സഹവാസേ തുഷ്യതി തർഹി സ തയാ ന ത്യജ്യതാം|
14 そは不 信者なる夫は妻によりて潔くなり、不 信者なる妻は夫によりて潔くなりたればなり。然なくば汝らの子供は潔からず、されど今は潔き者なり。
യതോഽവിശ്വാസീ ഭർത്താ ഭാര്യ്യയാ പവിത്രീഭൂതഃ, തദ്വദവിശ്വാസിനീ ഭാര്യ്യാ ഭർത്രാ പവിത്രീഭൂതാ; നോചേദ് യുഷ്മാകമപത്യാന്യശുചീന്യഭവിഷ്യൻ കിന്ത്വധുനാ താനി പവിത്രാണി സന്തി|
15 不 信者みづから離れ去らば、その離るるに任せよ。斯くのごとき事あらば、兄弟または姉妹、もはや繋がるる所なし。神の汝らを召し給へるは平和を得させん爲なり。
അവിശ്വാസീ ജനോ യദി വാ പൃഥഗ് ഭവതി തർഹി പൃഥഗ് ഭവതു; ഏതേന ഭ്രാതാ ഭഗിനീ വാ ന നിബധ്യതേ തഥാപി വയമീശ്വരേണ ശാന്തയേ സമാഹൂതാഃ|
16 妻よ、汝いかで夫を救ひ得るや否やを知らん。夫よ、汝いかで妻を救ひ得るや否やを知らん。
ഹേ നാരി തവ ഭർത്തുഃ പരിത്രാണം ത്വത്തോ ഭവിഷ്യതി ന വേതി ത്വയാ കിം ജ്ഞായതേ? ഹേ നര തവ ജായായാഃ പരിത്രാണം ത്വത്തേ ഭവിഷ്യതി ന വേതി ത്വയാ കിം ജ്ഞായതേ?
17 唯おのおの主の分ち賜ふところ、神の召し給ふところに循ひて歩むべし。凡ての教會に我が命ずるは斯くのごとし。
ഏകൈകോ ജനഃ പരമേശ്വരാല്ലബ്ധം യദ് ഭജതേ യസ്യാഞ്ചാവസ്ഥായാമ് ഈശ്വരേണാഹ്വായി തദനുസാരേണൈവാചരതു തദഹം സർവ്വസമാജസ്ഥാൻ ആദിശാമി|
18 割禮ありて召されし者あらんか、その人、割禮を廢つべからず。割禮なくして召されし者あらんか、その人、割禮を受くべからず。
ഛിന്നത്വഗ് ഭൃത്വാ യ ആഹൂതഃ സ പ്രകൃഷ്ടത്വക് ന ഭവതു, തദ്വദ് അഛിന്നത്വഗ് ഭൂത്വാ യ ആഹൂതഃ സ ഛിന്നത്വക് ന ഭവതു|
19 割禮を受くるも受けぬも數ふるに足らず、ただ貴きは神の誡命を守ることなり。
ത്വക്ഛേദഃ സാരോ നഹി തദ്വദത്വക്ഛേദോഽപി സാരോ നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യാജ്ഞാനാം പാലനമേവ|
20 各人その召されし時の状に止るべし。
യോ ജനോ യസ്യാമവസ്ഥായാമാഹ്വായി സ തസ്യാമേവാവതിഷ്ഠതാം|
21 なんぢ奴隷にて召されたるか、之を思ひ煩ふな（もし釋さるることを得ばゆるされよ）
ദാസഃ സൻ ത്വം കിമാഹൂതോഽസി? തന്മാ ചിന്തയ, തഥാച യദി സ്വതന്ത്രോ ഭവിതും ശക്നുയാസ്തർഹി തദേവ വൃണു|
22 召されて主にある奴隷は、主につける自主の人なり。斯くのごとく自主にして召されたる者は、キリストの奴隷なり。
യതഃ പ്രഭുനാഹൂതോ യോ ദാസഃ സ പ്രഭോ ർമോചിതജനഃ| തദ്വദ് തേനാഹൂതഃ സ്വതന്ത്രോ ജനോഽപി ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസ ഏവ|
23 汝らは價をもて買はれたる者なり。人の奴隷となるな。
യൂയം മൂല്യേന ക്രീതാ അതോ ഹേതോ ർമാനവാനാം ദാസാ മാ ഭവത|
24 兄弟よ、おのおの召されし時の状に止りて神と偕に居るべし。
ഹേ ഭ്രാതരോ യസ്യാമവസ്ഥായാം യസ്യാഹ്വാനമഭവത് തയാ സ ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് തിഷ്ഠതു|
25 處女のことに就きては主の命を受けず、然れど主の憐憫によりて忠實の者となりたれば、我が意見を告ぐべし。
അപരമ് അകൃതവിവാഹാൻ ജനാൻ പ്രതി പ്രഭോഃ കോഽപ്യാദേശോ മയാ ന ലബ്ധഃ കിന്തു പ്രഭോരനുകമ്പയാ വിശ്വാസ്യോ ഭൂതോഽഹം യദ് ഭദ്രം മന്യേ തദ് വദാമി|
26 われ思ふに、目前の患難のためには、人その在るが隨にて止るぞ善き。
വർത്തമാനാത് ക്ലേശസമയാത് മനുഷ്യസ്യാനൂഢത്വം ഭദ്രമിതി മയാ ബുധ്യതേ|
27 なんぢ妻に繋がるる者なるか、釋くことを求むな。妻に繋がれぬ者なるか、妻を求むな。
ത്വം കിം യോഷിതി നിബദ്ധോഽസി തർഹി മോചനം പ്രാപ്തും മാ യതസ്വ| കിം വാ യോഷിതോ മുക്തോഽസി? തർഹി ജായാം മാ ഗവേഷയ|
28 たとひ妻を娶るとも罪を犯すにはあらず。處女もし嫁ぐとも罪を犯すにあらず。然れどかかる者はその身、苦難に遭はん、我なんぢらを苦難に遭はすに忍びず。
വിവാഹം കുർവ്വതാ ത്വയാ കിമപി നാപാരാധ്യതേ തദ്വദ് വ്യൂഹ്യമാനയാ യുവത്യാപി കിമപി നാപരാധ്യതേ തഥാച താദൃശൗ ദ്വൗ ജനൗ ശാരീരികം ക്ലേശം ലപ്സ്യേതേ കിന്തു യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ കരുണാ വിദ്യതേ|
29 兄弟よ、われ之を言はん、時は縮れり。されば此よりのち妻を有てる者は有たぬが如く、
ഹേ ഭ്രാതരോഽഹമിദം ബ്രവീമി, ഇതഃ പരം സമയോഽതീവ സംക്ഷിപ്തഃ,
30 泣く者は泣かぬが如く、喜ぶ者は喜ばぬが如く、買ふ者は有たぬが如く、
അതഃ കൃതദാരൈരകൃതദാരൈരിവ രുദദ്ഭിശ്ചാരുദദ്ഭിരിവ സാനന്ദൈശ്ച നിരാനന്ദൈരിവ ക്രേതൃഭിശ്ചാഭാഗിഭിരിവാചരിതവ്യം
31 世を用ふる者は用ひ盡さぬが如くすべし。此の世の状態は過ぎ往くべければなり。
യേ ച സംസാരേ ചരന്തി തൈ ർനാതിചരിതവ്യം യത ഇഹലേകസ്യ കൗതുകോ വിചലതി|
32 わが欲する所は汝らが思ひ煩はざらん事なり。婚姻せぬ者は如何にして主を喜ばせんと主のことを慮ぱかり、
കിന്തു യൂയം യന്നിശ്ചിന്താ ഭവേതേതി മമ വാഞ്ഛാ| അകൃതവിവാഹോ ജനോ യഥാ പ്രഭും പരിതോഷയേത് തഥാ പ്രഭും ചിന്തയതി,
33 婚姻せし者は如何にして妻を喜ばせんと、世のことを慮ぱかりて心を分つなり。
കിന്തു കൃതവിവാഹോ ജനോ യഥാ ഭാര്യ്യാം പരിതോഷയേത് തഥാ സംസാരം ചിന്തയതി|
34 婚姻せぬ女と處女とは身も靈も潔くならんために主のことを慮ぱかり、婚姻せし者は如何にしてその夫を喜ばせんと世のことを慮ぱかるなり。
തദ്വദ് ഊഢയോഷിതോ ഽനൂഢാ വിശിഷ്യതേ| യാനൂഢാ സാ യഥാ കായമനസോഃ പവിത്രാ ഭവേത് തഥാ പ്രഭും ചിന്തയതി യാ ചോഢാ സാ യഥാ ഭർത്താരം പരിതോഷയേത് തഥാ സംസാരം ചിന്തയതി|
35 わが之を言ふは汝らを益せん爲にして、汝らに絆を置かんとするにあらず、寧ろ汝らを宣しきに適はせ、餘念なく只管、主に事へしめんとてなり。
അഹം യദ് യുഷ്മാൻ മൃഗബന്ധിന്യാ പരിക്ഷിപേയം തദർഥം നഹി കിന്തു യൂയം യദനിന്ദിതാ ഭൂത്വാ പ്രഭോഃ സേവനേഽബാധമ് ആസക്താ ഭവേത തദർഥമേതാനി സർവ്വാണി യുഷ്മാകം ഹിതായ മയാ കഥ്യന്തേ|
36 人もし處女たる己が娘に對すること宣しきに適はずと思ひ、年の頃もまた過ぎんとし、かつ然せざるを得ずば、心のままに行ふべし。これ罪を犯すにあらず、婚姻せさすべし。
കസ്യചിത് കന്യായാം യൗവനപ്രാപ്തായാം യദി സ തസ്യാ അനൂഢത്വം നിന്ദനീയം വിവാഹശ്ച സാധയിതവ്യ ഇതി മന്യതേ തർഹി യഥാഭിലാഷം കരോതു, ഏതേന കിമപി നാപരാത്സ്യതി വിവാഹഃ ക്രിയതാം|
37 されど人もし其の心を堅くし、止むを得ざる事もなく、又おのが心の隨になすを得て、その娘を留め置かんと心のうちに定めたらば、然するは善きなり。
കിന്തു ദുഃഖേനാക്ലിഷ്ടഃ കശ്ചിത് പിതാ യദി സ്ഥിരമനോഗതഃ സ്വമനോഽഭിലാഷസാധനേ സമർഥശ്ച സ്യാത് മമ കന്യാ മയാ രക്ഷിതവ്യേതി മനസി നിശ്ചിനോതി ച തർഹി സ ഭദ്രം കർമ്മ കരോതി|
38 されば其の娘を嫁がする者の行爲は善し。されど之を嫁がせぬ者の行爲は更に善し。
അതോ യോ വിവാഹം കരോതി സ ഭദ്രം കർമ്മ കരോതി യശ്ച വിവാഹം ന കരോതി സ ഭദ്രതരം കർമ്മ കരോതി|
39 妻は夫の生ける間は繋がるるなり。然れど夫もし死なば、欲するままに嫁ぐ自由を得べし、また主にある者にのみ適くべし。
യാവത്കാലം പതി ർജീവതി താവദ് ഭാര്യ്യാ വ്യവസ്ഥയാ നിബദ്ധാ തിഷ്ഠതി കിന്തു പത്യൗ മഹാനിദ്രാം ഗതേ സാ മുക്തീഭൂയ യമഭിലഷതി തേന സഹ തസ്യാ വിവാഹോ ഭവിതും ശക്നോതി, കിന്ത്വേതത് കേവലം പ്രഭുഭക്താനാം മധ്യേ|
40 然れど我が意見にては、その儘に止らば殊に幸福なり。我もまた神の御靈に感じたりと思ふ。
തഥാച സാ യദി നിഷ്പതികാ തിഷ്ഠതി തർഹി തസ്യാഃ ക്ഷേമം ഭവിഷ്യതീതി മമ ഭാവഃ| അപരമ് ഈശ്വരസ്യാത്മാ മമാപ്യന്ത ർവിദ്യത ഇതി മയാ ബുധ്യതേ|
